مشکلات شیعیان نپال را با مشکلات هیچ کجا نمی‌توان مقایسه کرد. شیعیان در نبال، هندو، بودایی و... می‌شوند. نه مسجد دارند، نه مدرسه، نه حسینیه، نه مکتب قرآنی، نه پایگاه علمی، نه مرکز فرهنگی، نه آثار شیعی به زبان نپالی و نه حتی یک روحانی.
دیروز با یک مسلمان ملاقات داشتم که قبلا شیعه بوده اما به خاطر نبودن مبلغ شیعی فعلا خودش و خانواده‌اش وهابی شده است. وهابی‌ها ۶۰ سال است در نپال فعال‌اند و در این کشور ۳۰ میلیونی ۴٨ مدارس بزرگ دارند و در قلب پایتخت بزرگترین مسجد. در کنار این دیدار با دو نفر از شیعیان بومی دیدار داشتم که یکی با زن سنی ازدواج کرده و فرزندانش از آداب شیعه دور شده‌اند که بسیار ناراحت بود و نفر دوم با چشم پر از اشک گفت: دو دختر دارم یکی با یک پسر غیرشیعه ازدواج کرده و داماد دوم من انگلیسی است.
بعد از کودتای اخیر علیه پادشاه این کشور و تغیر سیاست و انتقال کشور از دست پادشاهی و البته وقوع زلزله وحشتناک در سال ۲۰۱۵ میلادی، وضعیت اقتصادی نپال وخیم شده است و در نتیجه وضعیت مالی شیعیان نیز بسیار ناپایدار است.
شاید علت دیگر به جز نبود مبلغ همان زلزله وحشتناک اخیر و درپی آن ترس مرگ ناگهانی و نگرانی برای آخرت بیشتر شده است که هنوز تلاش دارند دین خود را حفظ کنند. گاهی به خودم می‌گویم زین‌العابدین مشکلات، مسایل و حرف زیاد است اگر بنویسم یک کتاب می‌شود.
نویسنده: محمد زین العابدین - استاد داشنگاه جامعه‌المصطفی
