مدیریت‌های ضعیف که توانایی اداره یک واحد را با چهار پنج نیرو ندارند چگونه می‌توانند صندوق بازنشستگی کشور را با بیش از ۷/۵ میلیون مخاطب که نان‌آور بیست میلیون نفر جمعیت کشور هستند و ده‌ها شرکت بزرگ زیرمجموعه آن است عهده‌دار شوند که حقوق آن‌ها بجای بیستم اسفند به‌صورت قطره‌چکانی در ساعات پایانی سال ۱۴۰۰ به حساب‌ها در بانک صادرات واریز شود تا با توجه به به‌هم‌ریختگی عابر بانک‌ها در تمام کشور به دلیل مشکلات فنی و کمبود اسکناس قابل‌برداشت هم نباشد؟!
آیا این مجتمع با دارا بودن ده‌ها مدیرکل و صدها نیروی اداری مستقر در برج میدان فاطمی قادر نیست در موعد مقرر حداقل‌های معیشتی یک قشر فرهیخته و خدمتگزار اما تاریخ‌مصرف گذشته یعنی حقوق حقه ماهانه بازنشستگان و مستمری‌بگیران کشوری را پرداخت کند و نماینده مجلس را ناچار نسازد در دقیقه نود تحویل سال دست‌به‌قلم اعتراض به معاون اول رئیس‌جمهور شده و در رنج‌نامه‌ای این‌طور بنویسد: «با توجه به اینکه در آستانه تحویل سال قرار داریم ولی همانگونه که مستحضرید تاکنون حقوق بازنشستگان کشوری به‌صورت کامل پرداخت نگردیده است و توسط این صندوق اعلام گردیده متناسب با تأمین اعتبار، حقوق‌ها واریز می‌شود. اینکه توسط این صندوق پس از مدت زیادی تأخیر در پرداخت، در روز ۲۷ اسفند اعلام شود که هر زمان اعتبار تأمین شد، حقوق واریز می‌شود و حتی موعد دقیق زمان واریز مشخص نباشد، رویکرد غلط و ناصوابی است.
جای تعجب است که چرا امر به این مهمی در خصوصش تدبیر نشده و مدیران با وعده‌های غیر مشخص سعی در ایجاد بی‌اعتمادی در بین جامعه بازنشستگی دارند. آیا صندوق بازنشستگی کشوری و سازمان برنامه‌وبودجه متوجه نیستند که بازنشسته عزیز (که غالباً عیالوار هستند) چگونه در روز پایانی سال و افزایش قیمت کالاهای اساسی، مایحتاج عید و نوروز ۱۴۰۱ را تهیه کنند؛ درحالی‌که حقوق او همچنان پرداخت‌نشده است؟!»
سالیان درازی است که گفته می‌شود صندوق بازنشستگی در وضعیت بحرانی قرار گرفته و حتی دولت‌های یازدهم و دوازدهم هم به این موضوع اذعان داشته اما قدمی برای بهبود آن برداشته نشد و همچنان این معضل هم به چالش برجام نسبت داده شد تا وابستگی این صندوق علیرغم مالکیت ده‌ها شرکت و سرمایه‌های کلان همچنان به بودجه عمومی باقی بماند و بازنشستگان و مستمری‌بگیران نیز همچنان به قلت دریافتی‌های خود معترض باشند زیرا با رشد تورم هماهنگی ندارد. بر اساس جدول بودجه، میزان اعتبارات دریافتی این صندوق‌ها از حدود ۵ هزار میلیارد تومان در سال ۱۳۹۰ به حدود ۲۱۷ هزار میلیارد تومان در سال ۱۴۰۱ رسیده است که البته این ارقام منهای اعتبارات کمکی به صندوق‌ها، دستگاه‌هایی همچون کارکنان صداوسیما و هواپیمایی هما می‌باشد. مساعدت از محل بودجه عمومی به صندوق بازنشستگی به‌نوعی پرداخت حقوق مضاعف به‌حساب می‌آید درحالی‌که در اغلب کشورهای دنیا این صندوق‌ها سرمایه اولیه خود را در حوزه اقتصادی به کار گرفته‌اند و خدمات عام‌المنفعه‌ای را به همراه دارند تا هم سرمایه‌های صندوق مولد باشد و هم در جهتی به کار گرفته شود که باعث توسعه و پیشرفت عمومی در اقتصاد باشد، البته متولیان مدیریت در صندوق‌های بازنشستگی هم چنین اعتقادی دارند تا در بعد قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری عایدی‌ها از مشاغل صندوق دریافت شود که در غیر این صورت به‌رغم آنکه شغل وجود دارد و گردش مالی در این بخش انجام می‌گیرد اما به دلیل غیررسمی و غیر ثبتی بودن بعضی مشاغل صندوق‌های بازنشستگی دریافتی از آن‌ها نخواهند داشت که سال‌هاست شاهدیم عدم وجود یک مدیریت غیردولتی در رأس این صندوق‌ها باعث می‌شود درگیری‌هایی بین متولیان مدعی ازجمله وزارت کار با اغلب صندوق‌های بازنشستگی باشد.
درحالی‌که دولت باید تنها نقش نظارتی را بازی کند و حمایت را به عهده سرمایه‌گذاری‌های کلان در بخش خصوصی بگذارد که البته این روزها شعارهای سال می‌تواند اهرمی مکمل در امر استفاده از سرمایه‌های کلان زیرمجموعه صندوق بازنشستگی کشور باشد تا به نحو مطلوب مورداستفاده قرار گیرند و بتوانند بدون نیاز به اعتبارات دولت از محل درآمدهای کلان مدیریت‌شده خود زیرمجموعه را که شامل بازنشستگاه و مستمری‌بگیران هستند اغنا نمایند تا سهامداران یعنی اقشار بازنشسته و ازکارافتاده روزهای پایانی سال را دربه‌در دریافت مساعده و وام از بانک‌ها و صندوق‌های قرض‌الحسنه به‌منظور رفع حوایج خانواده نباشند.
