جمعه ۸ مهر ۱۴۰۱ - ۱۸:۲۵
کد مطلب : 124031
نامه ۱۷۰ معلم از ۱۵ استان به علی دایی

چگونه باورت کنیم با این همه تناقض؟!

چگونه باورت کنیم با این همه تناقض؟!
در نامه ۱۷۰ معلم از ۱۵ استان به علی دایی آمده است: یادمان نمی‌آید هیچگاه برای شهید وطن نوشته باشید! برای خانواده‌های شهدای مظلوم مرزبان! یادمان نمی‌آید دل به دل فرزندان شهدای نیروی انتظامی در مبارزه با مواد مخدر و اشرار گذاشته باشید! دخترانی که بی‌پدر شدند تا دختر شما در امنیت زندگی کند، یادمان نمی‌آید ترور دانشمندان این کشور را محکوم کرده باشید! چگونه امروز باورتان کنیم؟
۱۷۰ معلم از ۱۵ استان کشور در نامه‌ای به علی دایی نوشتند: جناب آقای علی دایی؛ آقای گل سابق جهان؛ سلام؛ این سلامی است از سوی جمعی از معلمان همان «وطن» که آن را «ناموس» خوانده و برایش متنی نوشته‌اید؛ درود بر شما که نوشتید «هموطنان‌‌تان را خواهران و برادران‌تان می‌دانید و تا ابد کنارشان می‌مانید»، اصلا از یک چهره ملی چیزی جز این انتظار نمی‌رود؛ اما چگونه می‌شود که در ادامه متن‌تان کلمات «مردم» و «اغتشاشگر» را باهم پیوند داده و دوگانه مردم و حاکمیت ساخته‌اید؟
حالا اگر ما جمعی از معلمان از ۱۵ استان آسیب دیده از اغتشاش، حق اعتراض را به رسمیت شناخته ولی خط اغتشاش و تهییج دانش‌آموزان معصوم نوجوان خود توسط برخی چهره‌های معروف را محکوم کنیم، هموطن شما حساب می‌شویم و در کنارمان می‌مانید یا هموطنان شما صرفا جماعت خاصی از میان مردم هستند؟
جناب دایی! از «سرکوب» و «دستگیری» نوشتید، اگر ما و میلیون‌ها نفر دیگر در این کشور اصل مقابله نیروهای انتظامی در ماجرای اخیر را با هدف برهم زدن نقشه گروهک‌هایی بدانیم که به پشتوانه امپراطوری زر و زور و تزویر بین‌المللی بنا به تجزیه این وطن دارند و با سلب امنیت هموطنان درصدد پیش برد نقشه‌های دیگری چون دستکاری مرزی در آذربایجان عزیز و کردستان غیور هستند، از نظر شما و برخی دوستان‌تان جزو مردم به حساب می‌آییم؟!
آیا سخت است که شما خط حمایت از قانون و مردم، خط حمایت کلی از نیروهای حافظ امنیت و نقد به برخی رفتارهایشان، خط حمایت از اعتراض و احترام به مقدسات، خط حمایت از میهن و ایستادن در برابر دشمن را با هم پیگیری نمایید؟
آقای دایی! یادمان نمی‌آید هیچگاه برای شهید وطن نوشته باشید! برای خانواده‌های شهدای مظلوم مرزبان! یادمان نمی‌آید دل به دل فرزندان شهدای نیروی انتظامی در مبارزه با مواد مخدر و اشرار گذاشته باشید! دخترانی که بی‌پدر شدند تا دختر شما در امنیت زندگی کند، یادمان نمی‌آید ترور دانشمندان این کشور را محکوم کرده باشید! چگونه امروز باورتان کنیم؟
آقای دایی! پای «اختلاس» و «فقر» را به موضوع اخیر باز کرده‌اید؛ کلماتی که همه از آن متنفرند؛ حال نمی‌شود که ما و دیگر مردمان این سرزمین که شما خودتان را از آنان دور کرده‌اید، هم خود را قربانی اختلاس بدانیم هم با نگرانی تمام، قربانی فرهنگ برهنگی که اتفاقا افراد موسوم به سلبریتی بسیار در آن موثر بوده‌اند؟
نمی‌شود بخش بزرگی از مردم آگاهانه با هر دوی آن مخالف باشند؟ کنار همه‌شان ایستاده‌اید؟ یا تصور کرده‌اید هرکس با اختلاس و فقر مخالف است حتما با اصل برخورد با فرهنگ برهنگی هم مخالف است؟ نه ما و همکاران‌مان و خانواده‌هایمان و بسیاری از پدران و مادران دانش آموزان‌مان با اصل برخورد با فرهنگ برهنگی موافقیم و از مقاومت در برابر این تهاجم بزرگ به اخلاق و خانواده حمایت می‌کنیم.
