حزب ایران قوی، یکی از احزاب سیاسی نوپای کشور است که با حمایت جمعی از نخبگان کشور راه اندازی شده است. این حزب بنا دارد با احیای ارزش‌های والای انقلاب و بها دادن به بانوان و جوانان در عرصه های مهم کشور تاثیرگذار باشد و چهره جدید و متفاوتی از احزاب نشان دهد. خشایار نادی، دبیر کل این حزب نیز طی چند ماه اخیر که این حزب شکل گرفته بار دیدار با اقشار مختلف در استان ها ،شهرستان‌ها و روستاها نشان داده که پایتخت نشین نیست و به قابلیتهای استانها نیز توجه دارد. از این رو طی گفت‌وگویی اختصاصی دیدگاه های وی را در رابطه با مسائل مهم اقتصادی کشور جویا شدیم. آنچه در پی می آید حاصل این گفت‌وگو است.
***
*یکی از مشکلات بزرگ کشور ما معضل مسکن بخصوص برای جوانان است. نظر شما در رابطه با طرح های دولت سیزدهم در حوزه مسکن چیست؟ اگر شما جای وزیر راه و شهرسازی بودید چه طرحی برای مشکلات اجازه نشین ها داشتید؟
به اعتقاد من بیشترین و عمده ترین مشکلات ما در حوزه مسکن به دولت یازدهم و دوازدهم برمی گردد. وزیر وقت راه و شهرسازی در دولت قبل اعتقادی به ساخت مسکن ارزان برای اقشار کم بضاعت توسط دولت نداشت و همین دیدگاه موجب بروز مشکلاتی شد و در نهایت به دولت سیزدهم نیز رسید. یکی از راه‌هایی که دولت سیزدهم می تواند از آن برای اجرای این وعده اش استفاده کند، استفاده از زمین های صفر و بایر در اطراف تهران و کلانشهرها و تکنولوژی ساخت مسکن پیش ساخته است که در داخل کشور امکان اجرای آن را داریم. این طرح باید بعنوان یک قانون سه فوریتی توسط مجلس تصویب شود، با تائید شورای محترم نگهبان برسد تا دولت برای ساخت سریع مسکن بخصوص برای جوانان مکلف شود. علاوه بر این با توجه به وجود بافت های فرسوده در محلات تهران، می توانیم این محلات را به دو شکل انبوه سازی و شخصی برای تامین مسکن ارزان قیمت مورد استفاده قرار دهیم. در روش انبوه سازی، سرمایه گذار در هر محله خانه های فرسوده را از صاحبان آنها خریداری کرده و بصورت مجتمع انبوه سازی می کند. در بحث اجاره مسکن نیز قانون افزایش ۲۵ درصد اجاره بها، از سوی سران سه قوه به تصویب رسیده و باید با جدیت روی آن نظارت باشد و اجرا شود. هر کسی هم این قانون را رعایت نکرد باید با او بطور جدی برخورد شود.
* ارز ترجیحی طی سال‌های اخیر موجب فساد زیادی در کشور شده بود ولی دولت قبل جسارت حذف آن را نداشت. با این وجود برخی منتقدین تورم اخیر کشور را تحت تاثیر حذف ارز ترجیحی می‌دانند. نظر شما در این رابطه چیست؟
تورم اگر به بخش تولید هدایت شود خوب است ولی اگر غیر از این باشد به ضرر اقتصاد کشور است و موجب نارضایتی مردم می شود و اقشار آسیب پذیر و مستضعف اذیت می شوند. اختصاص ارز ترجیحی ( ارز جهانگیری ) که رئیس دولت یازدهم و دوازدهم ، بانی آن بود، از اول هم اشتباه بود. متاسفانه این ارز اگرچه با هدف کمک به تامین کالاهای اساسی مردم از جمله تامین داروی بیماران خاص در اختیار واردکنندگان قرار می گرفت ولی با فرصت طلبی آقازاده ها و برخی از افراد فرصت طلب در دولت قبل از مسیر اصلی خودش منحرف و موجب فساد و رانت شد.
*نقش انباشت نقدینگی و پول‌های داغ در اقتصاد کشور را چطور ارزیابی می‌کنید؟
در دولت قبل نقدینگی نزدیک به هشت برابر شد و باعث شد تورم به شدت افزایش پیدا کند. سرمایه به سمت تولید سوق داده نشد. از تولید کننده‌ها و کار آفرینان حمایتی صورت نگرفت. در نتیجه بسیاری از مردم طلا، ارز، مسکن، ملک، خودرو، بورس و سهام را برای سرمایه گذاری انتخاب کردند. پول و سرمایه ای عظیمی که در دست مردم بود به سمت دلالی و واسطه گری رفت و باعث افزایش سرسام آور کالاها شد. این پول داغ مشکلات فراوانی را برای قشر آسیب پذیر و نیازمند جامعه بوجود آورد چه بسا بسیاری از آنها حتی قادر نبودن بسیاری از کالاهای اساسی را تهیه کنند. برخی مسئولین دولت دوازدهم در مقاطعی با تشویق مردم سرمایه های آنان را به سمت بازار بورس و سهام سوق دادند ای کار بدون هیچگونه آموزش و آگاهی اتفاق افتاد. در صورتیکه آنان با داشتن رسانه ها، شرکت های حقوقی، بازار گردان ها و سبد گردان ها می توانستند جلوی شیب تند ریزش بورس و سهام را بگیرند و آن را کنترل کنند ولی این کار را نکردند. در استقرار دولت سیزدهم اوضاع بورس و سهام قطعا بهتر شده و سیر صعودی دارد و شاخص بالا آمد. برای بهبودی کامل مردم باید صبر کنند و تنها علاج اینکار در حال حاضر صبر است و سرمایگذاران باید بدانند که این کار به سرعت قابل حل نیست.
