چه صیغه ای است که همه کسب و کارها کم و زیاد در حال کار و فعالیت و برخی مشغول پول پارو کردن هستند ولی تا نامی از سینما و تئاتر و موسیقی به میان می آید رگ گردن برخی ها بیرون می زند و نام فعالیت سینما و هنرمندان خاری در چشمشان می شود. ظاهرا در اذهان برخی از معترضان و سلبریتی ها تنها راه مبارزه با جمهوری اسلامی ایران، تعطیلی فعالیت های فرهنگی است تا به اهداف شوم خود برسند. بگذریم ، سینماداران در این مدت پنج ماهه انواع و اقسام تحریم ها را تجربه کردند و دچار رکود جدی شدند و برخی حتی به فکر تغییر کاربری و تبدیل سینماها به پاساژ و مراکز تجاری افتادند .
جشنواره فجر نزدیک است و برخی مُصرتر از همیشه در بوق تحریم می دمند و با ذهن و عقل کوچکشان معنای واژه جشنواره را معادل «جشن و شادی » می دانند و اعتقاد دارند که مردم عزادارند و نباید جشنواره فجر برگزار شود. شما را چه شده که چنین افکاری را در سر می پرورانید و به آن اعتقاد دارید و توقع دارید بقیه نیز از شما تبعیت کنند ؟
شاید اگر جشنواره فجر از ابتدا نامش فستیوال تهران یا ایران بود چنین انگاره ای در اذهان مریض این افراد نقش نمی بست که جشنواره فجر فقط مکانی است برای جشن گرفتن و ابراز خوشحالی!
کافی است در گشت و گذاری اجمالی آن هم در فضای مجازی سری به صفحات شخصیِ کسانی بزنیم که خود را دلسوزِ جامعه و لیدر اغتشاشگران می دانند از مهمانی های آنچنانی گرفته تا تفریحات و خوشگذرانی های لاکچری تنها گوشه ای از دورویی این افراد معلوم الحال است .
در حالی که کاسبان تحریم بر طبل تعطیلی کنسرت ها می دمند و برگزاری کنسرت در کشور را امری ناگوار و غیرقابل درک می دانند در این مدت پنج ماهه لیدرهایشان در خارج از کشور چندین و چند کنسرت برگزار کردند که از قضا تمام بلیط هایشان نیز فروش رفت . حال سوال اینجاست ! برگزاری کنسرت در خارج از کشور مجاز است و هیچ ربطی به جنبش زن ، زندگی ، آزادی ندارد ولی برگزاری کنسرت در داخل کشور و حضور مردم در آن گناه کبیره ؟
بعد از فروکش کرونا و شروع شورش زن ، زندگی ، آزادی دیگر سینمای ما رمقی برایش نمانده و اگر اغراق نکرده باشیم نفس های آخرش را آن هم به زحمت با ونتیلاتور می کشد.
آنهایی که بر طبل تحریم سینما و در حال حاضر تحریم جشنواره می کوبند خبر ندارند که در حال نابودی کورسوی امید و اندک چرخش اقتصادی حاصل از این رویداد برای سینما هستند .
روی صحبتمان با تحریم کنندگان است ،معیشت بسیاری از مردم را نشانه گرفتید و دم از دموکراسی می زنید در حالی که خود لیبرال مسلک هستید و در برج عاج نشسته اید و معیشت دیگران را گروگان گرفته اید، این چه اعتراضی است که قرار است یوغی باشد بر گردن قشر متوسط و ضعیف جامعه ؟
علاوه بر اهالی هنر همه مردم می دانند که رکود سینما و هنر در ابتدا، شغل قشر آسیب پذیر و کارکنان سینماها و سالن های تئاتر و موسیقی را به خطر می اندازد وگرنه کیست که نداند فیلمسازها و تهیه کننده ها جیبشان تا خرتناق پر از پول است و ککشان هم برای قشر متوسط و ضعیف جامعه نمی‌گزد؟!
