منطقه كوباني سوريه در حالي همچنان صحنه مقاومت مردمي در برابر گروههاي تروريستي است كه منابع خبري از آمادگي بارزاني رئيس اقليم كردستان عراق براي اعزام نيرو به اين منطقه خبر دادند. تركيه نيز پس از مدتها مخالفت با اين طرح موافقت و آمريكا نيز از آن حمايت كرد. هر چند كه بارزاني ادعا دارد كه به دنبال كمك به كوباني است اما مسائلي مانند مخالفت تركيه با حضور پ.ك.ك در كوباني، راي نمايندگان كرد عراق مبني بر پذيرش خودگرداني مناطق كرد سوريه، روابط نزديك بارزاني و اردوغان رئيسجمهور تركيه، حقايقي ديگر را آشكار مي سازد بويژه اينكه آمريكا از اين حضور اعلام رضايت كرده است.
ورود كردهاي عراق به كوباني در حالي كه كردهاي پ.ك.ك محدود شدهاند چهار پيامد دارد بويژه اينكه روابط تركيه و بارزاني خوب است. ايجاد منطقه حائل با حضور كردهاي بارزاني، منطقه پرواز ممنوع به بهانه حمايت از كردها در عمليات كوباني، (سلاحهاي وارد شده به كوباني براي تيم بارزاني بوده است نه براي مردم كوباني) سوم آموزش نيروهاي به اصطلاح ميانرو توسط بارزاني كه به دليل خدماتش به تركيه و غرب ميانه رو اصيل قلمداد ميشود و چهارم استفاده از حضور كردهاي بارزاني در كوباني براي آغاز عمليات پيش روي دستهجمعي به سمت دمشق در حالي كه همه چيز به نام كردهاي كوباني نوشته مي شود حال آنكه به دليل جنگ فرسايشي آنها هيچ تواني ندارند و اين تيم بارزاني است كه امور را در دست گرفته در حالي كه با ادعاي ناجي بودن سياستهاي تركيه و آمريكا را به كردهاي سوريه تحميل نموده، همانا قرار گرفتن در برابر نظام سوريه است. گزارشهاي منتشره مبني بر اعزام ۲ هزار نيروي آموزش ديده از سوي اقليم كردستان عراق به كوباني كه به نوعي ميتواند همان نيروهاي ميانهرويي باشند كه آموزش آنها در تركيه مطرح شده بود كه پيشگام طرح سرنگوني نظام سوريه ميشوند. آمريكا كه نتوانسته از طريق داعش طرح خود را در كوباني اجرايي سازد اكنون سعي دارد تا با تحريك قدرتطلبي بارزاني با وعده تضعيف كردهاي سوريه و تركيه و قدرت مطلق بودن از آن براي تحقق اهداف خود در سوريه بهره گيرد. به عبارتي ميتوان گفت كه بارزاني خواسته يا ناخواسته در بازي آمريكايي - تركيهاي قرار گرفته است هر چند كه در ظاهر ادعاي حمايت از مردم كوباني مطرح ميشود. اين رويكرد در نهايت كردهاي عراق و شخص بارزاني را نيز قرباني خواهد ساخت چرا كه آمريكا نشان داده صرفا به دنبال منافع خود است و در اين راه حتي متحدان خود را نيز قرباني ميكند كه نمونه آن سرنوشت قطر پس از خدمات گسترده به آمريكاست.