دوران طبیعی یک بارداری جهت به دنیا آوردن فرزندی که می‌تواند تحولی برای زندگی زن و شوهر باشد و در آینده نیز خدمات ارزنده‌ای را برای شهر، کشور و یا جهان به همراه داشته باشد تنها ۹ ماه است، بنابراین می‌توان این استاندارد را پیرامون مدیران هم به کار بست که البته اگر فرمول شش‌ماهه سنتی را در این زمینه کنار بگذاریم و ضرب‌المثل «ماستی که ترش است از تغارش پیداست» را هم نادیده فرض کنیم، زیرا فرجه زمانی در کشور ما برای دوران ریاست جمهوری یا مجالس و شوراهای مختلف باب شده تنها چهار سال است که حالا نزدیک به هشت ماه یعنی یک‌ششم آن در دولت سیزدهم و شوراهای اسلامی و بالطبع برای شهرداران منتخب آن‌ها سپرده شده است که باید برای همین مقدار از زمان و سرمایه‌ای که هزینه گردیده، چراغ‌هایی هم روشن شده باشد.
اما انگار قرار است شهروندان همچنان صبوری اختیار کرده و منتظر بماند که دوستان بتوانند جایگاه اصلی و کسوت خود را پیدا کنند تا مدیران بهداشت از ارتقاء سلامتی و آموزش‌وپرورش از پیشرفت دانش آموزان و علوم از دانشجویان سخن بگویند و البته آن‌ها بیشتر درگیر حفظ و حراست شیوه‌نامه‌های بهداشتی بوده‌اند درحالی‌که دیگر ارگان‌ها ازجمله شهرداری کلان‌شهر هنوز از شوک‌های انتخاباتی خردادماه گذشته بیرون نیامده‌اند تا بتوانند جایگاه حساس خود را پیدا کنند زیرا تمام ده دقیقه زمانی که در اولین ساعات هفته یعنی صبح شنبه‌ها توسط رسانه دیداری در اختیار آن‌ها گذاشته است را صرف توضیح پیرامون یک مسئله ساده و کم‌اهمیت همچون تعریف و توصیف فرونشست زمین و یا قطع اتصال یکی از پل‌ها و این اواخر آتش‌سوزی انباری در ورودی خیابان حافظ بود که همه این‌ها از قبل در شبکه‌های اجتماعی به‌صورت مفصل به تفسیر آن‌ها پرداخته شده تا تکرار مکررات باشد و درست همان شبی که مدیران خدمات شهری مشغول تماشای آتش‌نشانان برای اطفاء حریق انباری چینی و بلور در ورودی بازار بزرگ بودند، متخلفان ماده صد در حریم میراثی گذر تلفنخانه بساط جشنی مفصل را به‌منظور افتتاح یک واحد تجاری ۹ متری ضمن تجاوز به حریم گذر که به اقرار شهردار قبل و کمیسیون ماده صد متخلف شناخته شده و باید تخریب شود در این محدوده برگزار و سه سوی ورود به این محل را نیز مسدود نموده بودند تا میهمانان فراوان بتوانند ضمن بهره‌وری از نشاط جشن پذیرایی جانانه شوند و قدرت فراقانونی را به چشم خود ببینند!
