آیا این مدیریت خدمات شهری که امروز با رکود درآمدهای تراکم فروشی وتاخیر در وصول عوارض نوسازی و دیگر مطالبات روزمره مواجه است میتوان با سه دهه هفتاد، هشتاد وحتی نود قیاس نمود که علیرغم پایین بودن تعداد نیروهای انسانی آن زمان از نظر کمیت وکیفیت وهمچنین امکانات فنی ولجستگی اما شهامت ریسک بالا در ورود به دامنه مشکلات وچالش هارا داشتند پرسمان کرد چگونه جرئت احداث اولین خیابان دوطبقه را در کشور به خود راه دادند ودر ادامه اقدام به کلنگ‌زنی قطار شهری وشهررویاها وایجاد رینگ های کمربندی دوم وسوم وهمچنین شروع طرحهایی چون سالن اجلاس نمودندو میدان های استقلال و شهید سلیمانی را درمنتهی الیه غرب وشرق کلان شهر و قبل ازهمه آنها برای اولین بار در کشور باغ های گلها وپرندگان را ایجادوصفه را از نا بسامانی نجات بخشیدند وتبدیل به یک منطقه گردشگری برای اهالی کلان شهر و میهمانان نمودند و دو باغ را محل اسکان مسافرانی از اقصی نقاط کشور کردندتا در موقع ورود دغدغه اقتصادی واسکان نداشته باشند وقاطعانه از ساخت وساز در بافت ریه کلان شهر یعنی ناژاوان جلوگیری نمودند وحالا شما بفرمایید در یک سال سپری شده بجز تحویل خریدهای قبلی از جمله تعدادی میدل باس وماله کشی بر آنچه در گذشته اتفاق افتاده چه کردید که بنربازدید از اقدامات خود درسطح شهر بالا می برید و برای بازدید اصحاب رسانه اولویت قائل می شوید!؟
شهرداری اصفهان در گذشته وطی سه دهه اخیر توانست با دست خالی اما شهامت قابل تقدیرو بدور از روش سلطان حسینی با یک پرش بلند شهر اصفهان را به کلان شهر تبدیل نماید اما زهی تاسف ازگروهی کم تجربه اما مغرور با عنوان شورای اسلامی چهارم ودر ادامه پنجم که یکی از همین معدود شهرداران فعال و با تجربه را به بهانه صدور حکم مدیرکلی برای مسئو ل دفترش در میان دوره برکنار کردند وسکان کلان شهر در حال پویا وبالغ شدن را به جوانی ازقشرخدمات شهری سپردند که اگر شورای پنحم قدر آن را دانسته بود و در میان دوره رهایش نمی‌کرد و با انتصاب فرماندار ناموفق قبلی این شهر به عنوان شهردار باعث یک عقب گرد ۱۸۰ درجه ای در شهر نمی شد. امروز اصفهان با معضلات و چالش های کمتری مواجه بود که تشابه بسیار نزدیک با آخرین سالهای حاکم صفوفی پیدا کرده است تا ارگانی که به شدت نیازمند تجربه هاست به بعضی چهره های کم یا بی تجربه سپرده شود تا از فرط بیکاری وشاید ندانم بکاری هرروزشان را به نشستی اختصاص دهند واز تعهدی که پذیرفته اند جا بمانند وبرای نمونه کارمندان یکی ازا دارات ارتباطی شهرداری بصورت دسته جمعی سه شنبه ها را از ساعت ۱۰ صبح الی بی نهایت عازم برگزاری پیک نیک کاری همراه با مخلفات آن برای نمونه در باغ زرشک یعنی پاتوق جدیدی مدیران قدیمی خدمات شهری شوند که امروز در این مکان کنگر خورده اند! اصولاً تعدادی از دفاتر شهرداری های قبل را که موازی کار با دیگر دستگاههای استان از جمله ارشاد اسلامی بودند بجای تعطیل و صرفه جویی در نیروها وهزینه های آن بصورت مجمل به حال خود رها کرده اند تا خاطره تنبل سرا ها ی کابینه هویدا که به تعداد بیشمار جهت استراحت وزرا ووکلای مجالس شورای ملی و سنادر جای جای شمال کشور ایجاد شده بود زنده نگهدارند وتار نما وروزی نامه ای هم به نقل این اخبار بپردازند و در کنار آن ضمن تحمیل هزینه به بدنه شهرداری وبالطبع جیب جامعه تنها مشغول کپی فیس از اخبار و مطالب دیگر خبرگزاری بصورت بولتن باشند که در بیرون از این دامنه صورتشان را با سیلی
سرخ نگه داشته اند.
