کشورهای اروپایی و آمریکا این روزها در کنار بحران‌هایی همچون گرمای شدید که صدها قربانی برجای گذاشته و آتش سوزی جنگ‌ها و مراتعشان که هزاران هکتار را در بر گرفته و نیز چالشهای اقتصادی ناشی از جنگ افروزیشان در اوکراین، همچنان بر اصل لفاظی و فضاسازی ضد ایران ادامه می دهند. نکته قابل توجه آنکه این کشورها در کنار آنکه همچنان از واژه‌ای به نام باز بودن پنجره دیپلماسی و البته نزدیک بودن بسته شدن آن سخن می‌گویند که کلید واژه‌ای قابل توجه در کلام آنها مشهود است و آن برجسته سازی توان پهپادی ایران است. در جدیدترین اظهار نظر‌ها در این زمینه لوید آستین، وزیر دفاع و مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش ایالات متحده اخیراً با تکرار ادعای همکاری پهپادی ایران با روسیه، نسبت به هرگونه کمک ایران به روسیه در جنگ اوکراین هشدار دادند.پیش از آنها نیز جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید مدعی شده بود که روسیه از ایران خواسته است «صدها هواپیمای بدون سرنشین» با قابلیت حمل تسلیحات به این کشور تحویل دهد.ویلیام برنز، رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا و جان کربی هماهنگ‌کننده شورای امنیت ملی آمریکا و رابرت مالی نماینده آمریکا در امور ایران نیز از دیگر مقاماتی بودند که این ادعا را تکرار کردند.
این سخنان با ادعای نقش ایران در جنگ اوکراین در حالی مطرح می‌شود که پیش از این نیز هنگام سفر جو بایدن رئیس جمهور آمریکا به منطقه رسانه‌ها و سیاستمداران آمریکایی هدف از این سفر را اجماع سازی عربی-عبری علیه توان پهپادی ایران عنوان نمودند. قابل توجه آنکه پیش از اینها یعنی چند روز پس از نشست دوحه در بررسی قطعنامه ۲۲۳۱ در شورای امنیت نمایندگان کشورهای غربی ایران را به تهدیدات پهپادی متهم و آن را از نشانه‌های بی تعهدی ایران به مذاکره عنوان نمودند. هر چند در باب چنین رویکردی از سوی غربی‌ها مولفه‌های قدیمی همچون ایران هراسی وسیاست فشار و مذاکره برای باج گیری در مذاکرات و نیز سرکیسه کردن کشورهای عربی و حتی سوق دادن آنها به همگرایی با رژیم صهیونیستی مطرح می باشد اما نکات و اهداف جدیدی در ورای این جوسازی‌ها قابل توجه است.
نخست آنکه غرب به شدت از توسعه روابط میان ایران و روسیه که با سفر پوتین به تهران تعمیق یافته و پلی شده برای عضویت فعال‌تر تهران در شانگهای، بریکس و اوراسیا در هراس هستند لذا با ادعای نگرانی از ورود ایران به جنگ اوکراین در کنار توجیه ارسال تسلیحات بیشتر به کی‌یف، به دنبال تحریک افکار عمومی ایران علیه روسیه هستند. به عبارتی آنها برآنند تا حافظه تاریخی ایرانیان را علیه مسکو تحریک نمایند و خود را ناجی ملت ایران معرفی نمایند حال انکه هرگز به این امر که تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی، سیاسی و امنیتی علیه ایران از سوی همین غرب به ایران تحمیل شده است و لذا آنها هرگز نمی‌توانند مدعی ناجی ملت ایران بودن داشته باشند.
نکته مهم دوم آنکه بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت جمهوری اسلامی از اکتبر ۲۰۲۰ حق هرگونه خرید و فروش سلاح و تجهیزات نظامی و دفاعی بدون هیچ محدودیتی را دارا می‌باشد. این امر به منزله آن است که ایران با ظرفیت بالا در ساخت ادوات نظامی می‌تواند به یک صادر کننده بزرگ تسلیحات در جهان مبدل شود چنانکه کارخانه ساخت پهپاد را در تاجیکستان به پا کرده است. غرب به شدت از ورود ایران به این بازار نگران بوده چرا که از یک سو ایران را رقیبی کارامد در برابر انحصار طلبی خود می‌داند و از سوی دیگر از کسب منافع اقتصادی توسط ایران از این طریق در هراس می باشد. با توجه به این شرایط می‌توان گفت که آمریکا و شرکای غربی آنها با ادعای نگرانی کشورهای عربی از پهپاد ایرانی، ادعای نگرانی از تبادل پهپاد ایران با روسیه برای آنچه جنگ اوکراین می‌نامند، به دنبال دور زدن قطعنامه ۲۲۳۱ و حق ایران برای خرید و فروش تسلیحات هستند. به عبارتی دیگر غربی که مدعی حمایت از ملت ایران برای گرفتار نیامدن در جنگ اوکراین است، به دنبال سلب حق ایران در عرصه تولید و فروش و خرید تسلیحات است که می توان از آن با عنوان بعد جدیدی از تحریم‌ها یاد کرد. این در حالی است که این حقی است انکار ناپذیر و تهران بر اساس آن از هر منبعی که بخواهد تسلیحات مورد نظر خود را تامین و با هرکشوری که بخواهد قرارداد فروش تسلیحات امضا می‌کند چرا که امروز ایران در جایگاه نقش آفرینی فعال در عرصه نظامی قرار دارد و از این حق برخوردار است که سهمی از درآمدهای حاصل از فروش تسلیحات در عرصه جهانی داشته باشد.
