دولت آلمان يكي از اصلي ترين مجرمان در جنايات صورت گرفته عليه ملت ايران به ويژه مردم مظلوم سردشت است كه بخش مهمي از تسليحات شيميايي را در اختيار عراق قرار داد. بخشی از کارخانه‌های آلمان نیز به صورت انحصاری، سلاح‌های مورد نیاز صدام را می‌ساختند. به گزارش مجله‌ی اشپیگل چاپ آلمان، در تاسیسات شیمیایی که شرکت‌های آلمانی در سامره عراق ساخته بودند؛ مواد شیمیایی بسیار مرگبار ”تابون“ و” کلاست“ تولید می‌شد. شرکت های آلمانی «هی برگ»، «کارل کولب»، «پروساگ» و … عمده ترین قسمت های فنی و تجهیزاتی تأسیسات سامره را ساخته و کارخانه با نظارت مهندسان و کارشناسان خبره آنان راه اندازی گردید. در گزارش 12 هزار صفحه اى كه روزنامه «تاگس زایتونگ» بخش هاى محرمانه آن را منتشر كرده است از آلمان با نام مهمترین تجهیزكننده انبارهاى تسلیحاتى صدام یاد شده و یك سوم از مجموع 445 شركت غربى كه در تجهیز ماشین جنگى عراق در زمینه‌هاى مختلف به ویژه سلاح هاى شیمیایى نقش داشته اند، آلمانى بوده كه علاوه بر فروش به آموزش نیروهاى عراقى در جنگ تحمیلى براى استفاده از این سلاح هاى شیمیایى علیه ایران، مبادرت كرده اند. گزارش 12 هزار صفحه اى عراق درباره تسلیحات این كشور، حاوى اخبار پرسروصدایى درمورد آلمان به نام «برلین» است. در این گزارش به تفصیل بیان شده كه بین شركت‌هاى نظامى آلمان و عراق چه دادوستدهاى تسلیحاتى انجام شده است. برخى از اسامى شركت هاى آلمانى كه در گزارش عراق به سازمان ملل آمده عبارتند از: «دایملر، من، زیمنس، بنز، كیوكلپ، هوچست، كلوچنر، كارلزیس». شركت كارل كلوب كه از سال 1977م، با عراق همكارى داشته، تجهیز دو كارخانه اصلى حشره كشى و مواد شوینده بغداد را بر عهده داشته و در گزارش 12 هزار صفحه اى عراق به سازمان ملل، این شركت یكى از بزرگترین تجهیزكنندگان برنامه شیمیایى و تسلیحاتى عراق بوده است. شركت «كارل كلوب» 6 خط تولید سلاح شیمیایى جداگانه به نام هاى احمد، على، محمد، عیسى، مدار و قاضى ایجاد كرد. ساخت نخستین آنها در سال 1983م و آخرین آن در سال 1986 م تكمیل شد و در این كارخانه ها از گاز «خرددل» و «اسید پروسیك» تا گازهاى اعصاب «سارین» و «تابون» تولید مى شد. نه تنها شركت هاى آلمانى بزرگترین فروشنده سلاح هاى شیمیایى به عراق بودند، بلكه این شركت‌ها موادى را به عراق مى فروختند كه در افزایش برد گلوله هاى اسكاد به عراق كمك مى كرد.» براساس گزارش عراق همچنین شركت Preussage از بزرگترین تجهیزكنندگان مواد شیمیایى در زمینه گاز اعصاب سارین بوده است. شركت «كارل كلوب» و «پیولوت پلنت» (برنامه شیمیایى) فروش و خدمات میلیون‌ها دلار تجهیزات براى 6 كارخانه شیمیایى جدا از هم در عراق و تهیه آزمایشگاه هاى پیشرفته براى این كشور را به منظور گسترش، توسعه گاز اعصاب و حمایت مهندس هاى مكانیك آلمانى از وزارت صنایع و صنایع نظامى عراق بر عهده داشتند. شركت «ریننگ هوس» (برنامه شیمیایى) نیز تهیه همه فسفریل براى تولید تسلیحات شیمیایى و شركت «پروپیچ» (برنامه شیمیایى) همكارى با شركت «كارل كلوب» و شركت WET ( شركت تجارى مهندسى آب) ، (برنامه شیمیایى و شاید میكروبى) را بر عهده داشتند. تهیه و فروش مواد اعصاب، تجهیزات شیمیایى به ارزش 10 میلیون دلار، ده ها تن مواد شیمیایى از جمله تركیبات گاز اعصاب و فلورید سدیم و ترى كلرید، تهیه ماشین آلات براى تبدیل راكت 123 میلیمترى به تجهیزات شیمیایى، تهیه روزانه6/17 تن كلریدفسفر، فروش تجهیزات به كارخانه تسلیحات شیمیایى «فلوجه و اثیر» از جمله فعالیت هاى این شركت ها بوده است. شركت «گوسا» سازنده سیلكون پى بود كه شباهت زیادى به سیانور هیدروژن داشت كه عراق در سال 1985م. آن را علیه ایران استفاده كرد. شركت «بوسوائو» و «كناور» در اكسبورگ پناهگاه پیشرفته اى براى صدام در زیر كاخ ریاست جمهورى بنا كرد و شركت «هى برگر» ساخت واحد جداكننده در مجتمع شیمیایى سامرا و تولید تابون را بر عهده گرفت. شركت «هى برگر» همچنین بخش عمده كار تسلیحاتى آن را به شركت «لودیگ همر» از «كلانوسیت هایم»، واگذار كرد. گرى ملهولین استاد حقوق دانشگاه ویسكانسین در 22 مارس 2000م . مى گوید: «نه‌تنها شركت هاى آلمانى بزرگترین فروشنده سلاح هاى شیمیایى به عراق بودند، بلكه این شركت ها موادى را به عراق مى فروختند كه در افزایش برد گلوله هاى اسكاد به عراق كمك مى كرد.» نام 80 شركت آلمانى موجود در گزارش 12 هزار صفحه اى عراق به سازمان ملل از این گزارش حذف شده است. در میان كشورهاى كمك كننده به عراق، كشور آلمان شبكه وسیع قوانین و مقرراتى را به منظور كنترل صادرات مواد تشكیل دهنده سلاح هاى شیمیایى، تركیبات بیمارى زا، تجهیزات مربوط به سلاح هاى بیولوژیكى و شیمیایى دو منظوره یا اشكال دیگر همكارى را با طرح هاى موشكى یا سلاح هاى میكروبى و شیمیایى خارجى دارد.