بعد از نایب قهرمانی کشتی آزاد در رقابتهای قهرمانی ۲۰۱۱ جهان در استانبول ترکیه، آزادکاران راهی رقابتهای قهرمانی آسیا در گومی کرهجنوبی شدند. رقابتی که امسال برای دومین بار در سال شمسی برگزار شد.
درخشش کشتیگیران ما در این مسابقات با توجه به فراتر بودن کشتی ایران از سطح آسیا از قبل نیز قابل پیشبینی بود، اما شاید مهمترین چالش پیش روی آزادکاران تغییرات در کادر فنی بود که رسول خادم با فراخوانی کشتیگیران بنام و عنواندار خود مانند رحیمی، تقوی، گودرزی و لشگری در صدد کسب بیستویکمین قهرمانی در آسیا بود که به آن هم دست یافت. مسابقات دوره گذشته خرداد ماه سال جاری در تاشکند ازبکستان برگزار شد که با قهرمانی میزبان و نایب قهرمانی ایران به پایان رسید.
در چنین شرایطی ۷ گوششکسته به بیستوپنجمین دوره رقابتهای کشتی آزاد در کرهجنوبی اعزام شدند. با وجود حضور نامداران آزادکار ایران که به تازگی موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی جهان در استانبول ترکیه شده بودند، میشد پیشبینی کرد که این تیم باز هم با اقتدار روی سکوی قهرمانی بایستد که در نهایت هم کاروان پرستاره ایران در کشتیآزاد با کسب ۵ مدال طلا، یک نقره و یک برنز با کسب عنوان قهرمانی به کشور بازگشت.
صید طلا در گومی
در هر صورت این تیم در حالی پا به بیستوپنجمین دوره مسابقات قهرمانی آسیا گذاشت که سال گذشته دستش از قهرمانی در تاشکند کوتاه مانده بود، اما این بار با ترکیبی کاملا دگرگون شده و باتجربه و پرستاره عازم گومی کرهجنوبی شد.
ترکیب اعلام شده از سوی کادر فنی تیم ملی آزاد نسبت به مسابقات قهرمانی آسیا در سال قبل در ۶ وزن تغییر داشت و از بین نفراتی که دوره گذشته و در تاشکند موفق به کسب مدال شده بودند تنها عرفان امیری در ۹۶ کیلو در این تیم باقیمانده بود. در هر صورت ستارههای جهانی ایران موفق به کسب ۵ نشان طلا، یک نقره و یک برنز در آسیا شدند و نمایندگان کشورمان در هر ۷ وزن مدال گرفتند.
این در حالی بود که کادر فنی قبلی درنظر داشت کشتیگیران جوانتری را به مسابقات این دوره قهرمانی آسیا اعزام کند، اما با روی کار آمدن خادم، وی ترجیح داد که با تمام قوا گام به کره جنوبی بگذارد؛ تصمیمی که انتقاد بسیاری از کارشناسان را هم در برداشت، اما خادم معتقد بود که باید از موجودیت کشتی ایران آگاه شود و ارزیابی دقیقی از نفراتش داشته باشد.
تیم ملی کشتی آزاد کشورمان دوره گذشته با یک مدال طلای احسان امینی در ۸۴ کیلو و ۳ نقره مصطفی آقاجانی در ۶۰ کیلو، عرفان امیری در ۹۶ کیلو و کمیل قاسمی در ۱۲۰ کیلو برای سومین بار نایب قهرمان شده بود.در زیر به بررسی عملکرد آزادکاران در مسابقات قهرمانی آسیا می پردازیم.
۵۵ کیلو؛ روزهای خوش حسن رحیمی
کادر فنی که در نظر داشت با آزمایش دوباره رحیمی بعد از کسب مدال برنز جهان و سهمیه المپیک محک دوبارهای از این کشتیگیر در وزن قانونی داشته باشد به نتیجه دلخواهش رسید. وی جایگزین حیدرقلینژاد شده بود که دوره گذشته در ازبکستان نتوانسته بود انتظارات را برآورده کرده و ایران را صاحب مدال کند.
رحیمی که در ۲ جهانی و گوانگجو بدون مدال مانده بود، برنز ۲۰۰۹ آسیا را در کارنامه داشت و در سال ۲۰۱۰ به عنوانی بهتر از هفتمی در آسیا نرسیده بود، امسال سال خوبی را پشت سر گذاشت و کسب سهمیه المپیک و مدال برنز سبک وزن جهان پس از یک دهه برای ایران سال خوشی را برای وی تداعی کرد.