نویسنده: قاسم غفوری
این سخنان با ادعای نقش ایران در جنگ اوکراین در حالی مطرح می‌شود که پیش از این نیز هنگام سفر جو بایدن رئیس جمهور آمریکا به منطقه رسانه‌ها و سیاستمداران آمریکایی هدف از این سفر را اجماع سازی عربی-عبری علیه توان پهپادی ایران عنوان نمودند. قابل توجه آنکه پیش از اینها یعنی چند روز پس از نشست دوحه در بررسی قطعنامه ۲۲۳۱ در شورای امنیت نمایندگان کشورهای غربی ایران را به تهدیدات پهپادی متهم و آن را از نشانه‌های بی تعهدی ایران به مذاکره عنوان نمودند. هر چند در باب چنین رویکردی از سوی غربی‌ها مولفه‌های قدیمی همچون ایران هراسی وسیاست فشار و مذاکره برای باج گیری در مذاکرات و نیز سرکیسه کردن کشورهای عربی و حتی سوق دادن آنها به همگرایی با رژیم صهیونیستی مطرح می باشد اما نکات و اهداف جدیدی در ورای این جوسازی‌ها قابل توجه است.
نخست آنکه غرب به شدت از توسعه روابط میان ایران و روسیه که با سفر پوتین به تهران تعمیق یافته و پلی شده برای عضویت فعال‌تر تهران در شانگهای، بریکس و اوراسیا در هراس هستند لذا با ادعای نگرانی از ورود ایران به جنگ اوکراین در کنار توجیه ارسال تسلیحات بیشتر به کی‌یف، به دنبال تحریک افکار عمومی ایران علیه روسیه هستند. به عبارتی آنها برآنند تا حافظه تاریخی ایرانیان را علیه مسکو تحریک نمایند و خود را ناجی ملت ایران معرفی نمایند حال انکه هرگز به این امر که تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی، سیاسی و امنیتی علیه ایران از سوی همین غرب به ایران تحمیل شده است و لذا آنها هرگز نمی‌توانند مدعی ناجی ملت ایران بودن داشته باشند.
نکته مهم دوم آنکه بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت جمهوری اسلامی از اکتبر ۲۰۲۰ حق هرگونه خرید و فروش سلاح و تجهیزات نظامی و دفاعی بدون هیچ محدودیتی را دارا می‌باشد. این امر به منزله آن است که ایران با ظرفیت بالا در ساخت ادوات نظامی می‌تواند به یک صادر کننده بزرگ تسلیحات در جهان مبدل شود چنانکه کارخانه ساخت پهپاد را در تاجیکستان به پا کرده است. غرب به شدت از ورود ایران به این بازار نگران بوده چرا که از یک سو ایران را رقیبی کارامد در برابر انحصار طلبی خود می‌داند و از سوی دیگر از کسب منافع اقتصادی توسط ایران از این طریق در هراس می باشد. با توجه به این شرایط می‌توان گفت که آمریکا و شرکای غربی آنها با ادعای نگرانی کشورهای عربی از پهپاد ایرانی، ادعای نگرانی از تبادل پهپاد ایران با روسیه برای آنچه جنگ اوکراین می‌نامند، به دنبال دور زدن قطعنامه ۲۲۳۱ و حق ایران برای خرید و فروش تسلیحات هستند. به عبارتی دیگر غربی که مدعی حمایت از ملت ایران برای گرفتار نیامدن در جنگ اوکراین است، به دنبال سلب حق ایران در عرصه تولید و فروش و خرید تسلیحات است که می توان از آن با عنوان بعد جدیدی از تحریم‌ها یاد کرد. این در حالی است که این حقی است انکار ناپذیر و تهران بر اساس آن از هر منبعی که بخواهد تسلیحات مورد نظر خود را تامین و با هرکشوری که بخواهد قرارداد فروش تسلیحات امضا می‌کند چرا که امروز ایران در جایگاه نقش آفرینی فعال در عرصه نظامی قرار دارد و از این حق برخوردار است که سهمی از درآمدهای حاصل از فروش تسلیحات در عرصه جهانی داشته باشد.
نویسنده: قاسم غفوری
