«این حضور مردمی در بیستودوّم بهمن را به حساب گلایه نداشتن آنها از فعّالیّتهای ما مسئولین به حساب نیاورید. مردم گلهمندند؛ از بسیاری از چیزهایی که در کشور میگذرد، مردم گلهمندند. مردم با تبعیض میانهای ندارند؛ هرجا تبعیض ببینند، احساس ناراحتی و رنج میکنند. هرجا کمکاری ببینند همینجور، هرجا بیاعتنائی به مشکلات ببینند همینجور، هرجا پیش نرفتن کارها را ببینند همینجور؛ مردم گلهمندند. بیستودوّم بهمن حساب خودش را دارد؛ ایستادگی مردم در مقابل دشمنِ کمینکردهی برای بلعیدن ایران یک حرف است که این در بیستودوّم بهمن ظاهر شد، امّا توقّعات آنها از ما مسئولین یک حرف دیگر است.»
این سخنان قریب به یکسال پیش از دهان کسی خارج شد که بیش و پیش از مسئولان دیگر مشکلات مردم را میدید و مدام به مسئولان اشاره داشت که چه کنند و چه نکنند. کسی که از بیکاری جوانان احساس «شرمندگی» کرد، اما به قول قدیمیها کک بسیاری از مسئولان نگزید.
آقایان به اصطلاح مسئول؛
حالا اگر امروز مردم یک روز حماسی دیگر را رقم میزنند و ۱۳ دی را هم در تقویم و تاریخ ثبت میکنند، شما لطف کنید و به حساب خودتان و حزب و جناحتان نگذارید. روی سخن هم با شما به اصطلاح اصولگراهاست و هم مثلا اصلاحطلبان و به ظاهر معتدلین! شما همانها هستید که با مدیریتهای فاجعهتان کاری کردهاید که مردم برای شنیده شدن مشکلاتشان باید حتما به خیابان بیایند تا کسی دردشان را به حساب بیاورد.
این مردم اگر در مقابل اغتشاشگران قد علم کردند و سینه را سپر، از صدقهسر شاهکارهای مدیریتی شما نیست.
مردم آمدند و میآیند تا در مقابل دستدرازی به انقلاب و مملکتشان محکم بایستند. آنها حراست از یادگار خمینی را وظیفه خود میدانند و تا پای جان ایستادهاند، کاری که برخی مسئولان یا فراموش کردهاند و یا اعتقادی به آن ندارند.
آقایان مسئول؛
نجابت مردم را، سکوت از سر مصلحتشان را و حتی فریاد در مقابل اغتشاشگران و حامیان خارجیشان را پای کار درست و درستکاری خودتان نگذارید.
مردم گلهمندند و خیلی وقت است که از وعدههای ناصواب و دعواهای بی حساب و کتاب شما خسته شدهاند.
نویسنده: مهدی رجبی