آتش‌سوزی‌ها در محدوده بازار بزرگ و حتی میدان نقش‌جهان طی این سال‌ها بارها تکرار شده و شهرداران نیز پس از هر نوبت به تفسیر و توضیح پیرامون آن پرداخته‌اند تا مدیران میراث و خدمات شهری توپ این اتفاقات سهل‌انگارانه را در زمین یکدیگر بیندازند اما پس از گذشت چند روز همه‌چیز به فراموش سپرده‌شده که انگار هیچ اتفاقی در شهر نیفتاده است. این بار نیز تاریخ دوباره تکرار شد و در ادامه اتفاقی تازه نخواهد افتاد مگر اینکه تنها دو روز بعد مدیریت شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان و حومه به خاطر اینکه تنوعی ایجاد شود از تریبون تارنمای ایمنا که اتفاقاً متعلق به همین ارگان است به تکرار مکرراتی تاره پیرامون قصه غصه اتوبوسرانی در شهر پرداخت تا بار دیگر زمان خریده شود که ایجاد، اصلاح و بازسازی مهندسی شبکه خطوط، معرفی وب‌سایت و نظرسنجی الکترونیکی از مسافران و راه‌اندازی مرکز مانیتورینگ و به‌روزرسانی نقشه خطوط اتوبوسرانی کمبود وسیله نقلیه عمومی را حل نمی‌کند و بهتر است مدیریت شهری و متولی شرکت واحد برای یک روز هم که شده بین ساعت ۱۲ ظهر تا یک بعدازظهر سری به خطوط میانی شهری که اتوبوس‌های ابوطیاره عازم شهرک‌های حواشی در شمال، شرق و غرب قرار دارند بزنند تا اگر دلشان به حال دانش آموزان فشرده در این ابوقراضه‌ها نسوخت نگران حال رانندگان آن باشند که چقدر باید زیر بار مسافر و استرس دوام بیاورند.
آقای مدیرعامل آنچه به ایمنا گفته‌اید مشکل شورای اسلامی شهر، شهردار و درنهایت شماست و ارتباطی به شهروندان ندارد بلکه نیازمند گوش شنوای شورای شهر و شهردار آن است تا به‌جای جزیره‌ای فکر و عمل کردن، پاشنه کفش‌ها را بالا کشیده و راهی پایتخت شوند تا از طریق سازمان شهرداری‌ها مطالبات مردم را برای تأمین ایاب‌وذهابی راحت دریافت نمایند. شاید دو سال گذشته فرصت خوبی بود که شوراهای پنجم و ششم بتوانند ضمن رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی و حذف فرصت سوزی‌های مرسوم، معضلات کلان‌شهر را مرتفع و ضمن در نظر گرفتن پیامدهای کووید ۱۹ به بازسازی و نوسازی‌ها بپردازند همانگونه که دیگر شهرهای جهان بخصوص ۱۵ خواهرخوانده اصفهان این پروژه را به نحو مطلوب به انجام رسانده‌اند تا امروز که شهروندان پا از قرنطینه بیرون می‌گذارند با فضاهای نو و آرامش‌بخش روبرو باشند. مطمئن باشید همانگونه که شما تقصیرها را به گردن شوراها و شهرداران قبل می‌اندازید در آینده نیز باید منتظر بمانید که متولیان بعدی منتقدان شما باشند که شهردار شدن آسان است اما شهرداری کردن بس مشکل!
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه‌نگار پیشکسوت
اما انگار قرار است شهروندان همچنان صبوری اختیار کرده و منتظر بماند که دوستان بتوانند جایگاه اصلی و کسوت خود را پیدا کنند تا مدیران بهداشت از ارتقاء سلامتی و آموزش‌وپرورش از پیشرفت دانش آموزان و علوم از دانشجویان سخن بگویند و البته آن‌ها بیشتر درگیر حفظ و حراست شیوه‌نامه‌های بهداشتی بوده‌اند درحالی‌که دیگر ارگان‌ها ازجمله شهرداری کلان‌شهر هنوز از شوک‌های انتخاباتی خردادماه گذشته بیرون نیامده‌اند تا بتوانند جایگاه حساس خود را پیدا کنند زیرا تمام ده دقیقه زمانی که در اولین ساعات هفته یعنی صبح شنبه‌ها توسط رسانه دیداری در اختیار آن‌ها گذاشته است را صرف توضیح پیرامون یک مسئله ساده و کم‌اهمیت همچون تعریف و توصیف فرونشست زمین و یا قطع اتصال یکی از پل‌ها و این اواخر آتش‌سوزی انباری در ورودی خیابان حافظ بود که همه این‌ها از قبل در شبکه‌های اجتماعی به‌صورت مفصل به تفسیر آن‌ها پرداخته شده تا تکرار مکررات باشد و درست همان شبی که مدیران خدمات شهری مشغول تماشای آتش‌نشانان برای اطفاء حریق انباری چینی و بلور در ورودی بازار بزرگ بودند، متخلفان ماده صد در حریم میراثی گذر تلفنخانه بساط جشنی مفصل را به‌منظور افتتاح یک واحد تجاری ۹ متری ضمن تجاوز به حریم گذر که به اقرار شهردار قبل و کمیسیون ماده صد متخلف شناخته شده و باید تخریب شود در این محدوده برگزار و سه سوی ورود به این محل را نیز مسدود نموده بودند تا میهمانان فراوان بتوانند ضمن بهره‌وری از نشاط جشن پذیرایی جانانه شوند و قدرت فراقانونی را به چشم خود ببینند!