برادر آرمانخواه! از «فحشا» نوشته‌اید! بسم الله خب چرا از مسائل جنسی بسیاری از فوتبالیست‌ها که افراد جامعه کم و بیش با خبرند شروع نمی‌کنید...؟ نکند آنها از فحشا مستثنا اند؟ مگر نه اینکه رفتارهای اینان به سبب شهرت‌شان الگوی جوانان و نوجوان می‌شود و فرهنگ فحشا و فساد را نهادینه می‌کند؟ بزرگتری کنید و جلوی فحشا و اختلاس و فساد های مالی و اخلاقی اهالی فوتبال و دوستان سینمایی‌تان را بگیرید. فرزندان و آقازاده‌های آنها کجایند؟ خود این جماعت سلبریتی کجا زندگی می‌کنند؟ چرا به جای وطن، فرزندان خود را در غرب به دنیا می آورند؟ چرا مالیات نمی‌دهند؟ این وطن پرستی است؟ مردم داری است؟ مقابله با تبعیض فقط برای دیگران است؟
آقای دایی! رفتارهای سیاسی متناقض و خسارت‌بار شما و دوستان‌تان در این سال‌ها هیچ‌گاه از حافظه مردم و تاریخ ایران پاک نخواهد شد. کی مسؤولیت پیامدهای حمایت سیاسی خود را گردن گرفتید؟ کی تحریم‌های ظالمانه را محکوم کردید؟ به عنوان قهرمان ملی، هیچگاه از بیماران و کودکان پروانه‌ای به عنوان قربانیان تحریم در مجامع جهانی حمایت نکردید، آیا محاسبه نمی‌کنید که امروز هم این رفتارها مجددا بر آتش تحریم‌ها به بهانه حقوق بشر آن هم از سوی ناقضان اصلی حقوق بشر در جهان بر علیه مردم ایران می‌افزاید؟
از اینکه قهرمان ایران را خرج سیاست و گروه بازی‌ها کرده‌اید، متاسفیم! از اینکه خودتان را خرج برند و تبلیغات کرده‌اید هم متاسفیم! حرف ما با شما بسیار است....
در آخر اینکه آقای عاشق ایران! «ایران» فقط اسم است یا هویت؟ ما حسرت آن را می‌خوریم که روزی قهرمانان ملی‌مان مثل برخی کشورهای دیگر از جمله کشور‌های عربی با لباس میهنی و وطنی خودشان و نه لباس عاریتی غرب با افتخار بر روی سن قرعه‌کشی جام جهانی و دیگر عرصه‌های بین المللی حضور پیدا کنند تا ما به دانش‌آموزان درس هویت را با مثال از قهرمانان‌شان دهیم.
در پایان چه زیبا نوشته اید که «خودمان را اصلاح کنیم...».
امضا کنندگان نامه از استان های تهران، البرز، فارس، همدان، لرستان، هرمزگان، کهگیلویه و بویر احمد، مازندران،گیلان، آذربایجان شرقی، اصفهان، چهار محال و بختیاری، اردبیل، کرمان، گلستان.
https://siasatrooz.ir/vdcip5azzt1aru2.cbct.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی