ساختار نظام بین‌الملل طی روزها اخیر با بحران اوکراین در حالی به سمت نظم نوینی پیش می‌رود که در این ساختار مسئله انرژی همچنان اصلی مهم و تاثیرگذار است. این مسئله فرصتی برای اوپک گازی است تا بتواند به نقش آفرینی بیشتر در معادلات جهانی بپردازد بویژه جهان به سمت انرژی پاک و دوری از زغال سنگ و آلاینده‌ها پیش می رود. نشست اخیر اوپک گازی در قطر با حضور رئیسی رئیس جمهوری اسلامی ایران در حالی برگزار شد که تهران طرح‌های جامعی را برای فعال شدن اوپک گازی مطرح کرده است. نکته مهم آن است که اوپک گازی در سال ۱۳۸۵ نخستین مرتبه توسط مقام معظم رهبری مطرح و جمهوری اسلامی از پایه گذاران آن می‌باشد. نگاهی بر آنچه در قطر گذشت چند نکته قابل توجه را نشان می‌دهد:
۱-طرح ایران برای احیای اقتصاد جهان بعد از کرونا است که با توجه به بحران جهانی کرونا و تبعات اقتصادی آن این همگرایی می‌تواند کارکردهای بسیاری داشته باشد، خصوصا اینکه گاز در جمع انرژی‌های پاک است که هر روز بر متقاضیان جهانی آن افزوده می‌شود.
۲-این طرح که فعال شدن اوپک گازی را به همراه دارد در واقع یک منفعت جمعی است چرا که اکثر کشورهای اوپک گازی به نوعی درگیر تحریم‌اند و لذا فضا برای خارج شدن آنها از تحریم مهیا خواهد شد. منفعت اقتصادی این طرح موجب می‌شود تا ائتلاف در برابر تروریسم اقتصادی تحمیلی غرب ایجاد گردد که امنیت و ثبات پایدار را در عرصه جهانی تقویت می‌کند.
۳-نکته دیگر آنکه طرح جمهوری اسلامی ادامه دیپلماسی فعالی است که ایران برای همگرایی کشورهای منطقه در جهت آن گام برداشته است که نشست‌های شانگهای، اکو و... نمودی از آن است. ایران تلاش دارد تا اجماعی اقتصادی و سیاسی در منطقه ایجاد نماید که تامین کننده منافع تمام کشورهای منطقه بویژه ایران و همسایگانش است. همگرایی که منجر به رونق و تعامل اقتصادی می‌شود که در واقع یک حرکت فرهنگی و اقتصادی است و این رویکرد اقتصادی فقر زدایی که ایران دارد نتیجه آن مقابله اقتصادی با پدیده تروریسم تحمیلی به منطقه است.
جان کلام آنکه با توجه به اینکه دولت سیزدهم عنوان کرده است که به دنبال دیپلماسی عملگراست که به صورت ملموس برای کشور دستاورد داشته باشد و حرکتی را بدون دستاورد انجام نمی‌‌دهد، شاهد یک دیپلماسی متعادل از جانب دولت سیزدهم هستیم که با همه کشورهای شرق و غرب و شمال و جنوب رابطه برقرار می‌کند و صحنه بین‌الملل را در چارچوب تعاملات فراگیر در نظر دارد. بر این اساس آنچه در حوزه انرژی از جمله در اوپک و اوپک گازی در جریان است را می‌توان ادامه این روند دانست که در کنار منافع اقتصادی ، می‌تواند بر افزایش نقش آفرینی ایران در منطقه و جهان تاثیرگذار باشد.
مرضیه تفهمی
۱-طرح ایران برای احیای اقتصاد جهان بعد از کرونا است که با توجه به بحران جهانی کرونا و تبعات اقتصادی آن این همگرایی می‌تواند کارکردهای بسیاری داشته باشد، خصوصا اینکه گاز در جمع انرژی‌های پاک است که هر روز بر متقاضیان جهانی آن افزوده می‌شود.
۲-این طرح که فعال شدن اوپک گازی را به همراه دارد در واقع یک منفعت جمعی است چرا که اکثر کشورهای اوپک گازی به نوعی درگیر تحریم‌اند و لذا فضا برای خارج شدن آنها از تحریم مهیا خواهد شد. منفعت اقتصادی این طرح موجب می‌شود تا ائتلاف در برابر تروریسم اقتصادی تحمیلی غرب ایجاد گردد که امنیت و ثبات پایدار را در عرصه جهانی تقویت می‌کند.
۳-نکته دیگر آنکه طرح جمهوری اسلامی ادامه دیپلماسی فعالی است که ایران برای همگرایی کشورهای منطقه در جهت آن گام برداشته است که نشست‌های شانگهای، اکو و... نمودی از آن است. ایران تلاش دارد تا اجماعی اقتصادی و سیاسی در منطقه ایجاد نماید که تامین کننده منافع تمام کشورهای منطقه بویژه ایران و همسایگانش است. همگرایی که منجر به رونق و تعامل اقتصادی می‌شود که در واقع یک حرکت فرهنگی و اقتصادی است و این رویکرد اقتصادی فقر زدایی که ایران دارد نتیجه آن مقابله اقتصادی با پدیده تروریسم تحمیلی به منطقه است.
جان کلام آنکه با توجه به اینکه دولت سیزدهم عنوان کرده است که به دنبال دیپلماسی عملگراست که به صورت ملموس برای کشور دستاورد داشته باشد و حرکتی را بدون دستاورد انجام نمی‌‌دهد، شاهد یک دیپلماسی متعادل از جانب دولت سیزدهم هستیم که با همه کشورهای شرق و غرب و شمال و جنوب رابطه برقرار می‌کند و صحنه بین‌الملل را در چارچوب تعاملات فراگیر در نظر دارد. بر این اساس آنچه در حوزه انرژی از جمله در اوپک و اوپک گازی در جریان است را می‌توان ادامه این روند دانست که در کنار منافع اقتصادی ، می‌تواند بر افزایش نقش آفرینی ایران در منطقه و جهان تاثیرگذار باشد.
مرضیه تفهمی
