جیمز متیس وزیر دفاع آمریکا از امروز قرار است سفر خود به کشورهای خاورمیانه و آفریقا را با سفر به عربستان سعودی آغاز کند. متیس پس از آن، برای بررسی مسائل امنیتی به مصر سفر میکند و در مراسم یادبود سرباز گمنام و در راستای تکریم سربازان کشته شده مصری شرکت میکند. در ۲۰ آوریل، وزیر دفاع آمریکا برای نشست با رئیس و نخستوزیر رژیم صهیونیستی به اراضی اشغالی سفر میکند. متیس پس از آن به قطر میرود و روز بعد از آن برای نشست با "اسماعیل عمر غیله"، رئیسجمهور جیبوتی به منظور تقویت روابط آمریکا و جیبوتی در تقویت ثبات منطقهای به این کشور سفر میکند.
حال این سوال مطرح است که متیس با چه اهدافی راهی منطقه میشود؟
نکته قابل توجه آنکه که این چهارمین سفر خارجی وی از زمان تصدی سمت وزارت دفاع در ژانویه ۲۰۱۷ به حساب میآید و این نشانگر رویکرد نظامی آمریکا به عرصه جهانی است که در دو قالب توسعه نظامیگری و فروش تسلیحات قابل تعریف است. نهادهای آمریکایی بر این ادعایند که در این سفر بر تحکیم پیمانهای نظامی آمریکا تأکید و با شرکای راهبردی این کشور در خاورمیانه و آفریقا گفت وگو خواهد کرد. وی همچنین درخصوص همکاریها برای مقابله با فعالیتهای بیثباتکننده و شکست گروههای تروریستی افراطی گفت وگو خواهد کرد. این ادعاها در حالی مطرح شده که در باب امنیت و مبارزه با تروریسم دیدگاه آمریکا، در حوزهای خاص میباشد. در حوزه امنیت توسعه حضور نظامی و نیز حرکت کشورهای عربی در راستای منافع این کشور و در نهایت تحقق امنیت رژیم صهیونیستی در اولویت است.
در حوزه تروریسم نیز آمریکا هر چند ادعای مقابله با آن را سر میدهد اما در عمل در کنار آن قرار دارد که تجاوز موشکی آمریکا به سوریه خود سندی بر این امر است. با توجه به اقدامات اخیر آمریکا در منطقه میتوان گفت که ایجاد فضای همسان برای برخی تحرکات نظامی علیه سوریه و البته کمک به سعودی در کشتار یمن و حمایت از رژیم صهیونیستی برای توسعه اشغالگری از اهداف این طراحی باشد. این فرآیند چنان است که در اقدامی قابل توجه وی به کشور ذرهبینی جیبوتی سفر میکند و این امر صرفا در یک حوزه تعریف میشود و آن تشدید نظامیگری آمریکا در آفریقا و نیز بهرهگیری از این کشور برای اجرای اهداف سعودی علیه یمن است، چنانکه جیبوتی در دو سال اخیر نقشی قابل توجه در عملیات ائتلاف آمریکایی - سعودی برای کشتار مردم یمن داشته است.
به هر تقدیر میتوان گفت سفر متیس به منطقه برگرفته از رویکرد نظامی امریکا به صحنه جهانی است که استمرار راهی است که در دورانهای گذشته از جمله در زمان اوباما و بوش سپری کرده و ترامپ در حال تکرار آن سیاستهاست هر چند که در ظاهر ادعای پایان نظامیگری و عدم هزینه دادن در این عرصه را سر میدهد.