کدام نهاد یامقام کشوری وظیفه نظارت درانجام«باید»های متولیان امر را عهده دار است که این کلمه چهار حرفی تکیه کلام اکثر آنهاست تا به ابزاری برای فرار به جلو مبدل شودو وقتی از نشست های تکراری درون یا برون سازمانی به دلیل فقدان زیر ساخت های لازم نا امید می شوند دست بکارشریک سازی در اشتباهاهات سازمانی خود در گذشته می کنند. شرکت آب وفاضلاب اصفهان را باید ازهمین قماش مجموعه های خصولتی به حساب آورد که طی تاریخ شصت ساله خود از منظر انجام وظایف محوله زیر بنایی درانتهای صف قرار گرفته وهمچنان حرکتی لاک پشتی دارد که در طول ۱۲ سال گذشته نه تنها گامی برای ترمیم فنداسیون های زیر ساختی در کلان شهر اصفهان بر نداشته بلکه در آمد های بی حساب از فروش آب وانتقال فاضلاب وخدمات جنبی آن راکه مشمول قانون محاسبات عمومی نمی شود صرف توسعه روبنایی ها نموده .بدون اینکه توان انجام را افزایش داده یا باز سازی کند و امروز که خود را درمقابل تابستانی گرم وسوزان می بینند.تلاش می کنند برای این کوتاهی ها در گذشته شریک ترک فعل بسازند!
واز این جهت نشستی هرچند بی ثمر تحت عنوان « تدوین برنامه عملیاتی گذر از تابستان گرم با رویکرد تامین پایدار آب شرب مردم» را با حضور مدیر کل مدیریت بحران ومدیر کل پدافند غیرعامل استانداری همراه با مدیران این شرکت برگزار می کنند تا نتایج آن را به عنوان برچسب استاندارد برروی چالش های بعدی نصب نمایند! اگرچه بارش های زمستان گذشته می‌تواند تا حدودی عبور از بحران تابستان پیش رو را تسهیل نماید اما مدیرعامل آبفای استان اصفهان علیرغم اینکه خود یکی از مهره های حساس این شرکت در گذشته بوده وهست. پیرامون شناسایی انشعابات غیر مجاز در سطح استان سخن می گوید و خواستار بررسی در واحدهای صنعتی. تجاری و خانگی و خدماتی به صورت«جدی» است که در دستور کار قرار گیردزیرا در گذشته «شوخی» بوده است! حال آنکه قانون تکلیف این تخلف را از قبل برای متولیان آب آشامیدنی معین ومشخص کرده است و نیازی به برگزاری اینگونه نشست های تکراری وپرهزینه برای فراربه جلو نیست تا مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان ضمن آن خاطر نشان کند.
«مدیران آبفا باید سناریویی درخصوص تامین پایداروچگونگی مصرف بهینه مشترکین بخش خانگی، صنعتی، اداری، تجاری تدوین وبه استانداری اعلام نمایند» که چه بشود؟! متولی مدیریت بحران استانداری بهتر نیست قبل ازاظهارهر نظریه ای در این زمینه از شرکت مادرآبفا در معاونت وزارت نیرو بخواهد تا اعتبار لازم را برای تعمیرات وتغییرات وارتقاء اساسی در شبکه پوسیده و فرسوده ومنهدم شده آب آشامیدنی وانتقال فاضلاب این کلان شهر که در زمان تاسیس دویست هزار نفر جمعیت داشته و امروز مرز دو میلیون نفر راگذرانده تدارک ببینند که یکی از عوامل فرونشست زمین در آن نهفته است؟ البته بهترین نظریه ارائه شده هر چند در لفافه کلام توسط مدیر کل پدافند غیر عامل استانداری ارائه شد که گفتند« آبفای استان اصفهان از شرکت ها ی خدماتی است که با حساسیت ودقت خدمت رسانی پایداررا در دستور کار خود قرار داده « نه در دستور اجرا»است.این در حالی است که مباحث پدافندی برای تاسیسات و منابع آبفا باید به صورت جدی مد نظر قرار گیرد.در حال حاضر کشور با تهدیدات ودشمنان بساری مواجه است.پس برای مقابله با حوادث وتهدیدهای گوناگون باید مباحث پدافندی به خوبی رعایت شود تا شاهد خدمت رسانی مستمربه مردم باشیم» فرونشست های زمین در سطح کشوروپسا بحران های آن در استان اصفهان وبخصوص کلان شهر آن تنها امری طبیعی به دلیل فرسایش خاک وبرداشت بی رویه آبهای زیر سطحی نیست که بی توجهی مطلق به امنیت وسلامت شبکه‌های زیر زمینی انتقال آب، گاز، برق وفاضلاب وعدم سرکشی مرتب پیرامون فرونشست های آن نیز می‌باشد که مبحث آب آشامیدنی آن به دلیل استراتژیک بودن از اهمیت بالایی برخوردار است. ادامه این بی توجهی ها وشاید بهتر باشد بگوییم بی تفاوتی‌ها را به برگزاری اینگونه جلسات وپرتاب توپ در زمین یکدیگر تکرار نکنید که مدیریتی طی یازده سال سوار بر اسب زین شده وبه رغم در آمد های قابل ملاحظه از جیب مردم و فروش انشعاب و آب و انتقال وبهره وری از فاضلاب را به جای ترمیم وتعمیر و بازسازی زیرساخت‌های فرسوده بیش از نیم قرنی، صرف تبلیغات پوشالی و پوچ کردند که امروز باید برای مدیران توزیع آب وانتقال فاضلاب درس عبرت وتجربه تلخی به حساب آید تا این مسیرناکجا آباد را ادامه ندهند.
