وقتی میگوییم تیم ملی به این مفهوم است که هر که در این تیم عضویت دارد باید برای اعتلای نام ایران اسلامی تلاش کند و حتی جان خود را در راه آن فدا کند.
تیم ملی برای همه کشورهای دنیا ارزشمند است، هر کشوری برای رسیدن به جایگاه ورزشی تلاش فراوانی میکند و هزینه زیادی را متقبل میشود، آن کشورهایی که که با وجود سرمایهگذاری و هزینه هنگفت به یک جام جهانی یا المپیک راه نمییابند، افسوس و حسرت میخورند. همه اعضای تیم پس از از راهیابی به یک اتفاق ورزشی بزرگ سعی و تلاششان آن است تا بتوانند امتیاز کسب کنند تا نام وطنشان پرآوازهتر شود.
فرصت حضور هر فرد در تیم ملی امتیازی است که به هرکسی داده نمیشود و این تواناییهایی او است که باعث حضور در یک اتفاق بزرگ ورزشی میشود و البته هزینههای سنگینی که دولت برای تیم ملی در هر رشته ورزشی خرج میکند.اعضای تیم ملی باید قدر این فرصت را بدانند و تحت تأثیر حواشی قرار نگیرند.
این روزها در چند مسابقه بینالمللی برخی تیمهای ملی خوش درخشیدند و مقام به دست آوردند، اما فضای سیاسی حاکم به خاطر آشوبها و اغتشاشات باعث شد تا اعضای این تیمها از خود شادی بروز ندهند.
در این میان از همه مهمتر حضور تیم ملی فوتبال در میدان جام جهانی قطر است که کمتر از ۱۰ روز دیگر آغاز میشود. فوتبال در میان افکار عمومی اهمیت زیادی دارد و حال که تیم ملی ایران راهی جام جهانی قطر شده، فرصتی است تا مردم با حال و هوای جام جهانی اندکی از فضای سنگین فتنه و آشوب بیرون بیایند.
این که برخی از ورزشکاران هنگام پیروزی و گلزدن از خود شادی بروز نمیدهند نمیتواند دلیل منطقی داشته باشد. آنها از چه چیزی ناراحت هستند؟ با چه تفکری همراهی میکنند؟
آیا از اصل مسئله یعنی فتنه و آشوب گلایه دارند؟! یا تحت تأثیر رسانههای معاند قرار گرفتهاند که حتی سرود ملی را هم هنگام نواختن آن نمیخوانند؟ غمگین مرگ مرحومه مهسا امینی هستند یا دیگر جانباختگان فتنه اخیر؟
کشتهها و شهدای درگیریها آیا کمتر از جریان مقابل است که قصد داشته و دارد تا ایران را ناامن و تبدیل به سوریه کند؟!
از اعضای تیم ملی فوتبال انتظار میرود که حواشی را کنار بگذارند، اگر مغموم و ناراحت هستند پس چگونه در باشگاههای خارجی خود بازی میکنند و با روحیه گل هم میزنند. اگر تضعیف روحیه شدهاند چگونه بازی میکنند؟
تیم ملی جای بازیهای سیاسی نیست، وزیر ورزش نیز نسبت به رفتارهای برخی از ورزشکاران انتقاد و اعتراض دارد.
سرود جمهوری اسلامی ایران، سرود ملی است و همه آنهایی که زیر پرچم ایران اسلامی رشد کردهاند مدیون آن هستند و باید برای حفظ پرچم و اعتلای آن بکوشند، اگر غیر از این باشد نباید جایگاهی داشته باشند. وزیر ورزش و جوانان و دیگر مسئولان با اعضای تیم ملی سخن بگویند تا رفتار ناپسند خود را کنار بگذارند.
روز پنجشنبه در دیدار دوستانه و تدارکاتی ایران و نیکاراگوئه بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران سرود جمهوری اسلامی ایران را نمیخواندند و تنها سه تن از آنها به خواندن سرود اقدام کرد. اگر بازیکنی به سرود کشور خود اعتقاد نداشته باشد و احترام نگذارد، چگونه میخواهد از نام و پرچم ایران اسلامی دفاع کند.
جوانان این کشور ۸ سال در دوران دفاع مقدس زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران جنگیدند و یک وجب از خاک کشور در دست دشمنان باقی نماند، آنها با همه بی مهریها و کمبودها مقاومت کردند تا امنیت و تمامیت ارضی ایران حفظ شود. ورزشکاران به یاد بیاورند که شهدای شاه چراغ به کدامین گناه به شهادت رسیدند؟ به یاد آنها و به یاد دیگر شهدای امنیت کشور دلها را صاف کنند و پا به میدان بگذارند.
