چین در سالگرد جنگ نیابتی اوکراین با روسیه طرح ۱۲ ماده‌ای صلحی را ارائه کرده است. طرحی که کشورهای اروپایی و آمریکا بدون توجه به مفادش، رسما از مخالفت با آن سخت گفته‌اند چنانکه دبیر کل ناتو از غیر قابل پذیرش بودن طرح پکن سخن گفته است. در باب چرایی ارائه این طرح از سوی پکن نگاهی به بندهای آن بیانگر دغدغه‌های کلانی است که پکن از سیاست‌های جنگ افروزانه غرب دارد. در بخشی از این طرح بر اصل حفظ تمایمت ارضی کشورها تاکید شده است که این بند را می‌توان برگرفته از طراحی غربی‌ها برای تجزیه کشورها دانست چنانکه در ماه‌های اخیر اقدامات آنها علیه چین واحد با حمایت از تایوان شدت گرفته است در همین حال روس‌ها نیز تاکید دارند که هدف از جنگ اوکراین چند پاره سازی روسیه توسط ناتو بوده است.
در همین حال پکن نگاهی اقتصادی به عرصه جهانی دارد که طرح یک کمربند یک جاده از محورهای آن را تشکیل می‌دهد جنگ اوکراین و توسعه طلبی غرب نه دنبال در حوزه بالکان و آسیای مرکزی و قفقاز بلکه در حریم پیرامونی چین نیز رقابت و درگیری تسلیحاتی ایجاد کرده است که تحرکات ژاپن و کره جنوبی در این چارچوب قابل تعریف است. پکن همچنین نگران وضعیت انرژی در جهان است هر چند که در سفر شی جین پینگ به عربستان و نیز میزبانی از رئیس جمهوری اسلامی ایران تا حدودی این دغدغه را رفع کرده است. در این شرایط پکن تلاش دارد تا آرامش را به عرصه جهانی با گرداند تا در کنار جلوگیری از بهانه جویی ناتو در توسعه طلبی به شرق، امنیت اقتصادی جهان را نیز افزایش دهد تا از هزینه‌های اقتصادی این جنگ افروزی‌ها بکاهد. این رویکرد مثبت چین در حالی است که طرف‌های غربی ادامه حیات یک جانبه گرایی غربی را در گرو جنگ افروزی می‌دانند لذا با رویکردی منفی به طرح چین می‌نگرند بویژه اینکه این طرح از سوی بازیگری ورای غرب ارائه شده که نشانگر تغییر در ساختار نظام بین‌الملل از یک جانبه گرایی به چند جانبه گرایی است که قطعا مورد تاکید غرب عادت کرده به رفتارهای یک جانبه نمی‌باشد.

^{نویسنده: سید مهدی لنکرانی}