کسب نشان طلای آسیا نیز در روزهای پایانی سال خاطرات خوش وی را تکمیل کرد تا با روحیهای بالا گام به بازیهای المپیک لندن بگذارد. رحیمی همان حسن سرحال جهانی بود که با کشتیهای روبهجلوی خود حریفان را یکی پس از دیگری خلع سلاح کرد و بر سکوی قهرمانی ایستاد. وی در این مسابقات تا دیدار پایانی مانند مسابقات داخلی حتی یک امتیاز هم به حریفان نداد و تنها در فینال مقابل اینابا ژاپنی یک تایم را با نتیجه ۲ بر ۳ واگذار کرد.
رحیمی در پایان این مسابقات معتقد بود که از کشتی مقابل این حریف ژاپنی میترسیده است و با پیروزی مقابل او در دیدار فینال ترسش ریخته است.یاسر حیدرقلینژاد در دوره گذشته به عنوانی بهتر از هفتم نرسیده بود.
۶۰ کیلو؛ بازگشت اسماعیلپور با نقره آسیا
بعد از خداحافظی مراد محمدی پیش از بازیهای آسیایی و پس از ناکامی سعید احمدی در گوانگجو، کادر فنی به دنبال جایگزینی مناسب برای مرد طلایی جهان و برنزی المپیک پکن بودند.
به همین منظور مصطفی آقاجانی سال گذشته به قهرمانی آسیا اعزام شد و به مدال نقره رسید، اما عملکرد بسیار ضعیف وی در جهانی استانبول کادر فنی جدید را بر آن داشت که کشتیگیر دیگری را در این وزن محک بزند که اسماعیلپور جوان که سابقه قهرمانی جوانان جهان و طلای ۲۰۱۰ آسیا را در کارنامه دارد دوباره به این مسابقات اعزام کردند.
وی که نمیخواست فرصت بهدست آمده را به راحتی از دست دهد از این میدان بهترین استفاده را کرد و تا دیدار نهایی بسیار خوب و قدرتمند کشتی گرفت، اما در دیدار پایانی کمی متزلزل نشان داد و از طرفی هم اسیر ناداوری شد و مدال طلا را به حریف هندی تقدیم کرد تا دستش از دومین طلای آسیا خالی بماند. به نظر میرسد اسماعیلپور گزینه اصلی کادر فنی برای اعزام به مسابقات گزینشی سهمیه المپیک است که کسب نشان نقره آسیا وی را به این هدف نزدیکتر کرد.سال گذشته مصطفی آقاجانی هم در این وزن نقره گرفته بود.
۶۶ کیلو؛ مهدی تقوی؛ طلای آسیا برای قهرمان جهان
مهدی تقوی که در سال ۲۰۰۹ ایران را در این وزن صاحب مدال طلای جهان کرده بود و در سال ۲۰۱۱ هم این مدال را تکرار کرد در کمال تعجب به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام شد، میدانی که به طور حتم برای او بسیار کوچک بود. اما در هر صورت قهرمان دوباره جهان به آسیایی اعزام شد و همانطور که پیشبینی هم میشد به مدال طلا رسید. تقوی در این مسابقات ۲۴ امتیاز کسب کرد و حتی یک تایم را هم به رقبا واگذار نکرد.
البته شاید بهتر بود مربیان تیم ملی در این رقابتها که قهرمانی در آن اهمیت چندانی هم برای ما نداشت به یک کشتیگیر جوانتر میدان میدادند تا حداقل پشتوانه مناسبی برای قهرمان جهان در سالهای آینده داشته باشیم.مصطفی حسینخانی سال گذشته در این وزن نهم شده بود.
۷۴ کیلو؛ صادق گودرزی؛ تکرار طلاهای گوانگجو و دهلی در گومی
صادق هم مانند تقوی یکی از انتخابهای پرانتقاد کادر فنی برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا بود. وی که ۳ نشان نقره و برنز جهانی را در کارنامه دارد شاید خودش هم فکرش را نمیکرد که پس از کسب مدال نقره جهان در استانبول و کسب سهمیه المپیک به این مسابقات اعزام شود، اما مانند تقوی و رحیمی شد.
گودرزی مانند سالهای اخیر با آمادگی بالایی روی تشک رفت و یکی پس از دیگری رقبا را از پیش رو برداشت و با قهرمانی آسیا به کار خود پایان داد و مدال طلای بازیهای آسیایی و قهرمانی آسیا در سال ۲۰۰۹ دهلی را تکرار کرد. صادق بهترین کشتیاش را در فینال گرفت که عبدالحکیم شاپییف، نفر سوم جهانی ۲۰۱۰ مسکو از قزاقستان را ۱۱ بر ۳ شکست داد.