اپوزیسیون و تحریم کنندگان هنر و سینما طنابی را به سمت چاه عمیقی روانه کرده اند که تنها زیر دستانشان و مردم در حال پایین رفتن از آن هستند، خودشان بالا در حال خوردن قهوه و گپ‌و‌گفت با یکدیگرند ...
نویسنده: علی کلانتری
جشنواره فجر نزدیک است و برخی مُصرتر از همیشه در بوق تحریم می دمند و با ذهن و عقل کوچکشان معنای واژه جشنواره را معادل «جشن و شادی » می دانند و اعتقاد دارند که مردم عزادارند و نباید جشنواره فجر برگزار شود. شما را چه شده که چنین افکاری را در سر می پرورانید و به آن اعتقاد دارید و توقع دارید بقیه نیز از شما تبعیت کنند ؟
شاید اگر جشنواره فجر از ابتدا نامش فستیوال تهران یا ایران بود چنین انگاره ای در اذهان مریض این افراد نقش نمی بست که جشنواره فجر فقط مکانی است برای جشن گرفتن و ابراز خوشحالی!
کافی است در گشت و گذاری اجمالی آن هم در فضای مجازی سری به صفحات شخصیِ کسانی بزنیم که خود را دلسوزِ جامعه و لیدر اغتشاشگران می دانند از مهمانی های آنچنانی گرفته تا تفریحات و خوشگذرانی های لاکچری تنها گوشه ای از دورویی این افراد معلوم الحال است .
در حالی که کاسبان تحریم بر طبل تعطیلی کنسرت ها می دمند و برگزاری کنسرت در کشور را امری ناگوار و غیرقابل درک می دانند در این مدت پنج ماهه لیدرهایشان در خارج از کشور چندین و چند کنسرت برگزار کردند که از قضا تمام بلیط هایشان نیز فروش رفت . حال سوال اینجاست ! برگزاری کنسرت در خارج از کشور مجاز است و هیچ ربطی به جنبش زن ، زندگی ، آزادی ندارد ولی برگزاری کنسرت در داخل کشور و حضور مردم در آن گناه کبیره ؟
بعد از فروکش کرونا و شروع شورش زن ، زندگی ، آزادی دیگر سینمای ما رمقی برایش نمانده و اگر اغراق نکرده باشیم نفس های آخرش را آن هم به زحمت با ونتیلاتور می کشد.
آنهایی که بر طبل تحریم سینما و در حال حاضر تحریم جشنواره می کوبند خبر ندارند که در حال نابودی کورسوی امید و اندک چرخش اقتصادی حاصل از این رویداد برای سینما هستند .
روی صحبتمان با تحریم کنندگان است ،معیشت بسیاری از مردم را نشانه گرفتید و دم از دموکراسی می زنید در حالی که خود لیبرال مسلک هستید و در برج عاج نشسته اید و معیشت دیگران را گروگان گرفته اید، این چه اعتراضی است که قرار است یوغی باشد بر گردن قشر متوسط و ضعیف جامعه ؟
علاوه بر اهالی هنر همه مردم می دانند که رکود سینما و هنر در ابتدا، شغل قشر آسیب پذیر و کارکنان سینماها و سالن های تئاتر و موسیقی را به خطر می اندازد وگرنه کیست که نداند فیلمسازها و تهیه کننده ها جیبشان تا خرتناق پر از پول است و ککشان هم برای قشر متوسط و ضعیف جامعه نمی‌گزد؟!
اپوزیسیون و تحریم کنندگان هنر و سینما طنابی را به سمت چاه عمیقی روانه کرده اند که تنها زیر دستانشان و مردم در حال پایین رفتن از آن هستند، خودشان بالا در حال خوردن قهوه و گپ‌و‌گفت با یکدیگرند ...
نویسنده: علی کلانتری