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
آیا این مجتمع با دارا بودن ده‌ها مدیرکل و صدها نیروی اداری مستقر در برج میدان فاطمی قادر نیست در موعد مقرر حداقل‌های معیشتی یک قشر فرهیخته و خدمتگزار اما تاریخ‌مصرف گذشته یعنی حقوق حقه ماهانه بازنشستگان و مستمری‌بگیران کشوری را پرداخت کند و نماینده مجلس را ناچار نسازد در دقیقه نود تحویل سال دست‌به‌قلم اعتراض به معاون اول رئیس‌جمهور شده و در رنج‌نامه‌ای این‌طور بنویسد: «با توجه به اینکه در آستانه تحویل سال قرار داریم ولی همانگونه که مستحضرید تاکنون حقوق بازنشستگان کشوری به‌صورت کامل پرداخت نگردیده است و توسط این صندوق اعلام گردیده متناسب با تأمین اعتبار، حقوق‌ها واریز می‌شود. اینکه توسط این صندوق پس از مدت زیادی تأخیر در پرداخت، در روز ۲۷ اسفند اعلام شود که هر زمان اعتبار تأمین شد، حقوق واریز می‌شود و حتی موعد دقیق زمان واریز مشخص نباشد، رویکرد غلط و ناصوابی است.
جای تعجب است که چرا امر به این مهمی در خصوصش تدبیر نشده و مدیران با وعده‌های غیر مشخص سعی در ایجاد بی‌اعتمادی در بین جامعه بازنشستگی دارند. آیا صندوق بازنشستگی کشوری و سازمان برنامه‌وبودجه متوجه نیستند که بازنشسته عزیز (که غالباً عیالوار هستند) چگونه در روز پایانی سال و افزایش قیمت کالاهای اساسی، مایحتاج عید و نوروز ۱۴۰۱ را تهیه کنند؛ درحالی‌که حقوق او همچنان پرداخت‌نشده است؟!»
سالیان درازی است که گفته می‌شود صندوق بازنشستگی در وضعیت بحرانی قرار گرفته و حتی دولت‌های یازدهم و دوازدهم هم به این موضوع اذعان داشته اما قدمی برای بهبود آن برداشته نشد و همچنان این معضل هم به چالش برجام نسبت داده شد تا وابستگی این صندوق علیرغم مالکیت ده‌ها شرکت و سرمایه‌های کلان همچنان به بودجه عمومی باقی بماند و بازنشستگان و مستمری‌بگیران نیز همچنان به قلت دریافتی‌های خود معترض باشند زیرا با رشد تورم هماهنگی ندارد. بر اساس جدول بودجه، میزان اعتبارات دریافتی این صندوق‌ها از حدود ۵ هزار میلیارد تومان در سال ۱۳۹۰ به حدود ۲۱۷ هزار میلیارد تومان در سال ۱۴۰۱ رسیده است که البته این ارقام منهای اعتبارات کمکی به صندوق‌ها، دستگاه‌هایی همچون کارکنان صداوسیما و هواپیمایی هما می‌باشد. مساعدت از محل بودجه عمومی به صندوق بازنشستگی به‌نوعی پرداخت حقوق مضاعف به‌حساب می‌آید درحالی‌که در اغلب کشورهای دنیا این صندوق‌ها سرمایه اولیه خود را در حوزه اقتصادی به کار گرفته‌اند و خدمات عام‌المنفعه‌ای را به همراه دارند تا هم سرمایه‌های صندوق مولد باشد و هم در جهتی به کار گرفته شود که باعث توسعه و پیشرفت عمومی در اقتصاد باشد، البته متولیان مدیریت در صندوق‌های بازنشستگی هم چنین اعتقادی دارند تا در بعد قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری عایدی‌ها از مشاغل صندوق دریافت شود که در غیر این صورت به‌رغم آنکه شغل وجود دارد و گردش مالی در این بخش انجام می‌گیرد اما به دلیل غیررسمی و غیر ثبتی بودن بعضی مشاغل صندوق‌های بازنشستگی دریافتی از آن‌ها نخواهند داشت که سال‌هاست شاهدیم عدم وجود یک مدیریت غیردولتی در رأس این صندوق‌ها باعث می‌شود درگیری‌هایی بین متولیان مدعی ازجمله وزارت کار با اغلب صندوق‌های بازنشستگی باشد.
درحالی‌که دولت باید تنها نقش نظارتی را بازی کند و حمایت را به عهده سرمایه‌گذاری‌های کلان در بخش خصوصی بگذارد که البته این روزها شعارهای سال می‌تواند اهرمی مکمل در امر استفاده از سرمایه‌های کلان زیرمجموعه صندوق بازنشستگی کشور باشد تا به نحو مطلوب مورداستفاده قرار گیرند و بتوانند بدون نیاز به اعتبارات دولت از محل درآمدهای کلان مدیریت‌شده خود زیرمجموعه را که شامل بازنشستگاه و مستمری‌بگیران هستند اغنا نمایند تا سهامداران یعنی اقشار بازنشسته و ازکارافتاده روزهای پایانی سال را دربه‌در دریافت مساعده و وام از بانک‌ها و صندوق‌های قرض‌الحسنه به‌منظور رفع حوایج خانواده نباشند.
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
