سال ۲۰۲۲ در حالی به روزهای پایانیاش نزدیک میشود که بلینکن وزیر وزير خارجه آمريكا در بیان عملكرد یک ساله دستگاه دیپلماسی کشورش به مسئله افغانستان پرداخته است. وی در این سخنان مدعی میشود ما به طولانیترین جنگ آمریکا پایان دادیم. برای اولین بار در ۲۰ سال گذشته، آمریکاییها با کیسه جسد یا مجروحیت شدید از افغانستان به خانه نمیآیند. بیش از ۱۲۰ هزار نفر را از این کشور خارج کردیم. وی در ادامه مدعی میشود که اگر ما هنوز در افغانستان بودیم، حمایتی را که ما و دیگران میتوانستند به اوکراین بدهیم، پیچیدهتر میکرد. ما پیش بینیهایی شنیدیم که خروج از افغانستان منجر به سونامی پناهجویان از افغانستان خواهد شد. که تا به امروز اتفاق نیفتاده است. ما شنیدیم که منجر به تروریسم بیشتر خواهد شد. که تا به امروز اتفاق نیفتاده است.
بلینکن با این سخنان در حالی به دنبال نمایشی قهرمانانه از خروج آمریکا از افغانستان به عنوان یکی از وعدههای انتخاباتی جو بایدن بوده است که نگاهی به وضعیت افغانستان و پیامدهای آن خروج نکاتی قابل توجه را نشان میدهد. آمریکا و ناتو در حالی از افغانستان خارج شدند که هیچ مدیریتی برای عرصه سیاسی این کشور نداشته و طالبان که غرب ۲۰ سال ادعای مبارزه با آن را سر میداد تمام قدرت را در دست گرفت. آمریکا و اروپا همچنین هیچ اقدامی در حمایت از آن دسته از افغان ها که سالها برای آنها در قالب مترجم و خدمات کار کرده بودند صورت ندادند که رسوایی فرودگاه کابل و جنایت پس از آن که کشتار خانواده ۱۰ نفری در حمله هوایی آمریکا بود رقم خورد. سازمان ملل نیز از مهاجرت و پناهندگی میلیونها افغان خبر داد که غربیها از پذیرش آنها خودداری کردند در حالی که اعمال تحریمها و بلوکه کردن میلیاردها دلار دارایی افغانها بر درد و رنج این ملت افزود بگونهای که اکنون میلیونها نفر نیازمند کمک غذایی برای ادامه حیات هستند.
در باب تروریسم نیز آمریکاییها نه در ۲۰ سال حضور و نه پس از آن اقدامی صورت ندادهاند چنانکه در طول دوران خروج آنها از افغانستان، بارها تروریستهای داعش به کشتار مردم غیر نظامی پرداختهاند. داعشی که توسط آمریکا برای حفظ بحران به افغانستان برده شد. با این حقایق میتوان گفت که ژست اقتدارگرایانه بلینکن صرفا یک ظاهر سازی بوده است که با واژگانی همچون کشته نشدن سربازان آمریکایی در این یک سال خروج و نیز تاثیر خروج از افغانستان در جنگ اوکراین توجیه میگردد.
نویسنده: مهسا شاه محمدی
بلینکن با این سخنان در حالی به دنبال نمایشی قهرمانانه از خروج آمریکا از افغانستان به عنوان یکی از وعدههای انتخاباتی جو بایدن بوده است که نگاهی به وضعیت افغانستان و پیامدهای آن خروج نکاتی قابل توجه را نشان میدهد. آمریکا و ناتو در حالی از افغانستان خارج شدند که هیچ مدیریتی برای عرصه سیاسی این کشور نداشته و طالبان که غرب ۲۰ سال ادعای مبارزه با آن را سر میداد تمام قدرت را در دست گرفت. آمریکا و اروپا همچنین هیچ اقدامی در حمایت از آن دسته از افغان ها که سالها برای آنها در قالب مترجم و خدمات کار کرده بودند صورت ندادند که رسوایی فرودگاه کابل و جنایت پس از آن که کشتار خانواده ۱۰ نفری در حمله هوایی آمریکا بود رقم خورد. سازمان ملل نیز از مهاجرت و پناهندگی میلیونها افغان خبر داد که غربیها از پذیرش آنها خودداری کردند در حالی که اعمال تحریمها و بلوکه کردن میلیاردها دلار دارایی افغانها بر درد و رنج این ملت افزود بگونهای که اکنون میلیونها نفر نیازمند کمک غذایی برای ادامه حیات هستند.
در باب تروریسم نیز آمریکاییها نه در ۲۰ سال حضور و نه پس از آن اقدامی صورت ندادهاند چنانکه در طول دوران خروج آنها از افغانستان، بارها تروریستهای داعش به کشتار مردم غیر نظامی پرداختهاند. داعشی که توسط آمریکا برای حفظ بحران به افغانستان برده شد. با این حقایق میتوان گفت که ژست اقتدارگرایانه بلینکن صرفا یک ظاهر سازی بوده است که با واژگانی همچون کشته نشدن سربازان آمریکایی در این یک سال خروج و نیز تاثیر خروج از افغانستان در جنگ اوکراین توجیه میگردد.
نویسنده: مهسا شاه محمدی