شاید مانند وزن ۶۶ کیلو بهتر بود کادر فنی جوان دیگری را به این مسابقات اعزام میکرد تا با کسب تجربه بتواند در آینده به کشتی کشورمان کمک کند.دوره گذشته مرتضی رضایی قلعه در این وزن پنجم شده بود.
۸۴ کیلو؛ احسان لشگری؛ خط و نشان برای مدعیان
در حضور انبوه مدعیان این وزن لشگری که سابقه دو قهرمانی در آسیا را در کارنامه دارد به کره جنوبی اعزام شد تا کادر فنی محکی از این کشتیگیر برای حضور در رقابتهای گزینشی المپیک داشته باشد. وی هم عملکرد خوبی از خود در این مسابقات بر جای گذاشت هر چند که نمیتوان این رقابتها را با مسابقات گزینشی که به طور حتم سطح آن بالاتر از آسیایی خواهد بود مقایسه کرد. لشگری با طلای آسیا خط و نشانی جدی برای میرزایی، امینی و مصطفیجوکار کشید و خود را به عنوان مدعی اصلی برای کسب سهمیه المپیک در گزینشی قزاقستان معرفی کرد.
احسان در این مسابقات تنها یک امتیاز و یک تایم را به حریفان واگذار کرد و عملکرد درخشانی از خود بر جای گذاشت. باید دید که آیا رسول خادم و همکارانش در تیم ملی به وی برای حضور در مسابقات گزینشی المپیک اعتماد خواهند کرد یا خیر؟
سال گذشته احسان امینی در این وزن به نشان طلا رسیده بود.
۹۶ کیلو؛ عرفان امیری؛ بازگشت به عقب
امیری که بعد از کسب نشان نقره دوره گذشته در تاشکند و شکست مقابل قرباناف ازبک برای جبران مافات به کرهجنوبی رفته بود، نتوانست آن طور که باید انتظارات را برآورده کند و در حالی که انتظار میرفت نشان نقره سال گذشته را به طلا تبدیل کند با بازگشتی به عقب آن را با برنز عوض کرد و به عنوان سومی بسنده کرد.
باید منتظر ماند و دید آیا امیری میتواند در حضور یزدانی دوبنده تیم ملی را در آینده از آن خود کند یا نه، اما در هر صورت اگر بخواهد با همین روند حرکت کند شاید دیگر فرصتی برای عرضاندام نداشته باشد و فرصت به نفرات تازه نفس داده شود.دوره گذشته امیری نایب قهرمان شده بود.
۱۲۰کیلو؛ پرویز هادی به دنبال جایگاه بزرگان
سنگینوزن هم یکی از اوزانی است که ایران هنوز به سهمیه المپیک نرسیده است و عملکرد بحثبرانگیز معصومی در جهانی استانبول کادر فنی را بر آن داشت تا نفرات جدید را آزمایش کند.
در هر صورت قرعه بهنام پرویز هادی افتاد تا مسافر گومی شود. همین موضوع انتظارات را از او بالا برده بود چون از طرفی باید پاسخ اعتماد کادر فنی را میداد و از طرف دیگر باید مدال نقره سال گذشته قاسمی را خوشرنگتر میکرد. هادی در این رقابتها عملکرد قابل قبولی داشت و نشان داد در صورت دیدن میدانهای بیشتر میتواند جایگزین خوبی برای بزرگان سنگینوزن ایران باشد.دوره گذشته کمیل قاسمی در این وزن به نشان نقره رسیده بود.
البته باید تاکید کرد که کشتیگیران کرهای، ژاپنی، ازبک، قزاق و دیگر آسیاییها حریفان اصلی ایران نیستند و اگر ما در اندازههای واقعی خود ظاهر شویم، این کشورها تنها در برخی اوزان با تک ستارههایشان میتوانند مشکلساز شوند.
کشتیگیران ما باید بدانند که باید خود را با روسها و آذربایجانیها که امروز مدعیان اصلی دنیای کشتی به شمار میروند مقایسه کنند. میدان المپیک میدانی کاملا متفاوت است و نباید در باد این قهرمانیهای کم ارزش خوابید چون حریفان به سختی در حال کار کردن و آماده شدن برای درخشش در لندن هستند.
با بسته شدن پرونده کشتی ایران در مسابقات قهرمانی آسیا، حالا انتظار همه گوششکستهها کسب سهمیههای باقی مانده المپیک و در نهایت کسب مدالهای خوشرنگ المپیک در لندن است.