هیچ کس منکر جوان‌گرایی نیست که البته باید با استفاده از تجربیات گذشتگان توام باشد اما وقتی شورای اسلامی شهر با حضور تعدادی از چهره های قدیمی همین ارگان به رتق وفتق امور می پردازد در حالیکه جایگاه خود را با اعضای جوان این نهاد عوض کرده اند تا آن کم تجربه ها ایده پردازباشند و این قدیمی ها مجری . قطعاً سنگ روی سنک نمی ماند زیرا مجریان با سنین بالا ی شصت سال حالا دیگر نوبت تلاشهای مضاعفشان سپری شده وتنها می توانند تجربیات گذشته خود را به اعضای جوان انتقال دهند. اگرچه شخص شهردار نیز برخلاف اسلاف خود فاقد تحرک لازم است و بیشتر علاقمند به پشت میز نشینی ومدیریت در سایه می باشد که این امر می‌تواند برای نسل جوان شاغل در ارگان خدمات شهری نوعی بد آموزی بوجود آورد.
امروز کلان شهر اصفها ن در حال ازدست دادن امتیازاتی است که طی سه دهه وبا هزینه های بالاحاصل شده است و برای نمونه میتوان به جشنواره بین المللی فیلم کودک ونوجوان اشاره کرد و حدود شش هزار پروند سرگردان ماده صد بین دایره حقوقی این ارگان و دیوان عدالت اداری که معلوم نیست سرنوشت فستیوال و عاقبت این تعداد ساخت وسازغیرقانونی به کجا ختم خواهد شد اما در این میان آنهایی که باید از آب گل آلود ماهی های تازه بگیرند و از تسهیلات متنوع ویارانه ها ومعافیت های مختلف دولتی استفاده کنند بیدار کار هستند تا در محدوده مرکزی وحاشیه بافت سنتی علیرغم معضلات موجود ترافیکی و آلودگی هوا با همراهی ومساعدت همین ارگان به احداث هتل‌هایی بپردازند که برای مدیران آینده شهری ایجاد معضل و چالش وبن بست‌های ناگشودنی خواهد نمود. احداث اقامت گاه پنج طبقه واحتمالاً پنج ستاره در کوچه تنگ وباریکی در حاشیه چهار باغ که همین روزها افتتاح می شود بی شباهت به موشک های شش متری صدام نیست که در کوچه های ۳ متر دزفول می انداخت و در ادامه همان مالک گلنگ زنی میهمانسرایی عظیم تر را در نبش خیابان آماده گاه و پاسداران که هنوز بن بست های متعدد شاکیان مجتمع تجاری روبروی آن حل وفصل نشده تا گلی باشد که با این سبزه جدید آراسته می شود وکلافی سردرگم وبجا مانده ازگذشته پیچیده تر گردد! لطفا از خواب اصحاف کهف بیدار شوید و نگاهی به اطراف خود وافق آینده کلان شهر دود زده بدون آب وگرفتار در فرونشست هابیندازید وجوابی برای آیندگان که شما را به چشم متهم می‌بینند مهیا کنید.