آیا بهتر نیست بجای روش های مدیریتی منسوخ شده از گذشته یعنی پایداری بوروکراسی در تشکیلات آب و فاضلاب که به سلامتی عامه وابسته و دستگاهی استراتژیک است.پشت میز نشینی را کنار بگذارید و آستین ها را بالا بزنید وذره ای از همت رئیس جمهور را پیرامون انجام امور به سبک انقلابی به عاریت بگیرید تا ضمن استفاده از توانایی های دانش بنیان‌ها به تولید نشت یاب‌های دقیق بپردازید و خطوط انتقال آب را در سطح کلان شهر بخصوص در بافت‌های قدیمی کنترل ورصد نموده و به مرمت آن‌ها بپردازید واز بالا دستی ها اعتبار لازم را در قالب تسهیلات ووجوه اداره شده وپرداخت اقساط آن از محل در آمدها دریافت نمایید؟ البته مدیریت عمری سابق طی یازده سال پیش از این می توانست با آن همه در آمد باد آورده و اعتبارات عمرانی تخصیص یافته از محل نفت بشکه‌ای ۱۵۰ دلاربه جای برگزاری شب نشینی ها و مسابقات پر هزینه رادیو تلویزیونی وتبلیغات شبانه روزی بی ثمر وچاپ کتاب تاریخ آب!
با عنایت به اینکه نیم قرن سابقه را نمیتوان قدمت به حساب آورد و برای آن موزه خلق کرد ! وپروژه های اینگونه همچون اداره فرهنگ آب که هنوز هم ادامه دارد.این ضرورت را شروع کنند تا زنگ خطرهایی همچون آلودگی منابع بابا شیخ طی حدود پانزده سال قبل و فرونشست چرخ اتوبوس شرکت واحد در چهارراه نظ به صدا در نیاید. سلسله مطالب هفده قسمتی « پاندمی خود شیفتگی ها» که در سالهای ۱۳۹۹ و۱۴۰۰در همین ستون به چاپ رسید گویای واقعیت های تلخ از روند ترک فعل های این ارگان خدماتی بود تا ثابت کند باقیات وصالحات به آسانی بدست نمی آیند که مدیری بجای انجام کار جهادی و اهمیت دادن به زیرساخت ها ی فرسوده،حال را بچسبد و در پایان نیز پس از آن همه نقد پر چالش وبجا گذاشتن زیر ساخت های فرسوده و کلان،سمتی فراتر اما نمایشی کسب کند تا در پشت در های بسته و فاصله ای ۴۲۰ کیلومتری دیگر هیچگونه ارتباطی با آحاد جامعه استان ومحل تولد خود در امر خدمتگزاری مستقیم نداشته باشد.
حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
واز این جهت نشستی هرچند بی ثمر تحت عنوان « تدوین برنامه عملیاتی گذر از تابستان گرم با رویکرد تامین پایدار آب شرب مردم» را با حضور مدیر کل مدیریت بحران ومدیر کل پدافند غیرعامل استانداری همراه با مدیران این شرکت برگزار می کنند تا نتایج آن را به عنوان برچسب استاندارد برروی چالش های بعدی نصب نمایند! اگرچه بارش های زمستان گذشته می‌تواند تا حدودی عبور از بحران تابستان پیش رو را تسهیل نماید اما مدیرعامل آبفای استان اصفهان علیرغم اینکه خود یکی از مهره های حساس این شرکت در گذشته بوده وهست. پیرامون شناسایی انشعابات غیر مجاز در سطح استان سخن می گوید و خواستار بررسی در واحدهای صنعتی. تجاری و خانگی و خدماتی به صورت«جدی» است که در دستور کار قرار گیردزیرا در گذشته «شوخی» بوده است! حال آنکه قانون تکلیف این تخلف را از قبل برای متولیان آب آشامیدنی معین ومشخص کرده است و نیازی به برگزاری اینگونه نشست های تکراری وپرهزینه برای فراربه جلو نیست تا مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان ضمن آن خاطر نشان کند.
