منتقد و مدرس سینما همزمان با برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: دورهمی جشن پاره موسوم به جهانی فیلم فجر یک بزم و ضیافت اشرافی و تشریفاتی است که با پول بیتالمال برگزار میشود؛ جداسازی غلط جشنواره فیلم فجر سابق به ۲ بخش داخلی و جهانی سبب ۲ هزینه شدن، ۲ اجرایی و اتلاف بیتالمال شده بدون آنکه ثمری برای سینما، فرهنگ و جامعه داشته باشد.
جبار آذین در گفتگو با سینماپرس افزود: برگزاری جشنواره فیلم دارای ویژگیها و استانداردهایی است که هر ۲ بخش تکه پاره شده جشنواره فیلم فجر فاقد آن است. برگزاری ناموفق و ناکام جشن پاره فیلم فجر و همچنین جشن پاره به اصطلاح جهانی فیلم فجر در دورههای پیش نشانگر اشتباه نامدیران سینمایی در جداسازی جشنواره بوده است.
آذین با تأکید بر اینکه اصرار و لجاجت برگزارکنندگان دورهمی جشن پاره به اصطلاح جهانی فیلم فجر که نه جشنواره است و نه جهانی حکایت دستگیری و حمایت از سینمای ایران و اهالی آن و باز شدن درهای سینمای جهان به روی سینمای ما نیست اظهار داشت: منافع شخصی و گروهی عامل این اصرار و لجاجت است؛ با روندی که هر ۲ جشنپاره در پیش گرفتهاند جز تخریب سینمای ایران هیچ دستاوردی پیش روی آنها نیست در واقع آنچه این دو جشنواره بینتیجه و بودجه برباد ده را تداوم میبخشد بازیهای سیاسی و جناحی است.
این منتقد سینما خاطرنشان کرد: سینمای ایران در تمام حوزهها و به ویژه جشنواره فیلم فجر نیازمند اصلاحات اساسی است و تا زمانی که ملوکالطوایفی و اندیشههای غیرفرهنگی و غیر سینمایی در آن حاکم است و هدایت آن در دستهای کارنابلدان و فرصتطلبان و منفعتجویان است هیچ کدام از این ۲ جشن پاره به ویژه دورهمی خارجی پسند آن نمیتواند در خدمت سینمای ایران و اعتلای استانداردهای آن باشد از همین رو وصل مجدد و سالم سازی و پاکسازی جشن پارههای فیلم فجر میتواند برای سازمان سینمایی و حیدریان دستور کار ضروری سینمای ایران باشد به شرط آنکه رئیس جدید سازمان مذکور با طرحها و ابتکارها و نوآوریها و بدون تأثیرپذیری از متولیان سیاسی و دولتی برای سینما تصمیم بگیرد و اشتباههای سینمای کشور را همراه اضافههای آن دور بریزد.
آذین در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: جشن پاره دورهمی اشرافی به اصطلاح جهانی فیلم فجر هیچ دستاورد مثبت برای سینمای ما ندارد و صرفاً میز مجللی است برای دورهم جمع شدن عدهای داخلی و خارجی برای غارت و چپاول بیتالمال...؛ امیدوارم با حضور مدیران متعهد، دغدغه مند و کاربلد سینمایی شاهد برچیده شدن بساط برگزارکنندگان این به اصطلاح جشنواره باشیم که تنها در حال هدر دادن بودجههای هنگفتی از بیتالمال هستند و هیچ دغدغهای برای رشد و تعالی سینمای ایران ندارند و تنها دغدغه شان آن است که بتوانند به منافع شخصی خود دست پیدا کنند.