نویسنده: محمد صفری
تیم ملی برای همه کشورهای دنیا ارزشمند است، هر کشوری برای رسیدن به جایگاه ورزشی تلاش فراوانی میکند و هزینه زیادی را متقبل میشود، آن کشورهایی که که با وجود سرمایهگذاری و هزینه هنگفت به یک جام جهانی یا المپیک راه نمییابند، افسوس و حسرت میخورند. همه اعضای تیم پس از از راهیابی به یک اتفاق ورزشی بزرگ سعی و تلاششان آن است تا بتوانند امتیاز کسب کنند تا نام وطنشان پرآوازهتر شود.
فرصت حضور هر فرد در تیم ملی امتیازی است که به هرکسی داده نمیشود و این تواناییهایی او است که باعث حضور در یک اتفاق بزرگ ورزشی میشود و البته هزینههای سنگینی که دولت برای تیم ملی در هر رشته ورزشی خرج میکند.اعضای تیم ملی باید قدر این فرصت را بدانند و تحت تأثیر حواشی قرار نگیرند.
این روزها در چند مسابقه بینالمللی برخی تیمهای ملی خوش درخشیدند و مقام به دست آوردند، اما فضای سیاسی حاکم به خاطر آشوبها و اغتشاشات باعث شد تا اعضای این تیمها از خود شادی بروز ندهند.
در این میان از همه مهمتر حضور تیم ملی فوتبال در میدان جام جهانی قطر است که کمتر از ۱۰ روز دیگر آغاز میشود. فوتبال در میان افکار عمومی اهمیت زیادی دارد و حال که تیم ملی ایران راهی جام جهانی قطر شده، فرصتی است تا مردم با حال و هوای جام جهانی اندکی از فضای سنگین فتنه و آشوب بیرون بیایند.
این که برخی از ورزشکاران هنگام پیروزی و گلزدن از خود شادی بروز نمیدهند نمیتواند دلیل منطقی داشته باشد. آنها از چه چیزی ناراحت هستند؟ با چه تفکری همراهی میکنند؟
آیا از اصل مسئله یعنی فتنه و آشوب گلایه دارند؟! یا تحت تأثیر رسانههای معاند قرار گرفتهاند که حتی سرود ملی را هم هنگام نواختن آن نمیخوانند؟ غمگین مرگ مرحومه مهسا امینی هستند یا دیگر جانباختگان فتنه اخیر؟
کشتهها و شهدای درگیریها آیا کمتر از جریان مقابل است که قصد داشته و دارد تا ایران را ناامن و تبدیل به سوریه کند؟!
از اعضای تیم ملی فوتبال انتظار میرود که حواشی را کنار بگذارند، اگر مغموم و ناراحت هستند پس چگونه در باشگاههای خارجی خود بازی میکنند و با روحیه گل هم میزنند. اگر تضعیف روحیه شدهاند چگونه بازی میکنند؟
تیم ملی جای بازیهای سیاسی نیست، وزیر ورزش نیز نسبت به رفتارهای برخی از ورزشکاران انتقاد و اعتراض دارد.
سرود جمهوری اسلامی ایران، سرود ملی است و همه آنهایی که زیر پرچم ایران اسلامی رشد کردهاند مدیون آن هستند و باید برای حفظ پرچم و اعتلای آن بکوشند، اگر غیر از این باشد نباید جایگاهی داشته باشند. وزیر ورزش و جوانان و دیگر مسئولان با اعضای تیم ملی سخن بگویند تا رفتار ناپسند خود را کنار بگذارند.
روز پنجشنبه در دیدار دوستانه و تدارکاتی ایران و نیکاراگوئه بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران سرود جمهوری اسلامی ایران را نمیخواندند و تنها سه تن از آنها به خواندن سرود اقدام کرد. اگر بازیکنی به سرود کشور خود اعتقاد نداشته باشد و احترام نگذارد، چگونه میخواهد از نام و پرچم ایران اسلامی دفاع کند.
جوانان این کشور ۸ سال در دوران دفاع مقدس زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران جنگیدند و یک وجب از خاک کشور در دست دشمنان باقی نماند، آنها با همه بی مهریها و کمبودها مقاومت کردند تا امنیت و تمامیت ارضی ایران حفظ شود. ورزشکاران به یاد بیاورند که شهدای شاه چراغ به کدامین گناه به شهادت رسیدند؟ به یاد آنها و به یاد دیگر شهدای امنیت کشور دلها را صاف کنند و پا به میدان بگذارند.
نویسنده: محمد صفری