فردا ۳۱ شهریور برای ملت ایران روزی فراموش ناشدنی است. ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ رژیم بعثی صدام با حمایت دهها کشور از بلوک غرب و شرق، تجاوز به خاک ایران را آغاز کرد. عدم انسجام داخلی و چند دستگی میان مردم و مسئولان و خیانت برخی خواص، در کنار ضعف دفاعی کشور، این توهم را برای صدام ایجاد کرد که میتواند فتح تهران را رقم زند. به رغم تمام محاسبات صدامیان، نه تنها فتح تهران رقم نخورد بلکه ملت ایران در ۸ سال دفاع مقدس، شکستی بزرگ را به ابرقدرتها وارد ساخت و سبک نوینی از مقاومت را در عرصه دفاعی جهان به ثبت رساند و سرانجام نیز سازمان ملل به متجاوز بودن صدام و متحدانش اذعان کرد. اکنون چهل سال از ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ میگذرد و در ذهن نسل جوان سوالاتی در باب آن دورانها وجود دارد که شاید بخش عمدهای از آنها برگرفته از کم کاری رسانهها در تشریح آن دوران است که زمینه ساز بهره گیری دشمن از این خلا برای ابهام سازی در ذهن نسل جوان از دفاع مقدس ملت ایران شده است.
برای پاسخ به بخشی از این سوالات، بیان چند نکته قابل توجه است نخست آنکه بودجه دفاعی جمهوری اسلامی ایران که بعضا بین ۱۲ تا ۱۵ میلیارد دلار است در برابر سایر کشورهای منطقهای و فرامنطقهای کمترین بودجه دفاعی است و ریشه پیشرفتهای همه جانبه ایران در عرصه تسلیحاتی و موشکی و راداری نه از بودجه نظامی که برگرفته از توان بومی است که با کمترین هزینه صورت میگیرد. به جرات میتوان گفت که جمهوری اسلامی امروز در جمع کشورهای خودکفا در عرصه دفاعی است چنانکه دلیل تحرکات آمریکا و اروپا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران نیز جلوگیری از ورود ایران به جمع فروشندگان تسلیحات است نه خریداران تسلیحات. در همین حال باید به این نکته توجه داشت که موقعیت جغرافیایی ایران چنان است که همواره باید در سطح بالای نظامی قرار داشته باشد تا مورد تجاوز خارجی قرار نگیرد. مروری بر تاریخ کشور به خوبی نشان میدهد ضعف نظامی یعنی تجاوز بیگانگان که تجاوز روسیه تزار و تحمیل توافقنامه ترکمانچای و گلستان به ایران، تجاوزات انگلیسیها، پرتغالیها، عثمانیها و حتی تجزیه افغانستان و بحرین از ایران به دلیل ضعف نظامی کشور بوده است.
حقیقت آن است که کشوری که توان دفاعی ندارد کشوری وابسته در حوزه سیاسی، اقتصادی و امنیتی است چنانکه کشوری مانند ژاپن و کره جنوبی که ۴۷ و ۳۲ هزار نیروی آمریکا در آنجا مستقر هستند در کنار تحقیر اشغال کشورشان، در حوزه اقتصادی و سیاسی چنان تحت سلطه آمریکا هستند که حتی حق انتخاب شریک تجاری خود را نیز ندارند چنانکه رسما اذعان میکنند به خاطر ترس از آمریکا نمیتوانند رابطه با ایران داشته باشد در حالی که نتیجه این رفتار از دست دادن بازار ۸۰ میلیونی ایران و اجبار عدم خرید نفت از ایران است. دوم آنکه تجربه دفاع مقدس نشان داد که تنها راه حفظ امنیت کشور، قوی شدن است چنانکه در طول دفاع مقدس، سایر کشورها حتی حاضر به فروش سیم خاردار به ایران نبودند و به دلیل ضعف موشکی، شهرها و غیرنظامیان هدف موشکباران قرار میگرفتند. این تجربه موجب شد تا پس از پایان جنگ، نیروهای مسلح برای تقویت توان دفاعی کشور وارد عرصه خودکفایی شوند که نتیجه آن امروز آن است که هیچ کشوری حتی آمریکا جرات اقدام نظامی عملی علیه ایران را ندارد چنانکه وقتی پهپاد متجاوز آمریکا توسط پدافند ایران سرنگون میشود آمریکا جرات پاسخ ندارد و یا در هنگام اعزام نفت کشهای ایرانی به سمت ونزوئلا به دلیل هشدارهای نیروهای مسلح ایران، آمریکا جرات اقدام علیه نفت کشها را ندارد. در همین حال تجربه دفاع مقدس نشان داد که برای جلوگیری از گرفتار شدن در جنگ باید خاکریزها را خارج از مرزها ساخت و حمایت از جبهه مقاومت و یا مشارکت در مبارزه با تروریسم در عراق و سوریه، برای تحقق این مهم بوده و نیروهای مسلح با خونشان امنیت را به کشور هدیه کردهاند.
سوم آنکه نگاهی بر کارنامه ۴۰ ساله اخیر، بیانگر این حقیقت است که نیروهای مسلح تکالیف خود در تامین امنیت کشور را به خوبی انجام داده اند و کاستیهای اقتصادی کشور را نمیتوان به پای آنها نوشت، بلکه این بخشهای اقتصادی بوه اند که با کم کاری، مدیریت نادرست، بوروکراسی اداری و بعضا چشم داشت به خارج برای حل مشکلات به جای تکیه بر داشتههای داخلی و در مواردی گرفتار شدن در منفعت طلبیهای شخصی به جای توجه به تکالیف ملی، شرایط اقتصادی کشور را در مسیر نادرست و چالش زده قرار داده اند. بر این اساس راهکار خروج کشور از چالشهای کنونی، محدودسازی و بی مهری به نیروهای مسلح و بعضا تن دادن به برجام موشکی با تصور دریافت کمکهای خارجی نیست بلکه راهکار استمرار حمایت از دستاوردها و پیشرفتهای نیروهای مسلح و مطالبه گری از سایر ساختارهای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مبنی بر الگو قرار دادن نیروهای مسلح و تکیه بر مدیریت جهادی برای حل مشکلات کشور است.
امروز در چهلمین سالگرد دفاع مقدس تنها راهکار خروج کشور از مشکلات، الگو قرار دادن آنانی است که برای امنیت و تقویت توان دفاعی کشور خالصانه به استقبال شهادت رفتند.
از مردانی که در دوران دفاع مقدس از جان خود گذشتند و یک وجب از خاک وطن به دشمن ندادند و آنانی که تا به امروز برای تقویت توان دفاعی کشور مجاهدت شبانه روزی داشته و آنانی که برای امنیت کشور خارج از مرزها را نیز درنوردیدند و چون سردار سپهبد قاسم سلیمانی در راه وطن مظلومانه شهادت را در آغوش گرفتند.
نویسنده: قاسم غفوری