سیل، میهمان هر ساله ایران است، به گونهای که در یکسال چند منطقه از کشور شاهد...
سیل، میهمان هر ساله ایران است، به گونهای که در یکسال چند منطقه از کشور شاهد وقوع سیل است اما دریغ از برنامهای برای پایان دادن به آن! ایران علاوه بر آن که کشوری خشک و کم آب است، اما بارندگیهای زیادی دارد که تنها در چند ساعت بارندگی، به اندازه چند سال میبارد. این بارشهای شدید است که باعث میشود در برخی مناطق و شهرهای کشور سیل راه بیفتد و با خود رحمت بیاورد اما ویرانی را نباید به حساب جاری شدن سیل بگذاریم. آن را باید به حساب بی مدیریتی گذاشت. هر جایی از دنیا که سیل جاری شود، بی تدبیری مسئولین دیده میشود. اگر برای مهار سیل فکری شود و سدی و مخزنی برای جمع آوری آن تعبیه شود و کانالهایی برای مهار و هدایت آنها ساخته شود، این آب نه تنها ویرانگر نخواهد بود بلکه زنده کننده است. ایران در منطقه خشک قرار دارد که میانگین بارندگی در آن پایین است و این مسئله هر سال برای کشور و مناطق خشک بغرنجتر میشود و اگر برای آن اقدامی نشود به بحران تبدیل خواهد شد. هم اکنون در برخی از استانهای کشور سیل جاری شده و خانههای مردم را آب گرفته است و خرابیهایی نیز به بار آورده، مناطقی که سیل راه افتاد بیشتر جزو مناطق خشک و کم بارش است که در فصل تابستان و کشاورزی با کمبود آب روبرو هستند. همین چندی پیش بود که مشکل آب در استان چهار محال و بختیاری و اصفهان با اعتراض مردم همراه شده بود. چالشهای آب در استانهای خوزستان، سیستان و بلوچستان، یزد، کرمان و برخی دیگر از استانها همچون تهران جدی است اما از سوی مسئولین در طول سالهای گذشته تاکنون اقدام جدی و کاربردی برای این مسئله انجام نشده است. اگر هزینههای سنگین ویرانی و خرابی سیل که هر سال به کشور تحمیل میشود و بخش زیادی از بودجه دولت را برای جبران خسارات خرج خود میکند، همچنین خساراتی که مردم چه در مناطق شهری و چه در مناطق روستایی و کشاورزی متحمل میشوند محاسبه کنیم قطعاً رقم بسیار زیاد است اما آیا هزینه برنامه ریزی و ساخت طرحهایی که از جاری شدن سیل جلوگیری میکند از هزینه خسارات بیشتر است یا کمتر؟! قطعاً صرف هزینه برای مهار سیل آن هم یکبار برای همیشه در مقابل هزینه خسارات آن بسیار کمتر خواهد بود، اما به نظر میرسد سود مهار سیل کمتر از هزینه خساراتی است که هزینه آن را باید دولتها از بودجه بیت المال پرداخت کند و مردم نیز زیان ببینند! به نظر میرسد ارادهای برای این کار در مسئولین وجود نداشته است، یا این که اولویت آنها نبوده است در غیر این صورت در طول سالهای گذشته تاکنون باید این مشکل حل شده بود علاوه بر آن مشکل بی آبی و کم آبی نیز رفع شده بود. دولت سیزدهم، با مشکلات زیادی روبرو است، این دولت میراث دار دولتی است که بدهی زیادی را به بار آورده و اکنون به این دولت رسیده است، مشکلات و معضلات اقتصادی، کسری بودجه شدید در دولت کنونی بزرگترین گرفتاری برای آن است. وقوع سیل با ویرانیهایی که از خود بجا میگذارد، دولت سیزدهم را درگیر خود میکند و برای جبران خسارات باید هزینههای سنگینی را متقبل شود. دولت سیزدهم برای پایان دادن به وضعیتی که هر سال در برخی مناطق کشور اتفاق میافتد، باید برنامه فوری داشته باشد تا خود را از سیل نجات دهد و اگر دست به چنین کاری بزند، با هزینه بسیار کمتر از خسارات وارده در سیل میتواند به یک عمر تحمیل هزینهها پایان دهد و دولتهای بعدی نیز از چنین صرف هزینهها خلاص خواهند شد. یک سرمایه گذاری مناسب از سوی دولت که سود آن را خود خواهد برد و میتواند بودجههایی که برای حوادث طبیعی در نظر گرفته است، در مسیر دیگری هزینه کند و از این طریق حتی در بخش کسر بودجه نیز کمک حال خود باشد. ضرب المثلی است که میگوید «جلوی ضرر را هر وقتی بگیرید منفعت است» اما ماجرای سیل در ایران و تکرار آن و بی توجهی مسئولین باعث شده که حتی این ضرب المثل نیز کارایی خود را از دست بدهد.