این روزها کنگره آمریکا مصوباتی دارد که جای تامل بسیاری دارد. از یک سو کنگره آمریکا فروش یک میلیارد دلار تسلیحات به سعودی را تصویب می‌کند و از سوی دیگر اعمال تحریم‌ها و محدودیت‌های جدید علیه جمهوری اسلامی ایران به بهانه حقوق بشر و تروریسم. همزمان اوباما رئیس جمهور آمریکا از وتوی پیش‌نویس طرحی می‌گوید که بر اساس آن خانواده‌های قربانیان حادثه ۱۱سپتامبر می‌توانند از سعودی به جرم مشارکت در این حادثه به دادگاه شکایت و اعلام غرامت نمایند. این اقدامات از سوی کنگره و البته دولت آمریکا در حالی صورت گرفته که این روزها در داخل آمریکا از یک سو آمارها از آمار بالای قربانیان آزادی حمل سلاح حکایت دارد و از سوی دیگر نیز قتل سیاه پوستان به دست پلیس به امری روز مره مبدل شده است. آمارها نشان می‌دهد تقریبا هر روز سیاه پوستی آن هم به جرم رنگ پوستش به دست پلیس و یا حملات نژادپرستانه به قتل می‌رسد. جالب توجه آنکه کنگره و دولت آمریکا اقدامی برای مقابله با مسئله آزادی حمل سلاح و نیز کشتار سیاه پوستان صورت نداده و گویی هیچ اتفاقی روی نداده است.
حال این سوال مطرح می‌شود که چرا ساختار حاکم بر آمریکا چنین رویکردی دارد و از یک سو به حمایت از جنایت‌کاری همچون سعودی می‌پردازد و از سوی دیگر در برابر کشتار سیاه پوستان راه سکوت در پیش گرفته است؟ پاسخ به این پرسش را در یک جمله می‌توان خلاصه کرد و آن حاکمیت نظام سرمایه‌‌داری بر آمریکاست چنانکه در انتخابات آتی آمریکا نیز مشاهده می‌شود و آن اینکه نامزدهای انتخابات از هر دو حزب جمهوریخواه و دموکرات بر اصل حمایت از سرمایه‌داران تاکید دارند. سرمایه‌دارانی که در دو قالب داخلی و خارجی تجلی می‌یابند. در حوزه داخلی صاحبان کارخانه‌های اسلحه‌سازی و شرکت‌های حاضر در ساختار وال استریت محوریت این رویکردها هستند چنانکه دولتمردان و نمایندگان حاضر به لغو قانون آزادی حمل سلاح نمی‌باشند. در همین حال کشتار سیاه پوستان امری نژادپرستانه در ساختار آمریکاست که از گذشته تا کنون بوده چرا که نتیجه آن استمرار برده‌داری و استثمار سیاهان در چارچوب منافع سرمایه‌داران است. در حوزه خارجی نیز لابی‌های سعودی و صهیونیست‌ها نقش تعیین کننده‌ای در تامین هزینه‌های انتخاباتی کاندیداهای انتخابات آمریکا دارند که نتیجه آن همین رفتارهای کنگره و کاخ سفید است که یکی بودجه یک میلیارد دلاری برای تسلیح سعودی تصویب می‌کند و دیگری طرح مجازات سعودی به جرم مشارکت در حادثه ۱۱ سپتامبر را وتو می‌سازد. این وضعیت نشانگر یک اصل است و آن اینکه در ساختار آمریکا مردم و بشریت جایگاهی ندارند و صرفا منافع سرمایه‌داران است که اساس تصمیمات و رفتارها را تشکیل می‌دهد.
