امنیت کلید واژه‌ای است که زیر بنای تمام فعل و انفعالات را در زندگی فردی، اجتماعی و جهانی تشکیل می‌دهد. در فضای امن و ایمن است که افراد، جوامع و حتی ساختارهای بین‌المللی می‌توانند در مسیر رسیدن به اهداف، پیشرفت و تعالی در تمام ارکان زندگی دست یابند. هر چند که مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و بافت‌های سیاسی در روند زندگی بشر تاثیرگذار می‌باشند اما تمام آنها نیازمند بستری به نام امنیت می باشند چنانکه امروز پیامدهای فاجعه بار ناامنی در کشورهایی همچون عراق، افغانستان، لیبی، سوریه و.... را می‌توان مشاهده کرد که به یک فاجعه انسانی مبدل شده است.
به صراحت می‌توان گفت کشورهای غربی زمانی توانستند که در مسیر توسعه گام بردارند که امنیت پایدار را محقق ساخته و با کوچکترین عامل ناامنی در داخل کشورشان مقابله کردند و از سوی دیگر با برگزاری نشست‌های منطقه‌ای و ایجاد اتحادیه‌های چند لایه به جنگ‌های میان همسایگان پایان دادند. قابل توجه آنکه غرب در توافقی درون ساختاری در کنار رقابت برای کسب منافع بیشتر بر اصل انتقال بحران‌های امنیتی به خارج از اروپا توافق کردند چنانکه امروز نیز در حالی جنگ اوکراین بحران اقتصادی و سیاسی در این قاره ایجاد کرده است که سران غرب با ایجاد فضای ناامنی و دمیدن در گسل‌های اجتماعی و تجزیه طلبی در سایر نقاط جهان همچون تحریک تجزیه طلبه چین تایپه، جنگ قومی در افغانستان، ایجاد و گسترش فضای آشوب و تجزیه طلبی در ایران و... به دنبال اجرای این سیاست می‌باشند.
به هر تقدیر آنچه می‌توان به صراحت عنوان داشت آن است که تمام کشورها به هر نحوی برای ایجاد و حفظ امنیت پایدار تلاش می‌کنند و هر کشوری که امنیت را از دست بدهد عملا با فروپاشی سایر ساختارهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مواجه خواهد شد.
ایران نیز به عنوان کشوری با برخورداری از موقعیت جغرافیایی ویژه از این قاعده استثنا نمی‌باشد بویژه آنکه این موقعیت جغرافیایی موجب شده تا همواره با دخالت‌ها و چالشهای بیرونی نیز همراه باشد. این شرایط جغرافیایی در کنار منافع بسیار، هزینه‌های سنگینی را نیز برای ایران رقم زده است که قرار داشتن در مسیر ترانزیت مواد مخدر، قرار گرفتن در کنار کشورهایی که به دلیل ضعف‌های امنیتی کانون تروریسم شده‌اند از آن جمله می‌باشد. در چنین شرایطی تامین و حفظ امنیت مولفه‌ای بس مهم برای ایران می‌باشد و نیروی انتظامی و نظامی نقشی اصلی را در این عرصه ایفا می‌کنند و در این راه شهدای بسیاری را نیز تقدیم امنیت کشور و مردم کرده‌اند.
با توجه به نقش نیروهای نظامی و انتظامی در تامین امنیت، در تمام کشورهای جهان این افراد دارای جایگاه مهم مردمی و قانونی می‌باشند چرا که هرگونه تضعیف این نیروها به معنای تضعیف امنیت کشورها می‌باشد. این امر حتی در جوامع توسعه یافته غربی مدعی ازادی‌های بی اندازه برای مردم، نیز به شدت رعایت می‌شود چنانکه کوچکترین اقدام و اهانت به ماموران انتظامی و نظامی با اشدت مجازات همراه است. اعتراض و درخواست برای رفع کاستی و مشکلات از حقوق هر ملتی است که در فضایی مسالمت آمیز می‌تواند صورت گیرد اما در این میان در تمام کشورها یک خط قرمز وجود دارد و آن اینکه هیچ کدام از اعتراض‌های مردمی نباید به تضعیف و اهانت به حافظان امنیت منجر شود و حتی اگر قصور و خطایی از فرد و یا افرادی در این لباس سر زده باشد ماهیت آن نیروی انتظامی و نظامی نباید زیر سوال رفته و خدشه دار شود.
این امری انکار ناپذیر است که مبارزه با اشرار، قاچاقچیان مواد مخدر، مقابله با اوباش و برهم زنندگان آرامش جامعه از وظایف نیروهای انتظامی هر کشوری است و تضعیف این نیرو به معنای قوت گرفتن طرف‌های مقابل است که قطعا پیامدهای ضد امنیتی آن برای مردم آن کشور خواهد بود. نکته مهم آنکه نباید فراموش کرد کودکانی که در پارک‌ها و مراکز تفریحی به بازی و شادی کودکانه‌اشان مشغولند دلخوش به امنیت و ارامشی است که نیروهای انتظامی با جان فشانی برایشان رقم زده‌اند و نمایش تصویری سیاه از نیروی انتظامی چه در جمع خانواده و چه در سطح جامعه قطعا تصویری نادرست در ذهن این کودکان خواهد ساخت که امنیت روانی آنها را برهم زدند . چه خوب است فراموش نکنیم که رویای بسیاری از کودکان این سرزمین از گذشته تا به امروز برای روزهای بزرگ شدنشان پلیس شدن بوده و هست و ما نباید دنیای آرام و شیرین کودکانه و لذت بازی در پارک‌ها و خیابان ها را با تخریب جایگاه نیروی انتظامی از کودکان بگیریم.