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
شهرداری اصفهان در گذشته وطی سه دهه اخیر توانست با دست خالی اما شهامت قابل تقدیرو بدور از روش سلطان حسینی با یک پرش بلند شهر اصفهان را به کلان شهر تبدیل نماید اما زهی تاسف ازگروهی کم تجربه اما مغرور با عنوان شورای اسلامی چهارم ودر ادامه پنجم که یکی از همین معدود شهرداران فعال و با تجربه را به بهانه صدور حکم مدیرکلی برای مسئو ل دفترش در میان دوره برکنار کردند وسکان کلان شهر در حال پویا وبالغ شدن را به جوانی ازقشرخدمات شهری سپردند که اگر شورای پنحم قدر آن را دانسته بود و در میان دوره رهایش نمی‌کرد و با انتصاب فرماندار ناموفق قبلی این شهر به عنوان شهردار باعث یک عقب گرد ۱۸۰ درجه ای در شهر نمی شد. امروز اصفهان با معضلات و چالش های کمتری مواجه بود که تشابه بسیار نزدیک با آخرین سالهای حاکم صفوفی پیدا کرده است تا ارگانی که به شدت نیازمند تجربه هاست به بعضی چهره های کم یا بی تجربه سپرده شود تا از فرط بیکاری وشاید ندانم بکاری هرروزشان را به نشستی اختصاص دهند واز تعهدی که پذیرفته اند جا بمانند وبرای نمونه کارمندان یکی ازا دارات ارتباطی شهرداری بصورت دسته جمعی سه شنبه ها را از ساعت ۱۰ صبح الی بی نهایت عازم برگزاری پیک نیک کاری همراه با مخلفات آن برای نمونه در باغ زرشک یعنی پاتوق جدیدی مدیران قدیمی خدمات شهری شوند که امروز در این مکان کنگر خورده اند! اصولاً تعدادی از دفاتر شهرداری های قبل را که موازی کار با دیگر دستگاههای استان از جمله ارشاد اسلامی بودند بجای تعطیل و صرفه جویی در نیروها وهزینه های آن بصورت مجمل به حال خود رها کرده اند تا خاطره تنبل سرا ها ی کابینه هویدا که به تعداد بیشمار جهت استراحت وزرا ووکلای مجالس شورای ملی و سنادر جای جای شمال کشور ایجاد شده بود زنده نگهدارند وتار نما وروزی نامه ای هم به نقل این اخبار بپردازند و در کنار آن ضمن تحمیل هزینه به بدنه شهرداری وبالطبع جیب جامعه تنها مشغول کپی فیس از اخبار و مطالب دیگر خبرگزاری بصورت بولتن باشند که در بیرون از این دامنه صورتشان را با سیلی
سرخ نگه داشته اند.
هیچ کس منکر جوان‌گرایی نیست که البته باید با استفاده از تجربیات گذشتگان توام باشد اما وقتی شورای اسلامی شهر با حضور تعدادی از چهره های قدیمی همین ارگان به رتق وفتق امور می پردازد در حالیکه جایگاه خود را با اعضای جوان این نهاد عوض کرده اند تا آن کم تجربه ها ایده پردازباشند و این قدیمی ها مجری . قطعاً سنگ روی سنک نمی ماند زیرا مجریان با سنین بالا ی شصت سال حالا دیگر نوبت تلاشهای مضاعفشان سپری شده وتنها می توانند تجربیات گذشته خود را به اعضای جوان انتقال دهند. اگرچه شخص شهردار نیز برخلاف اسلاف خود فاقد تحرک لازم است و بیشتر علاقمند به پشت میز نشینی ومدیریت در سایه می باشد که این امر می‌تواند برای نسل جوان شاغل در ارگان خدمات شهری نوعی بد آموزی بوجود آورد.
امروز کلان شهر اصفها ن در حال ازدست دادن امتیازاتی است که طی سه دهه وبا هزینه های بالاحاصل شده است و برای نمونه میتوان به جشنواره بین المللی فیلم کودک ونوجوان اشاره کرد و حدود شش هزار پروند سرگردان ماده صد بین دایره حقوقی این ارگان و دیوان عدالت اداری که معلوم نیست سرنوشت فستیوال و عاقبت این تعداد ساخت وسازغیرقانونی به کجا ختم خواهد شد اما در این میان آنهایی که باید از آب گل آلود ماهی های تازه بگیرند و از تسهیلات متنوع ویارانه ها ومعافیت های مختلف دولتی استفاده کنند بیدار کار هستند تا در محدوده مرکزی وحاشیه بافت سنتی علیرغم معضلات موجود ترافیکی و آلودگی هوا با همراهی ومساعدت همین ارگان به احداث هتل‌هایی بپردازند که برای مدیران آینده شهری ایجاد معضل و چالش وبن بست‌های ناگشودنی خواهد نمود. احداث اقامت گاه پنج طبقه واحتمالاً پنج ستاره در کوچه تنگ وباریکی در حاشیه چهار باغ که همین روزها افتتاح می شود بی شباهت به موشک های شش متری صدام نیست که در کوچه های ۳ متر دزفول می انداخت و در ادامه همان مالک گلنگ زنی میهمانسرایی عظیم تر را در نبش خیابان آماده گاه و پاسداران که هنوز بن بست های متعدد شاکیان مجتمع تجاری روبروی آن حل وفصل نشده تا گلی باشد که با این سبزه جدید آراسته می شود وکلافی سردرگم وبجا مانده ازگذشته پیچیده تر گردد! لطفا از خواب اصحاف کهف بیدار شوید و نگاهی به اطراف خود وافق آینده کلان شهر دود زده بدون آب وگرفتار در فرونشست هابیندازید وجوابی برای آیندگان که شما را به چشم متهم می‌بینند مهیا کنید.
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