«مدیران آبفا باید سناریویی درخصوص تامین پایداروچگونگی مصرف بهینه مشترکین بخش خانگی، صنعتی، اداری، تجاری تدوین وبه استانداری اعلام نمایند» که چه بشود؟! متولی مدیریت بحران استانداری بهتر نیست قبل ازاظهارهر نظریه ای در این زمینه از شرکت مادرآبفا در معاونت وزارت نیرو بخواهد تا اعتبار لازم را برای تعمیرات وتغییرات وارتقاء اساسی در شبکه پوسیده و فرسوده ومنهدم شده آب آشامیدنی وانتقال فاضلاب این کلان شهر که در زمان تاسیس دویست هزار نفر جمعیت داشته و امروز مرز دو میلیون نفر راگذرانده تدارک ببینند که یکی از عوامل فرونشست زمین در آن نهفته است؟ البته بهترین نظریه ارائه شده هر چند در لفافه کلام توسط مدیر کل پدافند غیر عامل استانداری ارائه شد که گفتند« آبفای استان اصفهان از شرکت ها ی خدماتی است که با حساسیت ودقت خدمت رسانی پایداررا در دستور کار خود قرار داده « نه در دستور اجرا»است.این در حالی است که مباحث پدافندی برای تاسیسات و منابع آبفا باید به صورت جدی مد نظر قرار گیرد.در حال حاضر کشور با تهدیدات ودشمنان بساری مواجه است.پس برای مقابله با حوادث وتهدیدهای گوناگون باید مباحث پدافندی به خوبی رعایت شود تا شاهد خدمت رسانی مستمربه مردم باشیم» فرونشست های زمین در سطح کشوروپسا بحران های آن در استان اصفهان وبخصوص کلان شهر آن تنها امری طبیعی به دلیل فرسایش خاک وبرداشت بی رویه آبهای زیر سطحی نیست که بی توجهی مطلق به امنیت وسلامت شبکه‌های زیر زمینی انتقال آب، گاز، برق وفاضلاب وعدم سرکشی مرتب پیرامون فرونشست های آن نیز می‌باشد که مبحث آب آشامیدنی آن به دلیل استراتژیک بودن از اهمیت بالایی برخوردار است. ادامه این بی توجهی ها وشاید بهتر باشد بگوییم بی تفاوتی‌ها را به برگزاری اینگونه جلسات وپرتاب توپ در زمین یکدیگر تکرار نکنید که مدیریتی طی یازده سال سوار بر اسب زین شده وبه رغم در آمد های قابل ملاحظه از جیب مردم و فروش انشعاب و آب و انتقال وبهره وری از فاضلاب را به جای ترمیم وتعمیر و بازسازی زیرساخت‌های فرسوده بیش از نیم قرنی، صرف تبلیغات پوشالی و پوچ کردند که امروز باید برای مدیران توزیع آب وانتقال فاضلاب درس عبرت وتجربه تلخی به حساب آید تا این مسیرناکجا آباد را ادامه ندهند.
آیا بهتر نیست بجای روش های مدیریتی منسوخ شده از گذشته یعنی پایداری بوروکراسی در تشکیلات آب و فاضلاب که به سلامتی عامه وابسته و دستگاهی استراتژیک است.پشت میز نشینی را کنار بگذارید و آستین ها را بالا بزنید وذره ای از همت رئیس جمهور را پیرامون انجام امور به سبک انقلابی به عاریت بگیرید تا ضمن استفاده از توانایی های دانش بنیان‌ها به تولید نشت یاب‌های دقیق بپردازید و خطوط انتقال آب را در سطح کلان شهر بخصوص در بافت‌های قدیمی کنترل ورصد نموده و به مرمت آن‌ها بپردازید واز بالا دستی ها اعتبار لازم را در قالب تسهیلات ووجوه اداره شده وپرداخت اقساط آن از محل در آمدها دریافت نمایید؟ البته مدیریت عمری سابق طی یازده سال پیش از این می توانست با آن همه در آمد باد آورده و اعتبارات عمرانی تخصیص یافته از محل نفت بشکه‌ای ۱۵۰ دلاربه جای برگزاری شب نشینی ها و مسابقات پر هزینه رادیو تلویزیونی وتبلیغات شبانه روزی بی ثمر وچاپ کتاب تاریخ آب!
با عنایت به اینکه نیم قرن سابقه را نمیتوان قدمت به حساب آورد و برای آن موزه خلق کرد ! وپروژه های اینگونه همچون اداره فرهنگ آب که هنوز هم ادامه دارد.این ضرورت را شروع کنند تا زنگ خطرهایی همچون آلودگی منابع بابا شیخ طی حدود پانزده سال قبل و فرونشست چرخ اتوبوس شرکت واحد در چهارراه نظ به صدا در نیاید. سلسله مطالب هفده قسمتی « پاندمی خود شیفتگی ها» که در سالهای ۱۳۹۹ و۱۴۰۰در همین ستون به چاپ رسید گویای واقعیت های تلخ از روند ترک فعل های این ارگان خدماتی بود تا ثابت کند باقیات وصالحات به آسانی بدست نمی آیند که مدیری بجای انجام کار جهادی و اهمیت دادن به زیرساخت ها ی فرسوده،حال را بچسبد و در پایان نیز پس از آن همه نقد پر چالش وبجا گذاشتن زیر ساخت های فرسوده و کلان،سمتی فراتر اما نمایشی کسب کند تا در پشت در های بسته و فاصله ای ۴۲۰ کیلومتری دیگر هیچگونه ارتباطی با آحاد جامعه استان ومحل تولد خود در امر خدمتگزاری مستقیم نداشته باشد.
حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