نویسنده: قاسم غفوری
به صراحت می‌توان گفت کشورهای غربی زمانی توانستند که در مسیر توسعه گام بردارند که امنیت پایدار را محقق ساخته و با کوچکترین عامل ناامنی در داخل کشورشان مقابله کردند و از سوی دیگر با برگزاری نشست‌های منطقه‌ای و ایجاد اتحادیه‌های چند لایه به جنگ‌های میان همسایگان پایان دادند. قابل توجه آنکه غرب در توافقی درون ساختاری در کنار رقابت برای کسب منافع بیشتر بر اصل انتقال بحران‌های امنیتی به خارج از اروپا توافق کردند چنانکه امروز نیز در حالی جنگ اوکراین بحران اقتصادی و سیاسی در این قاره ایجاد کرده است که سران غرب با ایجاد فضای ناامنی و دمیدن در گسل‌های اجتماعی و تجزیه طلبی در سایر نقاط جهان همچون تحریک تجزیه طلبه چین تایپه، جنگ قومی در افغانستان، ایجاد و گسترش فضای آشوب و تجزیه طلبی در ایران و... به دنبال اجرای این سیاست می‌باشند.
به هر تقدیر آنچه می‌توان به صراحت عنوان داشت آن است که تمام کشورها به هر نحوی برای ایجاد و حفظ امنیت پایدار تلاش می‌کنند و هر کشوری که امنیت را از دست بدهد عملا با فروپاشی سایر ساختارهای اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مواجه خواهد شد.
ایران نیز به عنوان کشوری با برخورداری از موقعیت جغرافیایی ویژه از این قاعده استثنا نمی‌باشد بویژه آنکه این موقعیت جغرافیایی موجب شده تا همواره با دخالت‌ها و چالشهای بیرونی نیز همراه باشد. این شرایط جغرافیایی در کنار منافع بسیار، هزینه‌های سنگینی را نیز برای ایران رقم زده است که قرار داشتن در مسیر ترانزیت مواد مخدر، قرار گرفتن در کنار کشورهایی که به دلیل ضعف‌های امنیتی کانون تروریسم شده‌اند از آن جمله می‌باشد. در چنین شرایطی تامین و حفظ امنیت مولفه‌ای بس مهم برای ایران می‌باشد و نیروی انتظامی و نظامی نقشی اصلی را در این عرصه ایفا می‌کنند و در این راه شهدای بسیاری را نیز تقدیم امنیت کشور و مردم کرده‌اند.
با توجه به نقش نیروهای نظامی و انتظامی در تامین امنیت، در تمام کشورهای جهان این افراد دارای جایگاه مهم مردمی و قانونی می‌باشند چرا که هرگونه تضعیف این نیروها به معنای تضعیف امنیت کشورها می‌باشد. این امر حتی در جوامع توسعه یافته غربی مدعی ازادی‌های بی اندازه برای مردم، نیز به شدت رعایت می‌شود چنانکه کوچکترین اقدام و اهانت به ماموران انتظامی و نظامی با اشدت مجازات همراه است. اعتراض و درخواست برای رفع کاستی و مشکلات از حقوق هر ملتی است که در فضایی مسالمت آمیز می‌تواند صورت گیرد اما در این میان در تمام کشورها یک خط قرمز وجود دارد و آن اینکه هیچ کدام از اعتراض‌های مردمی نباید به تضعیف و اهانت به حافظان امنیت منجر شود و حتی اگر قصور و خطایی از فرد و یا افرادی در این لباس سر زده باشد ماهیت آن نیروی انتظامی و نظامی نباید زیر سوال رفته و خدشه دار شود.
این امری انکار ناپذیر است که مبارزه با اشرار، قاچاقچیان مواد مخدر، مقابله با اوباش و برهم زنندگان آرامش جامعه از وظایف نیروهای انتظامی هر کشوری است و تضعیف این نیرو به معنای قوت گرفتن طرف‌های مقابل است که قطعا پیامدهای ضد امنیتی آن برای مردم آن کشور خواهد بود. نکته مهم آنکه نباید فراموش کرد کودکانی که در پارک‌ها و مراکز تفریحی به بازی و شادی کودکانه‌اشان مشغولند دلخوش به امنیت و ارامشی است که نیروهای انتظامی با جان فشانی برایشان رقم زده‌اند و نمایش تصویری سیاه از نیروی انتظامی چه در جمع خانواده و چه در سطح جامعه قطعا تصویری نادرست در ذهن این کودکان خواهد ساخت که امنیت روانی آنها را برهم زدند . چه خوب است فراموش نکنیم که رویای بسیاری از کودکان این سرزمین از گذشته تا به امروز برای روزهای بزرگ شدنشان پلیس شدن بوده و هست و ما نباید دنیای آرام و شیرین کودکانه و لذت بازی در پارک‌ها و خیابان ها را با تخریب جایگاه نیروی انتظامی از کودکان بگیریم.
نویسنده: قاسم غفوری
