براي شما هم رسيده؟ كارت دعوت را مي گويم. نرسيده؟ مگر مي‌شود؟ يك نگاه به صندوقچه دلتان بكنيد، قطعا دعوتنامه شما آنجاست. ديديد آمده!
ميهماني از راه رسيد. دوباره دعوت شديم. باورتان مي شود. باورتان مي شود خدا باز هم ما را فراموش نكرد. باورتان مي شود، چشم هايش را به روي اين يازده ماه بنده نبودن ما بست و گفت: عيبي ندارد تو هم بيا؟ باورتان مي شود خدا هنوز هم از ما بنده هايش نااميد نشده؟ باور مي‌كنيد كه خدا سر سفره مهربانيش براي ما هم جا باز كرده؟ باور كنيد. باور كنيم . باور كنيم كه خداي ما خداي مهربانيست.
راستي خودتان را آماده كرديد؟ لباس هاي نو براي دلتان خريديد؟ به قول قديمي ها خودتان را نونوار كرديد يا نه؟ بياييد يك جوري باشيم كه ميزبان مي خواهد. يك جوري كه بتواند به ما فخر بفروشد. يك جوري نباشيم خداي نكرده كه آبروي خودمان را ببريم. جوري نباشيم كه خدا پيش فرشتگان و همه مخلوقاتش خجالت بكشد! كه اينها چه مهمان هايي است كه دعوت كردي.
ميهماني نزديكه. نزديك تر از آني كه بتواني فكرش را بكني. آخ كه چقدر لحظه شماري كرديم تا از راه برسد. تا دوباره مهمان خودِ خودِ خدا بشويم. تا دوباره پاي سفره هاي پر از مهر افطار بنشينيم و طعم شيرين بودن با خدا را مزمزه كنيم. تا دوباره اللهم لك صمنا ما را به سفره افطار وصل كند.
تا با دعاي سحر عشقبازي كنيم. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ وَ كُلُّ بَهَائِكَ بَهِيٌّ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِبَهَائِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ جَمَالِكَ بِأَجْمَلِهِ وَ كُلُّ جَمَالِكَ جَمِيلٌ...
تا با سي سحر، مسحور رحمت خدا بشويم.تا دوباره روزشماري كنيم براي شب هاي قدر. براي سيراب شدن از چشمه پاك خدا. براي الهي بمحمد، بعلي، بفاطمه... براي نماز اللهم اهل الكبرياء والعظمه...
راستي شما كه جزو ميهمان‌هاي عزيز خدا محسوب مي شويد. آري با شما هستم. خودِ شما! شما كه بالاي سفره مي نشينيد، شما كه سحرهايتان بوي ياس مي دهد دست ما را هم بگيريد. لا به لاي ربناي قبل از اذان، ميان اذان عاشقي، ما را هم دعا كنيد. دعا كنيد ما هم مثل شما بشويم. ما هم بشويم جزو ميهمان‌هايي كه آبروي ميزبان را مي خرند.
التماس دعا ـ یا علی مدد...