آتش‌سوزی‌ها در محدوده بازار بزرگ و حتی میدان نقش‌جهان طی این سال‌ها بارها تکرار شده و شهرداران نیز پس از هر نوبت به تفسیر و توضیح پیرامون آن پرداخته‌اند تا مدیران میراث و خدمات شهری توپ این اتفاقات سهل‌انگارانه را در زمین یکدیگر بیندازند اما پس از گذشت چند روز همه‌چیز به فراموش سپرده‌شده که انگار هیچ اتفاقی در شهر نیفتاده است. این بار نیز تاریخ دوباره تکرار شد و در ادامه اتفاقی تازه نخواهد افتاد مگر اینکه تنها دو روز بعد مدیریت شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان و حومه به خاطر اینکه تنوعی ایجاد شود از تریبون تارنمای ایمنا که اتفاقاً متعلق به همین ارگان است به تکرار مکرراتی تاره پیرامون قصه غصه اتوبوسرانی در شهر پرداخت تا بار دیگر زمان خریده شود که ایجاد، اصلاح و بازسازی مهندسی شبکه خطوط، معرفی وب‌سایت و نظرسنجی الکترونیکی از مسافران و راه‌اندازی مرکز مانیتورینگ و به‌روزرسانی نقشه خطوط اتوبوسرانی کمبود وسیله نقلیه عمومی را حل نمی‌کند و بهتر است مدیریت شهری و متولی شرکت واحد برای یک روز هم که شده بین ساعت ۱۲ ظهر تا یک بعدازظهر سری به خطوط میانی شهری که اتوبوس‌های ابوطیاره عازم شهرک‌های حواشی در شمال، شرق و غرب قرار دارند بزنند تا اگر دلشان به حال دانش آموزان فشرده در این ابوقراضه‌ها نسوخت نگران حال رانندگان آن باشند که چقدر باید زیر بار مسافر و استرس دوام بیاورند.
آقای مدیرعامل آنچه به ایمنا گفته‌اید مشکل شورای اسلامی شهر، شهردار و درنهایت شماست و ارتباطی به شهروندان ندارد بلکه نیازمند گوش شنوای شورای شهر و شهردار آن است تا به‌جای جزیره‌ای فکر و عمل کردن، پاشنه کفش‌ها را بالا کشیده و راهی پایتخت شوند تا از طریق سازمان شهرداری‌ها مطالبات مردم را برای تأمین ایاب‌وذهابی راحت دریافت نمایند. شاید دو سال گذشته فرصت خوبی بود که شوراهای پنجم و ششم بتوانند ضمن رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی و حذف فرصت سوزی‌های مرسوم، معضلات کلان‌شهر را مرتفع و ضمن در نظر گرفتن پیامدهای کووید ۱۹ به بازسازی و نوسازی‌ها بپردازند همانگونه که دیگر شهرهای جهان بخصوص ۱۵ خواهرخوانده اصفهان این پروژه را به نحو مطلوب به انجام رسانده‌اند تا امروز که شهروندان پا از قرنطینه بیرون می‌گذارند با فضاهای نو و آرامش‌بخش روبرو باشند. مطمئن باشید همانگونه که شما تقصیرها را به گردن شوراها و شهرداران قبل می‌اندازید در آینده نیز باید منتظر بمانید که متولیان بعدی منتقدان شما باشند که شهردار شدن آسان است اما شهرداری کردن بس مشکل!
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه‌نگار پیشکسوت
