گروه حوادث- مدير يك استخر و اداره كل تربيت‌بدني پايتخت به حكمي كه بر عليه‌شان درباره مرگ شناگر ناشي صادر شده است اعتراض كردند.
به گزارش خبرنگار ما ، رسيدگي به اين پرونده از شامگاه 19 اسفند 1385 پس از آن آغاز شد كه به افسر نگهبان كلانتري 121 سليمانيه تهران خبر رسيد يك شناگر جوان در استخر .... غرق شده است.سپس پليس به همراه بازپرس كشيك به آنجا رفت و در بررسي‌هاي مقدماتي مشخص شد مرد 35 ساله‌اي به نام «حميد» كه افسر بود درون آب ، جان سپرده بود.پيكر وي در آخرين نوبت كاري استخر ، در قسمت كم‌عمق به روي آب آمده بود كه با صدور دستور قضايي به پزشكي قانوني فرستاده شد.در آن بين ، مردي ميانسال كه به همراه «حميد» به استخر رفته بود به بازپرس كشيك گفت: «حميد» دامادمان بود و با هم وارد استخر شديم.چند دقيقه بعد ، تصميم گرفتم به سونا بروم اما دامادمان در استخر ماند.
وي ادامه داد : داخل سونا بودم كه سروصدا شنيدم و سراسيمه خارج شدم.من ناباورانه با پيكر «حميد» و غريق نجات كه كنارش بود رو به رو شدم.يك پزشك هم سرگرم عمليات احيا بود اما تلاشش بي نتيجه ماند و داغدار شديم.
يك روز پس از مرگ «حميد» پدرش به شعبه اول بازپرسي دادسراي امور جنايي پايتخت رفت و شكايتي ارايه داد.مرد سالخورده به بازپرس گفت: پسرم دو سال پيش ازدواج كرده بود و به خاطر آشنانبودن با فنون شنا غرق شد.حالا بايد پرسيد هنگام جان دادن «حميد» غريق نجات كجا بوده و چرا به موقع به دادش نرسيده است ؟
با طرح اين شكايت و به دستور بازپرس وقت شعبه اول دادسراي امور جنايي تهران ، هيات سه‌نفره كارشناسي فدراسيون شنا مسئول بررسي موشكافانه پرونده شد.در نظريه اين هيات آمده است : به نظر مي‌رسد مديريت استخر .... ايمني لازم را براي شناگران تامين نكرده و بي‌نظمي در نظارت ، در غرق «حميد» دخيل بود.علاوه بر اين ، اداره كل تربيت‌بدني استان تهران نيز كه مسئول صدور مجوز و نظارت بر كار استخرهاست به خاطر نداشتن نظارت مستمر بر فعاليت اين مكان ورزشي تا اندازه اي مقصر است.
با توجه به گزارش هيات سه‌نفره كارشناسي ، مدير استخر به خاطر قصور در انجام وظيفه و بي‌مبالاتي در استقرار ناجيان مجرب طي نوبت هاي مشخص كاري 70 درصد در مرگ شناگر ناشي مقصر شناخته شد.همچنين اداره كل تربيت‌بدني استان تهران به خاطر نداشتن نظارت مستمر بر نحوه كار اين استخر 30 درصد مقصر شناخته شد.بدين ترتيب مدير استخر ... تحت بازجويي قرار گرفت و گفت: نجات غريقها در نوبت هاي مختلف مشغول به كار بودند و قصوري در اين زمينه صورت نگرفته است.
وي ادعا كرد پس از پايان نوبت (سانس) آخر استخر ، يكي از نجات غريقها با سوت زدن از شناگران خواسته بود از داخل آب به بيرون بيايند و همان لحظه متوجه «حميد» شده بود كه بي هوش روي آب قرار داشت.
متهم با سپردن وثيقه 290 ميليون ريالي ، آزاد و دادخواست به دادگاه عمومي فرستاده شد.در نشست رسيدگي به اين پرونده كه 25 بهمن 1388 در شعبه 1143 مجتمع قضايي بعثت و با حضور نماينده اداره كل تربيت‌بدني تهران برگزار شد مدير استخر ادعاي تازه‌اي مطرح كرد.وي گفت : بعد از پايان سانس آخر استخر به كنار آب رفتم و با سوت زدن از شناگران خواستم خارج شوند.در آن لحظه «حميد» از من خواست فرصتي بدهم تا براي آخرين بار شيرجه بزند.«حميد» دو ثانيه زير آب بود و همان موقع يكي از نجات غريقها او را از استخر به بيرون كشيد.«حميد» اما سكته كرده و جان سپرده بود.
پدر «حميد» با شنيدن اين حرف اظهار داشت : دروغ است ، پسرم شنا بلد نبود و محال است به داخل استخر شيرجه زده باشد.
در پايان آن نشست ، قاضي «جهاندار» مدير استخر را مطابق ماده 616 قانون مجازات به پرداخت 70 درصد ديه محكوم كرد.اداره كل تربيت‌بدني پايتخت نيز به پرداخت 30 درصد ديه محكوم شد اما پرونده بسته نشد.محكومان به راي اعتراض كردند و پرونده به شعبه 39 دادگاه تجديدنظر سپرده شد.قرار است راي قطعي پس از بررسي تمامي جوانب اين رخداد تلخ صادر شود.
