شرق آسیا طی روزهای اخیر شاهد برگزاری رزمایش مشترک آمریکا با کره جنوبی و ژاپن بوده است. در توجیه این رزمایش پت رایدر سخنگوی وزارت دفاع آمریکا گفته است ناو هواپیمابر ریگان با نیروهای ژاپنی و کره جنوبی تمریناتی را برای مقابله با موشک‌های بالستیک انجام داد.رایدر مدعی شده است که رزمایش‌های انجام شده توسط ناو هواپیمابر ریگان در پاسخ به آزمایش‌های موشکی اخیر کره شمالی صورت گرفته است.
این ادعا در حالی مطرح شده است که پنجشنبه منابع خبری اعلام کردند که نظامیان پیونگ‌یانگ بار دیگر موشک بالستیک به سمت دریای شرقی (دریای ژاپن) شلیک کرده‌اند. در شرایط مذکور این سوال مطرح است که این رزمایش تا چه میزان می‌تواند به بهبود امنیت در شرق آسیا کمک نماید؟
نگاهی به تحولات سالهای گذشته شبه جزیره کره و شرق اسیا بیانگر این حقیقت است که کره شمالی سالهاست که آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای برگزار می‌کند و به تناسب نیز آمریکا در واکنش به آن از دو گزینه تسلیح متحدانش یعنی کره جنوبی و ژاپن سخن می‌گوید و از سوی دیگر مدعی برگزاری رزمایش‌های باز دارنده با این کشورها علیه پیونگ یانگ می‌شود.
آنچه حاصل این رویکردها بوده نه توقف آزمایش‌های موشکی کره شمالی بلکه تشدید فضای درگیری و نظامی گری در شرق اسیا بوده است. بر این اساس ریشه بحران را در جای دیگر باید جستجو کرد و آن عامل و محور تحریک کننده به نظامی شدن منطقه است. آمریکا از بعد از جنگ جهانی دوم در حالی ۴۷ هزار نیروی نظامی در ژاپن و ۳۲ هزار نیرو در کره جنوبی دارد که حربه دشمن سازی از چین و کره شمالی بهانه استمرار این اشغالگری با هزینه کرد توکیو و سئول است. آمریکا همچنین با ایجاد رقابت تسلیحاتی در منطقه به کسب منافع اقتصادی و البته انحراف دارایی‌های منطقه از اقتصادی به نظامی می‌پردازد.
نکته مهم آنکه واشنگتن با نادیده گرفتن تمامیت ارضی چین با تسلیح و حمایت از جدایی طلبی چین تایپه و نیز عدم اجرای تعهداتش در قبال کره شمالی منبی بر پایان دادن به تهدیدات نظامی و تحریم‌ها عملا فضای آشوب در منطقه را تشدید می‌کند. بر این اساس رزمایش کنونی آمریکا نه تنها زمینه ساز صلح و امنیت در شرق آسیا نخواهد شد بلکه مولفه‌ای برای تشدید بحران است که در راستای استمرار یک جانبه گرایی آمریکایی صورت می‌گیرد.
نویسنده: علی تتماج
این ادعا در حالی مطرح شده است که پنجشنبه منابع خبری اعلام کردند که نظامیان پیونگ‌یانگ بار دیگر موشک بالستیک به سمت دریای شرقی (دریای ژاپن) شلیک کرده‌اند. در شرایط مذکور این سوال مطرح است که این رزمایش تا چه میزان می‌تواند به بهبود امنیت در شرق آسیا کمک نماید؟
نگاهی به تحولات سالهای گذشته شبه جزیره کره و شرق اسیا بیانگر این حقیقت است که کره شمالی سالهاست که آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای برگزار می‌کند و به تناسب نیز آمریکا در واکنش به آن از دو گزینه تسلیح متحدانش یعنی کره جنوبی و ژاپن سخن می‌گوید و از سوی دیگر مدعی برگزاری رزمایش‌های باز دارنده با این کشورها علیه پیونگ یانگ می‌شود.
آنچه حاصل این رویکردها بوده نه توقف آزمایش‌های موشکی کره شمالی بلکه تشدید فضای درگیری و نظامی گری در شرق اسیا بوده است. بر این اساس ریشه بحران را در جای دیگر باید جستجو کرد و آن عامل و محور تحریک کننده به نظامی شدن منطقه است. آمریکا از بعد از جنگ جهانی دوم در حالی ۴۷ هزار نیروی نظامی در ژاپن و ۳۲ هزار نیرو در کره جنوبی دارد که حربه دشمن سازی از چین و کره شمالی بهانه استمرار این اشغالگری با هزینه کرد توکیو و سئول است. آمریکا همچنین با ایجاد رقابت تسلیحاتی در منطقه به کسب منافع اقتصادی و البته انحراف دارایی‌های منطقه از اقتصادی به نظامی می‌پردازد.
نکته مهم آنکه واشنگتن با نادیده گرفتن تمامیت ارضی چین با تسلیح و حمایت از جدایی طلبی چین تایپه و نیز عدم اجرای تعهداتش در قبال کره شمالی منبی بر پایان دادن به تهدیدات نظامی و تحریم‌ها عملا فضای آشوب در منطقه را تشدید می‌کند. بر این اساس رزمایش کنونی آمریکا نه تنها زمینه ساز صلح و امنیت در شرق آسیا نخواهد شد بلکه مولفه‌ای برای تشدید بحران است که در راستای استمرار یک جانبه گرایی آمریکایی صورت می‌گیرد.
نویسنده: علی تتماج
