گروه حوادث، نرگس پریدار- زنی جوان که به جرم کشتن شوهرش به اشد مجازات محکوم شده بود در زندان «عادل آباد» شیراز با برادر همسرش ازدواج کرد تا اعدام نشود.
به گزارش خبرنگار ما، یک تازه داماد به نام «وهاب» شش سال پیش در «کوار» استان فارس با ضربه‌های چاقو از پا درآمد و به دنبال این جنایت، بازپرس کشیک و افسران اداره آگاهی رهسپار قربانگاه شدند.
تحقیق میدانی برای رازگشایی معما از اختلاف «وهاب» با همسر 16 ساله اش «راضیه» حکایت داشت و با افشای این موضوع، متهمه دستگیر شد.
نوعروس در بازجویی‌های مقدماتی خود را غمگین نشان داد و ادعا کرد بی گناه است.او تلاش می کرد با ضد و نقیض گویی رسیدگی به پرونده را به بیراهه بکشد اما وقتی خود را در بن بست اطلاعاتی پلیس دید و فهمید دستش رو شده است به شوهرکشی اعتراف کرد.
در پی بازسازی صحنه جرم و تکمیل تحقیق کارآگاهان، کیفرخواست صادر و به دادگاه کیفری استان فارس فرستاده شد. در نشست رسیدگی به این ماجرا، ابتدا نماینده دادستان، کیفرخواست را خواند و بعد، خانواده داغدار تقاضای اشد مجازات کرد.
نوبت دفاع به «راضیه» که رسید پای میز محاکمه ایستاد و بار دیگر جزئیات جنایت را بیان کرد.در پایان، هیئت قضایی وارد شور شد و همسرکش را به اشد مجازات محکوم کرد.
رای در دیوان عالی کشور مهر تائید خورده و نفس‌های «راضیه» به شماره افتاده بود که اعضای واحد صلح و سازش و انجمن حمایت از حقوق زنان آسیب پذیر، در اقدامی خداپسندانه دست به کار شدند.گفت و گو با شاکیان برای جلب رضایت در شرایطی دنبال می شد که فرزند زن جنایتکار به دنیا آمده و یک ونیم سال در زندان «عادل آباد» شیراز کنار مادرش بود.
سرانجام این تلاشها به بار نشست و شاکیان دو شرط برای گذشت از خونخواهی تعیین کردند؛ دریافت 200 میلیون ریال به عنوان مهریه و ازدواج «راضیه» با برادر 18 ساله شوهرش.
پول درخواستی به همت نیکوکاران استان فارس پرداخت شد و برای زن نگون بخت در زندان «عادل آباد» سفره عقد چیدند.
روز شنبه «راضیه» 22 ساله در حالی وارد اتاق قاضی ناظر ندامتگاه شد تا کنار داماد بنشیند که چادر زندان به سر داشت.در این مراسم، یک عاقد نیز حضور داشت و قاضی ناظر از نگهبانان خواست برای زن جوان، چادر سپید بیاورند.
پدر شوهر و مادر شوهر «راضیه» شرط گذاشته بودند که هیچ وقت نوه شان به مدرسه نرود و همین مسئله، اعتراض عروس را به همراه داشت.البته با وساطت داماد، پدر و مادر او حرفشان را پس گرفتند و عاقد، میزان مهریه را پرسید.
پدر داماد گفت: مهریه عروس 100 تومان است.عاقد پرسید: 100 تا تک تومان یا 100 هزار تومان؟
پدر داماد، جواب داد: 100 هزار تومان.
این مبلغ اما قابل قبول نبود و با رایزنی شاهدان عقد به 35 میلیون ریال افزایش یافت.در آن هنگام، قاضی ناظر از نگهبانان خواست یک کیک بخرند تا کام عروس و داماد شیرین شود.همین که «راضیه» بله را داد، دعوا بر سر محل زندگی عروس و داماد شروع شد.
مادر شوهر و پدر شوهر می گفتند پسرشان باید با آنان در همان اتاقی که «وهاب» کشته شد زندگی کنند اما عروس، قبول نمی کرد.این موضوع نیز پس از کلی کشمکش با تلاش قاضی و عاقد، حل و قرار شد عروس زندان در خانه ای اجاره ای دومین زندگی مشترکش را آغاز کند.
«راضیه» در حالی فرزندش را به آغوش گرفته و با چادر سپید به سوی در خروجی زندان می رفت که چشمانش پر از اشک بود و همچنان غمی کهنه بر دلش چنگ می زد.
