امروز ۲۰ فروردین برابر با بیست و یکمین سالگرد حادثه ادعایی یازده ستپامبر است. حادثهای که بوش رئیس جمهور وقت آمریکا آن را سرآغاز دوران جدیدی از جنگ صلیبی نامید و حمله به افغانستان را اجرا کرد. اکنون در سالگرد این حادثه در حالی یک سال از خروج آمریکا و ناتو از افغانستان میگذرد که از ادعاهای جنگ افروزی آمریکا را حقوق بشر و حمایت از مردم تشکیل میداد. گزارشهای منتشره اخیرا نشان میدهد که بیش از ۲۳۰ کودک افغان که در پروازهای تخلیه از افغانستان خارج شدند، همچنان در آمریکا بدون سرپرست و با سرنوشت نامعلوم زندگی میکنند. در جریان تخلیه شهروندان افغانستان بیش از ۱۵۰۰ کودک بدون همراه به آمریکا منتقل شدهاند. پیش از این نیز گزارشهای متعددی در باب وضعیت بحرانی کودکان افغان در اردوگاههای پناهجویان در آمریکا منتشر شده بود که در بدترین شرایط غیر انسانی به سر میبرند و از هیچ امکاناتی اولیهای برخوردار نیستند. البته این وضعیت کودکان همزمان توسط انگلیس نیز اجرا شده است بگونهای که کودکان بیشماری بدون خانواده پذیرش شده و با سرنوشتی نامعلوم مواجه هستند.
جنایت صورت گرفته علیه کودکان افغان به همین جا ختم نمیشود چنانکه به اعتراف سربازان آمریکایی در افغانستان هنگام عبور از کوچهها با پرتاب کردن اسباب بازی به داخل کوچه و هدایت کودکان به سمت آنها اگر مینی کار گذاشته شده بود منفجر میشد و این کودکان قربانی سربازان آمریکایی می شدند. سازمان ملل نیز اخیرا گزارش کرده است میلیونها کودک افغانستانی به دلیل بی تعهدی غرب در ارسال کمکهای بشر دوستانه در استانه مرگ قرار دارند و برخی خانوادهها نیز برای تامین غذای مجبورند فرزندان خود را به فروش برسانند. مجموع این تحولات حکایت حکایت از آن دارد که ادعای حقوق بشر آمریکایی در طول ۲۱ سال نه تنها دستاوردی برای کودکان افغانستان نداشته بلکه بر شدت درد و رنج آنها افزوده است حال آنکه آمریکاییها زمانی با ادعای القاعده به توجیه جنایات خود پرداخته و امروز با ادعای تغییر رفتار طالبان به همان سیاستها ادامه میدهند و این اساس حقوق بشر آمریکایی است که حتی به کودکان نیز رحم نمیکند و برای اندک منافعی آنها را نیز قربانی می سازد.
نویسنده: علی تتماج
جنایت صورت گرفته علیه کودکان افغان به همین جا ختم نمیشود چنانکه به اعتراف سربازان آمریکایی در افغانستان هنگام عبور از کوچهها با پرتاب کردن اسباب بازی به داخل کوچه و هدایت کودکان به سمت آنها اگر مینی کار گذاشته شده بود منفجر میشد و این کودکان قربانی سربازان آمریکایی می شدند. سازمان ملل نیز اخیرا گزارش کرده است میلیونها کودک افغانستانی به دلیل بی تعهدی غرب در ارسال کمکهای بشر دوستانه در استانه مرگ قرار دارند و برخی خانوادهها نیز برای تامین غذای مجبورند فرزندان خود را به فروش برسانند. مجموع این تحولات حکایت حکایت از آن دارد که ادعای حقوق بشر آمریکایی در طول ۲۱ سال نه تنها دستاوردی برای کودکان افغانستان نداشته بلکه بر شدت درد و رنج آنها افزوده است حال آنکه آمریکاییها زمانی با ادعای القاعده به توجیه جنایات خود پرداخته و امروز با ادعای تغییر رفتار طالبان به همان سیاستها ادامه میدهند و این اساس حقوق بشر آمریکایی است که حتی به کودکان نیز رحم نمیکند و برای اندک منافعی آنها را نیز قربانی می سازد.
نویسنده: علی تتماج