نویسنده: میترا یزدچی
***
*یکی از مشکلات بزرگ کشور ما معضل مسکن بخصوص برای جوانان است. نظر شما در رابطه با طرح های دولت سیزدهم در حوزه مسکن چیست؟ اگر شما جای وزیر راه و شهرسازی بودید چه طرحی برای مشکلات اجازه نشین ها داشتید؟
به اعتقاد من بیشترین و عمده ترین مشکلات ما در حوزه مسکن به دولت یازدهم و دوازدهم برمی گردد. وزیر وقت راه و شهرسازی در دولت قبل اعتقادی به ساخت مسکن ارزان برای اقشار کم بضاعت توسط دولت نداشت و همین دیدگاه موجب بروز مشکلاتی شد و در نهایت به دولت سیزدهم نیز رسید. یکی از راه‌هایی که دولت سیزدهم می تواند از آن برای اجرای این وعده اش استفاده کند، استفاده از زمین های صفر و بایر در اطراف تهران و کلانشهرها و تکنولوژی ساخت مسکن پیش ساخته است که در داخل کشور امکان اجرای آن را داریم. این طرح باید بعنوان یک قانون سه فوریتی توسط مجلس تصویب شود، با تائید شورای محترم نگهبان برسد تا دولت برای ساخت سریع مسکن بخصوص برای جوانان مکلف شود. علاوه بر این با توجه به وجود بافت های فرسوده در محلات تهران، می توانیم این محلات را به دو شکل انبوه سازی و شخصی برای تامین مسکن ارزان قیمت مورد استفاده قرار دهیم. در روش انبوه سازی، سرمایه گذار در هر محله خانه های فرسوده را از صاحبان آنها خریداری کرده و بصورت مجتمع انبوه سازی می کند. در بحث اجاره مسکن نیز قانون افزایش ۲۵ درصد اجاره بها، از سوی سران سه قوه به تصویب رسیده و باید با جدیت روی آن نظارت باشد و اجرا شود. هر کسی هم این قانون را رعایت نکرد باید با او بطور جدی برخورد شود.
* ارز ترجیحی طی سال‌های اخیر موجب فساد زیادی در کشور شده بود ولی دولت قبل جسارت حذف آن را نداشت. با این وجود برخی منتقدین تورم اخیر کشور را تحت تاثیر حذف ارز ترجیحی می‌دانند. نظر شما در این رابطه چیست؟
تورم اگر به بخش تولید هدایت شود خوب است ولی اگر غیر از این باشد به ضرر اقتصاد کشور است و موجب نارضایتی مردم می شود و اقشار آسیب پذیر و مستضعف اذیت می شوند. اختصاص ارز ترجیحی ( ارز جهانگیری ) که رئیس دولت یازدهم و دوازدهم ، بانی آن بود، از اول هم اشتباه بود. متاسفانه این ارز اگرچه با هدف کمک به تامین کالاهای اساسی مردم از جمله تامین داروی بیماران خاص در اختیار واردکنندگان قرار می گرفت ولی با فرصت طلبی آقازاده ها و برخی از افراد فرصت طلب در دولت قبل از مسیر اصلی خودش منحرف و موجب فساد و رانت شد.
*نقش انباشت نقدینگی و پول‌های داغ در اقتصاد کشور را چطور ارزیابی می‌کنید؟
در دولت قبل نقدینگی نزدیک به هشت برابر شد و باعث شد تورم به شدت افزایش پیدا کند. سرمایه به سمت تولید سوق داده نشد. از تولید کننده‌ها و کار آفرینان حمایتی صورت نگرفت. در نتیجه بسیاری از مردم طلا، ارز، مسکن، ملک، خودرو، بورس و سهام را برای سرمایه گذاری انتخاب کردند. پول و سرمایه ای عظیمی که در دست مردم بود به سمت دلالی و واسطه گری رفت و باعث افزایش سرسام آور کالاها شد. این پول داغ مشکلات فراوانی را برای قشر آسیب پذیر و نیازمند جامعه بوجود آورد چه بسا بسیاری از آنها حتی قادر نبودن بسیاری از کالاهای اساسی را تهیه کنند. برخی مسئولین دولت دوازدهم در مقاطعی با تشویق مردم سرمایه های آنان را به سمت بازار بورس و سهام سوق دادند ای کار بدون هیچگونه آموزش و آگاهی اتفاق افتاد. در صورتیکه آنان با داشتن رسانه ها، شرکت های حقوقی، بازار گردان ها و سبد گردان ها می توانستند جلوی شیب تند ریزش بورس و سهام را بگیرند و آن را کنترل کنند ولی این کار را نکردند. در استقرار دولت سیزدهم اوضاع بورس و سهام قطعا بهتر شده و سیر صعودی دارد و شاخص بالا آمد. برای بهبودی کامل مردم باید صبر کنند و تنها علاج اینکار در حال حاضر صبر است و سرمایگذاران باید بدانند که این کار به سرعت قابل حل نیست.
نویسنده: میترا یزدچی
