سرانجام پس از پنج ماه دوری از کنسرتها و اجرای زنده به دلیل شرایط داخلی کشور، طلسمها شکسته شد و...
سرانجام پس از پنج ماه دوری از کنسرتها و اجرای زنده به دلیل شرایط داخلی کشور، طلسمها شکسته شد و سایت ایرانکنسرت، چشمش به جمال یکی از خوانندهها روشن شد و روز ۵ شنبه سالن میلاد شاهد حضور پرتعداد مردم بود. این خواننده برای اولینبار پس از چیزی حدود پنج ماه چراغ حوزه موسیقی را روشن کرد و فصل جدیدی از اجراها را در تهران رقم زد. در حالی که برخی از مردم در فضای مجازی خواستار مقابله با عادیسازی و بازگشت به شرایط قبل از شروع اغتشاشات و ناآرامیها هستند، برگزاری این کنسرت آن هم در تهران نشان داد که اکثریت مردم خواهان برپایی چنین کنسرتهایی هستند. هنرمندان به خصوص در حوزه موسیقی و تئاتر در این پنج ماه، جدای از اینکه بیکار بودند و مجبور به بیکاری شدند، حال و روز خوبی نیز نداشتند و شروع کنسرتها و مشارکتشان در برگزاری بقیه رویدادها میتواند هم حال و روز خودشان و هم مردم را که در این مدت اوضاع روحی مناسبی نداشتند خوب کند. هرچند همان خواننده که روز پنجشنبه کنسرت داشت، با هجوم وحشیانه و بیاخلاقیهای آن عده از افرادی که نمیخواهند شرایط عادی شود روبهرو شد، اما این هجمهها نباید باعث شود که هنرمندان و خوانندگان عقب نشینی کنند. با توجه به شروع دور تازه کنسرتها، انتظار میرفت که تعداد کثیری از مردم اقدام به خرید بلیط کنسرتی کنند که روز پنجشنبه برگزار شد و با توجه به نیاز جامعه به برگزاری اینچنین رویدادهایی، استقبال خوبی هم از سوی مردم صورت گرفت. با این اوصاف و برای ترغیب هرچه بیشتر مردم برای حضور در چنین سالنهایی باید مسئولان برگزاری کنسرت، قیمت منطقیتری برای بلیطها درنظر بگیرند. قیمت بلیط این کنسرت چیزی حدود ۱۷۰ تا ۴۹۵ هزار تومان است، این در حالی است که قبل از شروع ناآرامیها و اغتشاشات در داخل کشور قیمت بلیط کنسرتها از ۱۳۰ هزار تومان تا ۴۳۰ هزار تومان بود. در شرایطی که تمرکز مسئولان و خصوصا مسئولان حوزه موسیقی باید روی جذب حداکثری دوستداران این حوزه باشد آیا امکان کاهش قیمتها وجود نداشت؟ در شرایط اقتصادی کنونی که مردم بیشتر از همیشه در مضیقه قرار دارند، برگزاری کنسرتهای موسیقی با قیمت بلیت ارازنتر میتواند به رونق آن کمک کند. علاوه بر مساله قیمتِ بلیطها، شروع دور جدید کنسرتها با خواننده پاپی که بهندرت میان مردم و اهالی هنر شناخته شده است، یکی دیگر از کج سلیقگیهای مسئولان امر را نشان میدهد. هر چند این کنسرت با استقابل روبهرو شد، اما در ادامه باید خوانندگان مطرحتری بر روی سن حاضر شوند که قطعاً با رایزنی و گفتوگو پا به میدان خواهند گذاشت. آیا این امکان وجود نداشت که با تدبیری بهتر و رایزنیهای بیشتر و انتخاب گزینه مناسب و شناخته شده تر، افراد بیشتری را به حضور در این کنسرت ترغیب کرد؟ حال اگر از اهمال مسئولان حوزه موسیقی بگذریم، شروع دوباره کنسرتها می تواند اتفاق خوبی در روزهای پرتلاطم اخیر باشد. تداوم برگزاری چنین برنامههایی میتواند پایانی بر رکود و خروج از سکوتی باشد که حدودا پنج ماه است مردم کشور را درگیر خودش کرده است. کافی است خوانندگان معروفتر و مشهورتر ترس هجمه در فضای مجازی را کنار بگذارند و پا به صحنه کنسرتها بگذارند، آنگاه خواهند دید مردم واقعی کدامند. مردمی که پنجشنبه در کنسرت بودند شادی کردند و خوشحال بودند؛ آیا یک هنرمند غیر از این میخواهد؟