امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه پس از حضور در نشست بغداد ۲ در اردن در گفت و گو با النهار در کنار طرح ادعاهایی درباره چرایی برگزاری این نشست به موضع گیری درباره لبنان پرداخته و مدعی شده است که نشستی مشابه برای کمک به لبنان برگزار می‌کند. وی مدعی شده که لبنان باید از رقابت بر سر نام‌ها در انتخاب رئیس جمهور و نخست وزیر خارج شود و فرانسه سعی می‌کند تا این امر را محقق سازد. سخنان مکرون در قالب یک ناجی برای لبنان و البته عراق در حالی مطرح شده است که نگاهی به کارنامه وی در لبنان نکاتی قابل توجه را آشکار می‌سازد.
پس از حادثه انفجار در بندر بیروت، مکرون در مرداد ۱۳۹۹ در سفر به لبنان ژست ناجی گرفته و از بسته اقتصادی و سیاسی برای حل بحران این کشور گفت حال آنکه پس از بیش از دو سال و برگزاری چندین نشست به اصطلاح بین‌المللی کمک مالی به لبنان در پاریس نه تنها اقدامی در این زمینه‌ها صورت نگرفته است بلکه هر روز بر بحران‌های لبنان افزوده شده است. فرانسه مدعی حمایت از لبنان در جمع مخالفان تامین سوخت لبنان توسط ایران قرار داشت که خود زمینه ساز تشدید بحران سوخت و اعتراض‌ها در این کشور شد. وعده‌های اقتصادی نشست‌های پاریس نیز هرگز برای لبنان محقق نشد و جالب توجه آنکه در حاشیه بغداد ۲ مکرون بدون اشاره به این شکست‌ها مدعی شد که در روزهای آینده نشست مشابهی درباره لبنان نیز برگزار خواهد شد و افزود که مهم ترین مساله در لبنان ایجاد راه حل سیاسی و انتخاب رئیس جمهور و نخست‌وزیر پاکدست در لبنان است. فرانسه همچنین با ادعای خلع سلاح حزب‌الله مدعی حمایت تسلیحاتی از لبنان نیز شده بود که تاکنون اقدامی برای اجرای این طرح صورت نداده است و همچنان حمایت‌های مالی و تسلیحاتی پاریس در ابهام باقی مانده است. نکته قابل توجه در ژست‌های به ظاهر بشر دوستانه و حمایتی فرانسه آنکه این کشور از حامیان اصلی تسلیح سعودی علیه مردم یمن است که به قتل عام هزاران یمنی منجر شده است. با توجه به این حقایق می‌توان گفت که ادعاهای مکرون بیشتر به لاف‌های یک بازنده شباهت دارد که صرفا به دنبال ژست‌های رسانه‌ای و البته تشدید دخالت‌های فرانسه در امور داخلی کشورهای منطقه است.
نویسنده: سید مهدی لنکرانی
پس از حادثه انفجار در بندر بیروت، مکرون در مرداد ۱۳۹۹ در سفر به لبنان ژست ناجی گرفته و از بسته اقتصادی و سیاسی برای حل بحران این کشور گفت حال آنکه پس از بیش از دو سال و برگزاری چندین نشست به اصطلاح بین‌المللی کمک مالی به لبنان در پاریس نه تنها اقدامی در این زمینه‌ها صورت نگرفته است بلکه هر روز بر بحران‌های لبنان افزوده شده است. فرانسه مدعی حمایت از لبنان در جمع مخالفان تامین سوخت لبنان توسط ایران قرار داشت که خود زمینه ساز تشدید بحران سوخت و اعتراض‌ها در این کشور شد. وعده‌های اقتصادی نشست‌های پاریس نیز هرگز برای لبنان محقق نشد و جالب توجه آنکه در حاشیه بغداد ۲ مکرون بدون اشاره به این شکست‌ها مدعی شد که در روزهای آینده نشست مشابهی درباره لبنان نیز برگزار خواهد شد و افزود که مهم ترین مساله در لبنان ایجاد راه حل سیاسی و انتخاب رئیس جمهور و نخست‌وزیر پاکدست در لبنان است. فرانسه همچنین با ادعای خلع سلاح حزب‌الله مدعی حمایت تسلیحاتی از لبنان نیز شده بود که تاکنون اقدامی برای اجرای این طرح صورت نداده است و همچنان حمایت‌های مالی و تسلیحاتی پاریس در ابهام باقی مانده است. نکته قابل توجه در ژست‌های به ظاهر بشر دوستانه و حمایتی فرانسه آنکه این کشور از حامیان اصلی تسلیح سعودی علیه مردم یمن است که به قتل عام هزاران یمنی منجر شده است. با توجه به این حقایق می‌توان گفت که ادعاهای مکرون بیشتر به لاف‌های یک بازنده شباهت دارد که صرفا به دنبال ژست‌های رسانه‌ای و البته تشدید دخالت‌های فرانسه در امور داخلی کشورهای منطقه است.
نویسنده: سید مهدی لنکرانی
