رژیم صهیونیستی یک بار دیگر با زیر پا گذاشتن تمام قوانین جهانی سوریه را هدف قرار داد که محور آن را نیز مراکز مسکونی دمشق تشکیل می داد. یک منبع نظامی سوری به خبرگزاری رسمی سوریه سانا گفت، جنگندههای اسرائیلی دیروز از سمت جولان اشغالی و منطقه مرج عیون لبنان، اطراف شهر دمشق را هدف چندین فروند موشک قرار دادند که پدافند هوایی ارتش این حملات را دفع کرد.به گفته این منبع، بیشتر موشکها پیش از برخورد به هدف، توسط پدافند هوایی سوریه رهگیری و منهدم شدند. حال این سوال مطرح است که چرا این تجاوزگری صورت گرفته و صهیونیستها جه اهدافی را در ورای آن دنبال می کنند.؟ نکته اولیه آن است که اشغالگری و تجاوز به سایر کشورها محور تحرکات رژیم صهیونیستی است و این رژیم همواره از ناقضان حقوق بین الملل و محور تروریسم دولتی است لذا این تجاوزگری را میتوان ادامه همین وضعیت دانست.
در کنار این مسئله در باب اهداف صهیونیستها چند نکته قابل توجه مطرح است. نخست آنکه رژیم صهیونیستی در حالی جنگ علیه غزه را آغاز کرده که در نهایت نتوانست در برابر مقاومت غزه قرار گیرد و مجبور به آتش بس اجباری شد. با توجه به تبعات این مسئله بویژه برای نتانیاهو نخست وزیر صهیونیستها میتوان گفت که آنها با تکرار تجاوز به سوریه سعی در پنهان سازی شکست غزه و نمایش نوعی پیروزی ساختگی هستند تا از تبعات سیاسی شکست در غزه جلوگیری نمایند. نکته دیگر آنکه این تجاوز را باید برگرفته از اقدام اخیر آمریکا در پذیرش شهرک سازی صهیونیستها دانست. ترامپ در اقدامی نادر به حمایت از شهرک سازی پرداخت حال آنکه همواره برای ظاهر هم که شده سران آمریکا با شهرک سازی مخالفت می کردند. نتیجه این حمایت گستاختر شدن صهیونیستها است که از نمودهای آن را در تجاوز مذکور به سوریه میتوان مشاهده کرد. در اصل میتوان گفت که آمریکا با این اقدام مجوز تجاوز صهیونیستها به سوریه را امضا کرده و این کشور را باید شریک جنایت صهیونیستها دانست. نکته دیگر آنکه صهیونیستها بر این تصورند که روند تحولات داخلی ایران، عراق و لبنان موجب غفلت آنها از منطقه شده و این فرصتی برای تل آویو است تا با تجاوز نظامی به سوریه از تروریستها حمایت نماید.
در کنار آنچه ذکر شد یک اصل مهم وجود دارد و آن اینکه پدافند سوریه توانسته بسیاری از موشکهای این رژیم را هدف قرار دهد و این خود نشانهای بر ضعف نظامی صهیونیستهاست که واهی بودن ادعای برتری نظامی این رژیم را آشکار می سازد. حال آنکه سکوت ارتجاع عربی، کشورهای غربی و سازمان ملل مدعی حمایت از صلح در منطقه، در برابر تجاوز این رژیم رسوایی دیگری برای این مدعیان به اصطلاح صلح منطقه است که استمرار مقاومت را الزام آور میسازد.
نویسنده: علی تتماج