لوایح چهارگانه اف.ای.تی.اف در شرایط کنونی یکی از مشکلات سیاسی کشور شده است که البته به خاطر تبعات آن هیچ نهادی نمیخواهد مستقلاً مسئولیت آن را بر عهده بگیرد.
شاید بتوان تبعاتی که لوایح چهارگانه برای جمهوری اسلامی خواهد داشت با تبعات توافق هستهای کنار هم دید.
برای چنین برنامه هایی دو طرف وجود دارد، یک طرف مخالف است و دیگری موافق، هر چند هر یک از این دو طیف استدلال و منطق خود را دارند اما باید چنین قوانینی از سوی مراکز و اندیشکدههای مورد وثوق کشور بررسی و تجزیه و تحلیل شود، آنگاه نتیجه این بررسی به مراکز تصمیم گیری ارائه گردد تا آنها نیز بر اساس همان دقت نظر تصمیم بگیرند.
کنواسیون پالرمو در مجلس به تصویب رسیده است و اکنون نوبت به کنواسیون سی.اف.تی است که دولت اصرار بر تصویب آن دارد و مجلس هنوز تصمیم نهایی خود را اعلام نکرده و قرار است که هفته آینده جلسه بررسی این کنوانسیون برگزار شود.
مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز درباره آن نظری نداد چرا که استدلال این نهاد این بود که اختلافی درباره این کنوانسیون بین مجلس و شورای نگهبان وجود نداشته که بخواهد میان آن دو حکمیت کند.
ماجرای سند ۲۰۳۰ نیز که در حال اجرا بود بدون این که از سوی دولت برای تصویب به مجلس شورای اسلامی فرستاده شده باشد اجرا میشد، اما با ورود رهبر معظم انقلاب اسلامی به این موضوع، متوقف شد. سند ۲۰۳۰ فرهنگ و اخلاق ایرانی اسلامی را هدف گرفته بود.
اکنون نوبت سی.اف.تی «کنوانسیون بینالمللی مقابله با تامین مالی تروریسم» رسیده است که بحثهای زیادی بر روی آن وجود دارد.
موافقان این کنوانسیون اصرار دارند که باید تصویب شود چرا که تصویب آن باعث میشود تا گرههای اقتصادی نیز گشوده گردد، دلار کاهش یابد و مراوادت بانکی نیز برقرار شود، در غیر این صورت مبادلات و مراودات بانکی قطع خواهد شد.
موافقان لوایح چهارگانه مخالفان آن را دلواپسانی میدانند که در جریان مذاکرات هستهای و توافقی که به دست آمد، نقدهای زیادی به مذاکره و برجام داشتند.
منتقدین و مخالفان مذاکره و توافق با آمریکا، اکنون پرچمدار مخالفت با لوایح چهارگانه شدند، برخی از مخالفان و منتقدین در مجلس شورای اسلامی حضور دارند و برخی دیگر از آنها را کارشناسان تشکیل میدهند، رسانههای کشور نیز به دو دسته تقسیم شده اند، مخالف و موافق لوایح چهارگانه.
توافقی که در مجلس بر سر برجام به تصویب رسید، واکنش مخالفان را در پی داشت، آنها به خاطر توافقی که اکنون وضعیت آن را همگان مشاهده میکنند، اشک ریختند. اما موافقان برجام شادمان از این دستاورد بودند.
شادمانی خوش باوران در تیترها و گزارشهای رسانهای این بخش نمود بسیاری یافت، پس از توافق باید جلوی زیان روزانه ۱۵۰ میلیون دلاری ایران به خاطر نبود برجام گرفته میشد. تیتری که رسانههای موافق برجام از آن برای بالا بردن ارزش توافق بهره گرفتند.
اکنون نیز لوایح چهارگانه را یک ناجی برای مشکلات کشور میپندارند و همانگونه که برای مذاکرات تبلیغ میکردند، به همان سبک عمل میکنند و توقع دارند این لوایح در مجلس تصویب و در شورای نگهبان نیز تأیید شود.
با اصراری که از سوی این طیف غربزده دیده میشود، از برجام درس عبرت نگرفته اند، که اگر برای آنها عبرت شده بود، اصرار بر تصویب اف.ای.تی.اف نمی کردند.
اف.ای.تی.اف تاکنون به امضا و تصویب ۳۵ کشور در جهان رسیده است. اکثر کشورهای جهان آن را تصویب نکرده اند.
گروه کاری اقدام مالی یک نهاد بینالمللی با ظاهری فنی و کارشناسی است اما رفتار سیاسی با اهداف سیاسی دارد.
از نظر این کارگروه حمایت ایران از حزبالله لبنان یا مقاومت فلسطین و حتی حمایت جمهوری اسلامی ایران از مردم مظلوم یمن حمایت از تروریسم تلقی میشود.
اکنون نیز ایران متهم به حمایت از تروریسم است، چرا که در سوریه و عراق مقابل تروریست ها جنگید و اجازه نداد حاکمیت گروههای تروریستی که از سوی آمریکا، اسرائیل و سعودی ها حمایت میشوند، گسترش یابد.
ایران حامی تروریسم معرفی میشود چرا که از مردم مظلوم یمن که سه سال است زیر حملات سنگین ائتلاف عربی به رهبری رژیم سعودی مقاومت میکنند، حمایت میکند.
حتی سناریوی دستگیری یک دیپلمات کشورمان به اتهام برنامه ریزی تروریستی علیه میتینگ منافقین در فرانسه در راستای فشار بیشتر به جمهوری اسلامی است تا اف.ای.تی.اف را امضا کند. دیپلمات ایرانی گروگان اروپا است.
کارگروه اف.ای.تی.اف با کارکرد آژانس بین المللی انرژیم اتمی شباهتهای زیادی دارد، عضویت در آن به معنای محروم شدن از حقوق مسلمی است که شاید در آژانس به آن اشاره شده باشد اما ابزارهای لازم برای جلوگیری از دستیابی به حقوق خود در این سازمان وجود دارد.
مراکز تصمیم گیری باید بر روی منافع ملی کشور آن هم در چشم انداز دراز مدت بنگرند، نه این که شاید با اجرای اف.ای.تی.اف گشایش اقتصادی در یک مقطع زمانی کوتاه اتفاق بیفتد و سپس شرایط حتی بدتر از پیش از اجرای آن شود.
مجلس، شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام، اکنون وظیفه حساسی را بر عهده دارند، بلایی که برجام سر ایران آورد، با اف.ای.تی.اف به نوعی دیگر تکرار نشود، برجام، هستهای ایران را در محدودیت شدید قرار دارد اف.ای.تی.اف پیمانی است که شرایط را بدتر از برجام خواهد کرد. با ملاحظه نظر رهبری در باره این کنوانسیون ها، شورایعالی امنیت ملی کشور باید ورود کند و تصمیم نهایی را بگیرد.
نویسنده: سیاوش کاویانی