آمریکا تصمیم قطعی خود را برای خروج از سوریه گرفته است، نیروهای ارتش آمریکا با دستور ترامپ که به استعفای وزیر دفاع این کشور انجامید، در حال خارج شدن از سوریه هستند، این اتفاق از چند جهت قابل بررسی است.
خروج نیروهای نظامی آمریکا از سوریه یک اتفاق خوب در صحنه بحران سوریه است، آمریکا یک نیروی مزاحم در سوریه بود که باید هر چه زودتر چنین تصمیمی میگرفت، حضور نیروهای نظامی آمریکا مانعی بر سر راه مبارزه واقعی با گروههای تروریستی در سوریه تلقی میشد، در واقع آنها با حضور خود قصد نبرد با تروریستهایی همچون داعش را نداشتند بلکه نقش حامی را در پوشش مبارزه با تروریسم بازی میکردند.
اگر نیروهای آمریکایی در بحران سوریه مداخله نظامی مستقیم نکرده بودند، قطعاً ایران و روسیه بسیار سریع تر میتوانستند کار داعش را تمام و بحرانی که در سوریه شکل گرفته بود، جمع کنند، اما با وجود ارتش آمریکا در بخشهایی از خاک سوریه مانعی بر سر راه تحرکات لازم برای ایران و روسیه بود.
یکی از موانعی که حضور آمریکا در سوریه ایجاد کرده بود، احتمال درگیر شدن نیروهای آمریکا با نیروهای روسیه و حتی ایران بود، که البته در برخی مواقع تقابلهایی میان جنگنده بمب افکنهای آمریکایی و روسی پیش آمد، ایجاد هماهنگی میان چندین نیرو در منطقه بحران زده غرب آسیا کار دشواری است، با توجه به این که نیت و اهداف آمریکا از حضور در سوریه با نیت و اهداف ایران و روسیه در این کشور بسیار تفاوت دارد، احتمال بروز چنین درگیریای میرفت.
ایران و روسیه با درخواست رسمی دولت قانونی سوریه برای کمک به دولت و ملت این کشور وارد عمل شدند در حالی که، آمریکا در یک تصمیم مداخله گرانه بخشهایی از خاک سوریه را اشغال کرد تا از نیروهای تروریستی تحت حمایت خود دفاع کند.
اکنون که شرایط سوریه رو به ثبات است و کشورهای تأثیرگذار اصلی در پایان دادن به بحران، نتیجه مثبت حضور خود را در این کشور دیدند، آمریکاییها با ملاحظه شرایط شکست خود پس از هزینههای زیادی که متحمل شدند و البته هزینههای سنگینی که به سوریه وارد کردند، تصمیم به عقب نشینی گرفتند.
به واقع آمریکا از دخالت در بحران سوریه سودی نبرد و برای این که از زیان بیشتر جلوگیری کند، ترامپ تصمیم به خروج از این کشور گرفت.
ترامپ پیش از این نیز گفته بود که قصد خارج کردن نیروهای نظامی خود را از منطقه غرب آسیا دارد، حتی یکی از شعارها و وعدههای انتخاباتی او همین بود و اکنون در پاسخ به انتقادات نمایندگان جمهوری خواه گفته که به وعدههای انتخاباتی اش عمل کرده است و اعلام کرده که ایران، روسیه و اسد دشمنان داعش هستند و اکنون ناراحتند که ما داریم از سوریه خارج میشویم چون حالا بدون کمک آمریکا باید بجنگند!
چنین توصیف و توجیهی از تصمیم خروج نیروهای نظامی آمریکا از سوریه به این معنا است که ترامپ آمریکا را دشمن تروریستهایی همچون داعش نمیداند، بلکه با اعتراف رئیس جمهور آمریکا، ایران و روسیه دشمن داعش هستند؛ و اکنون پس از شکست در سناریویی که ساخته بودند، میدان را خالی میکنند.
علیرغم ادعای ترامپ، پس از خروج نیروهای آمریکایی از سوریه کار برای ایران و روسیه بسیار آسان تر خواهد شد. اکنون افکار عمومی جهان به قطعیت رسیده است که آمریکا در بحران سوریه قصد مبارزه با تروریسم را نداشته است بلکه تنها هدف این رژیم سرنگون کردن دولت قانونی بشار اسد در سوریه بوده که پس از ۸ سال به این هدف نرسیده است.
اما خروج آمریکا از سوریه یک جهت دیگر نیز دارد، آیا آمریکا پس از خروج، حمایتهای خود را از گروههای تروریستی قطع میکند یا ادامه میدهد؟
آیا ایالات متحده پس از بیرون بردن سربازان خود از سوریه هدف دیگری را دنبال میکند؟
این هدف میتواند جمهوری اسلامی ایران باشد؟
تقابل و تضاد آمریکا در زمان ترامپ با جمهوری اسلامی ایران پس از خروج از برجام تشدید شده است، به همین خاطر میتوان تحلیل کرد که فارغ شدن آمریکا از بحران سوریه، میتواند برای شدت بخشیدن به دشمنی با ایران باشد، تهدیداتی که از سوی رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی میشود، حتی تهدید حمله اتمی، در چنین زمانی که تصمیم به بیرون رفتن از سوریه عملیاتی میشود بی ارتباط با یکدیگر نیست.
رزمایشی که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آبهای خلیج فارس با نام رزمایش پیامبر اعظم ۱۲ برگزار شد، همزمان با خروج آمریکا از سوریه بود که یک قدرت نمایی و رجزخوانی برای دشمنی است که تنها هدف آن نابودی جمهوری اسلامی ایران است.
پیام رزمایش روشن است، فرماندهان سپاه پاسداران در این رزمایش هشدارهای لازم را به آمریکا و دیگر دشمنان جمهوری اسلامی دادند، آمادگی نیروهای نظامی کشور با تجربه نبرد در سوریه و عراق و البته دوران دفاع مقدس، با وجود تجهیزات و موشکهای فراوان از انواع گوناگون آن، بازدارندگی کاملی را ایجاد کرده است که میتوان قطعاً گفت که دشمن از تصمیم خود منصرف شده است و تنها به بلوفهای نظامی متوسل میشود.
نویسنده: محمد صفری