سخنان روز جمعه رهبر معظم انقلاب اسلامی را از منظری دیگر بنگریم، به این نتیجه میرسیم که سخنان ایشان در راستای قدرت افزایی ایران، قدرتمندانه و با صلابت هر چه تمامتر بیان شد.
شاید برخی تصور میکنند که فشارهای حداکثری آمریکا و اروپا و همراهی برخی کشورها و رژیمها با ایالات متحده، ایران را ناتوان کرده است و رفته رفته زمان تسلیم فرا میرسد!
اما آنچه که از واقعیت ایران پیداست و حتی دشمنان نیز به آن اعتراف دارند و به این نتیجه رسیدهاند، جمهوری اسلامی ایران با وجود ضعفهایی که به خاطر ناکارآمدی برخی مسئولین و مدیران خود دچار آن شده است، توانایی بالایی برای مقابله با تحریم و تهدید دارد و تضعیف جمهوری اسلامی غیر ممکن است.
یک روز پیش از سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی، سپاه پاسداران از تونلهای موشکی نیروی دریایی سپاه در منطقه خلیج فارس رونمایی میکند و آنها را مقابل دیدگان همگان قرار میدهد. دشمنان پیام این رونمایی را به خوبی درک میکنند و دوستانی که به پای انقلاب اسلامی ایران ایستادهاند و در این راه هزینه هم پرداختهاند احساس غرور و قدرت میکنند، قدرتی که با توکل الهی به دست آمده است.
فردای آن روز نیز فرمانده کل قوا در سخنان خود تأکید میکنند؛ «حضور منطقهای و ثباتآور و افزایش قدرت دفاعی و موشکی ایران ادامه خواهد یافت.»
این سخنان در حالی مطرح میشود که آمریکا و اروپا سعی دارند برای برجام برنامه خود را پیاده کنند و در برجام جدید مسائل موشکی و قدرت دفاعی و نظامی ایران را وارد آن کنند تا بتوانند از نظر نظامی جمهوری اسلامی را تضعیف کنند.
با سخنان حضرت آیت الله خامنهای تکلیف برای طرف مقابل روشن است، برجام اصلاح پذیر نیست و هر آنچه که در آن گنجانده شده و باید از سوی طرف مقابل اجرا میشد، باید اجرا شود در غیر این صورت جمهوری اسلامی اصرار و عجلهای برای بازگشت آمریکا به توافق هستهای ندارد.
آمریکا و اروپا تصور داشتند که ایران به شدت به اجرای برجام و بازگشت آمریکا وابسته است در حالی که اکنون اثر تحریمهای اقتصادی با وجود ادامه آنها، بی اثر شده و تنها کافی است، با مدیریت اقتصادی دقیق شرایط داخل کشور سر و سامان بگیرد که دلیل آن هم ضعف مدیریت و ناکارآمدیهایی است که وجود دارد.
دشمنان تصور نمیکردند که رهبر معظم انقلاب با لحن قاطع و تأکیدی بر مسائلی چون برجام، تحریمها و توانمندی موشکی ایران اشاره کنند و آنها را خط قرمز جمهوری اسلامی ایران اعلام کنند.
نفوذ منطقهای ایران با توجه به حضور دشمنان در آن، از مسائل دیگری بود که حضرت آیت الله خامنهای به آن اشاره کردند.
ایران عمق امنیت خود را در منطقه گسترش داده و این امر نشان از قدرت و توانمندی جمهوری اسلامی است، برای نگهداری این ظرفیت، سرداری چون حاج قاسم سلیمانی را از دست داده است که ثمرات اقدامات این شهید بزرگوار، برای مردم ایران و دیگر ملتهای منطقه قابل لمس و احساس است.
اما در باره خرید واکسن کرونا از آمریکا و انگلیس که رهبر معظم انقلاب آن را ممنوع اعلام کردند نیز یک دوراندیشی و درایت خاص دیده میشود که نمیتوان در دیگر رهبران جهان آن را مشاهده کرد.
شاید در نگاه اول برخی بگویند چرا خود را واکسن بیماری کرونا محروم میکنیم در حالی که آمریکا و انگلیس تمایل به فروش آن به ایران دارند؟
تصمیم رهبری نظام عین صیانت و حفاظت از جان مردم ایران است.
آنهایی که به این تصمیم انتقاد دارند و آن را خلاف جهت صیانت از جان مردم میپندارند و پرسشهایی مطرح میکنند که بوی وادادگی و سرسپردگی میدهد، به این پرسشها پاسخ دهند؛
آیا از نیت آمریکا و انگلیس با خبر هستند؟ آیا تصور میکنند که این دو کشور حس انسان دوستی شان بیرون زده و اکنون میخواهند کار خیر انجام دهند؟
چه تضمینی وجود دارد که واکسنهای آمریکایی و انگلیسی عوارضی برای مردم ایران نداشته باشد؟
واکسن فایزر تاکنون دهها کشته برجا گذاشته و دهها نفر دیگر نیز با عوارض وخیم این واکسن دست و پنجه نرم میکنند.
اگر این واکسنهای آمریکایی و انگلیسی تأثیر گذار بود چرا هر دو کشور بیشترین آمار کشتهها و مبتلایان را به خود اختصاص دادهاند؟
گسترش ویروس کرونا در انگلیس، لندن را فلج کرده است اما تهران بدون واکسن انگلیسی و با اجرای پروتکلهای بهداشتی و برخی محدودیتها، فعال است.
در آمریکا نیز با وجود ساخت واکسن فایزر کشور به شدت درگیر بیماری کرونا است و آمار کشتهها و مبتلایان رو به افزایش است.
با وجودی که ادعا میشود واکسن فایزر در آمریکا به مردم تزریق شده، چرا نشانی از کاهش مبتلایان و جانباختگان دیده نمیشود؟
ممنوعیت خرید واکسن آمریکایی و انگلیسی از سوی رهبر معظم انقلاب را باید به حساب تدبیر و دوراندیشی ایشان نوشت، که اگر ایشان واردات این واکسنها را ممنوع نمیکردند باید در آینده نه چندان دور ایران درگیر تبعات آن میشد، تبعاتی که ناباروری، فلج و دیگر عوارض آن است.
ماجرای خونهای آلودهای که فرانسویها به ایران صادر کردند و باعث ابتلای بیماران هموفیلی به ایدز شدند که فراموش نشده است؟
نویسنده: محمد صفری