سیاست مزدوری

هنوز مدت زیادی از اعلام بودجه ۸۵۵ میلیارد دلاری نظامی آمریکا نمی‌گذرد که گزارش‌ها نشان می‌دهد که دولت آمریکا ۱۴ فروش عمده تسلیحات به اعضای ناتو را در سال ۲۰۲۱ تایید کرد که مجموع آن حدود ۱۵.۵ میلیارد دلار می‌شود. تا پایان سال ۲۰۲۲ واشنگتن ۲۴ مورد فروش تسلیحات به ارزش تقریبی ۲۸ میلیارد دلار را تایید کرده بود. علاوه بر تسلیحاتی که آمریکا به متحدانش فروخته، ایالات متحده از فوریه، بیش از ۱۰ میلیارد دلار کمک نظامی و اقتصادی به اوکراین اختصاص داده و از ۲۱ دسامبر تسلیحاتی به ارزش تقریبی ۲۱ میلیارد دلار به اوکراین منتقل شده است. این آمارها در حالی منتشر می‌شود که زمینه ساز بخش قابل توجهی از درآمد را جنگ اوکراین تشکیل می‌دهد. در ۱۰ ماه گذشته آمریکا رسما به تامین کننده تسلیحات برای اروپا مبدل شده و هر کدام از اعضای ناتو بویژه آنها که در همسایگی اوکراین هستند، هزینه‌های سنگینی برای برای خرید تسلیحات و البته ارسال آن به اوکراین متقبل شده‌اند. هر چند که محور این رفتار ادعای مقابله با روسیه می‌باشد اما یک اصل در آن مشاهده می‌شود و آن اجرای بعد دیگری از ماهیت نظامی آمریکاست. زمانی آمریکایی‌ها در برابر تهدیدات اقدام به لشکر کشی نظامی گسترده کرده که نمود آن را در ویتنام، افغانستان و عراق می‌توان مشاهده کرد. آمریکا در حالی امروز همچنان خود را قدرت اول نظامی جهان معرفی می‌کند که برخلاف گذشته نقش خود در امنیت جهان و متحدانش را تغییر داده و ماهیت اقدام در ازای کسب درآمد را در پیش گرفته است. ترامپ عنوان می‌کرد که آمریکا پلیس جهان نیست و متحدانش برای امنیتشان باید هزینه آن را بپردازند تا آمریکا برایشان جنگ نماید. هر چند که بایدن مدعی بود که سیاست‌های وی را کنار نهاده است اما رفتار وی در قبال اوکراین نشان می‌دهد که ماهیت آمریکا هیچ تغییری نکرده است و آمریکا بدون اعزام نیرو و در قالب تامین تسلیحات غرب در این جنگ رفتار می‌کند. به عبارتی دیگر آمریکا همان سیاست مزدور بودن را با نقابی از همراهی و تعامل با اروپا علیه روسیه، اجرا می‌سازد و اروپای ویران شده از جنگ صرفا به تامین کننده درآمدهای هنگفت شرکت‌های اسلحه سازی آمریکا مبدل شده است و در ازای باج خواهی‌های مزدوری به نام آمریکا، خریدار تسلیحات آمریکایی شده است.

^{نویسنده: فرامرز اصغری}