از گذشته این جمله را به کرات شنیدهایم که انقلابی ماندن از انقلابی بودن و حفظ انقلاب از انقلاب کردن بالاتر است. بر همین اساس است که امام خمینی(ره) همواره تاکید داشتند که ملاک حال افراد است. اینکه فردی در گذشته در جمع انقلابیون بوده و کارهای بزرگی برای پیروزی انقلاب انجام داده نمیتواند ملاک قضاوت درباره فرد باشد بلکه باید عملکردها و سیر رفتاری آن مورد بررسی قرار گیرد تا معلوم شود که همچنان در ردیف انقلاب قرار دارد یا از آن دچار انحراف و یا حتی خارج شده است. بسیار افرادی بودهاند که در دوران مبارزات پیش از پیروزی انقلاب اقدامات و مواضع انقلابی بسیاری داشتهاند اما پس از پیروزی انقلاب ضد انقلاب و یا عنصری مخالف آن مبدل شدهاند. البته افرادی بودهاند هم که سالها در ردیف انقلابیها باقی مانده اما زمانی که به قدرتی رسیدهاند ساز ناکوک کوک کردهاند.
جالب آنکه برخی افراد از این هم فراتر رفته و تا پایان حضورشان در انقلاب، خود را حامی نظام و انقلاب نامیدهاند اما پس از آن به اپوزیسیون مبدل شدهاند حال که باید پاسخگوی عملکردهای خود در قبال سالهای حضور در مسند قدرت میبودند. جالب توجه آنکه برخی از این افراد حتی زمینهساز فتنه و ادعاهایی مبنی بر لزوم ابطال انتخابات و یا برخی از آنها ارکان و قوای نظام را هدف قرار داده و نقش اپوزیسیون را ایفا کردهاند. حال این سوال مطرح میشود که نیروی انقلابی چگونه ویژگیهایی دارد و اینکه تکلیف نیروهای انقلابی چیست؟
در باب نیروی انقلابی همواره یک کلید واژه مطرح است و آن همان آیه ۲۹ سوره فتح است که بر سختگير بودن در برابر کفار و مهربان بودن با یکدیگر است. نمونه عینی این امر را در حوادث و رخدادهای این روزهای کشور میتوان مشاهده کرد. وقتی غائلهای مانند خیابان هفتم پاسداران روی میدهد فرزندان ایران زمین در نیروی انتظامی و بسیج در کنار اینکه به مقابله به آشوبگران میپردازند برای حراست از مردم از جان فشانی دریغ ندارند و در این راه به شهادت میرسند و یا در فاجعهای همچون زلزله کرمانشاه افرادی با نیت کمک و بازسازی خانه و کاشانه خود را ترک و تنها هدفشان را امدادرسانی قرار میدهند.
شاید در ظاهر این اقدامات کارهای کوچکی عنوان شود اما همین کارهای کوچک است که روحیه انقلابی بودن را پرورش و به اوج میرساند. به قولی انقلابی کسی است که در راه کمک به مردم و حل مشکلات کشور کارهای زمین مانده بر زمین را انجام دهد کارهایی که یا دیگران از اجرای آن عاجزند و یا اینکه از اذهان دور مانده اند.
در این میان در باب تکلیف انقلابی باید به یک نکته توجه داشت و آن اینکه هواسمان باشد دشمنان و بدخواهان انقلاب با فضاسازی به برجستهسازی و سیاهنمایی کاستیها و البته پنهانسازی مظلومیت و اقتدار انقلاب نپردازند.
زمانی که قائلهای کوچک روی میدهد با فضای رسانهای سنگین، انقلاب را متهم به نقض حقوق بشر و ضدیت با آزادی و انسانیت میکنند در حالی که زمانی که جوانان ایران زمین برای حراست از کشور و حتی امنیت منطقه و جهان در برابر تروریستها و آشوبگران جانفشانی و با مظلومیت به شهادت میرسند، راه سکوت و اهمیتزدایی در پیش میگیرند و یا دستاوردهای انقلاب در عرصههای اقتصادی، فنی، دانش روز و تکنولوژیهای پیشرفته جهان و... را کتمان میسازند و سعی در القای فضای حقارت دارند. پس باید به خاطر داشت که در کنار داشتن روحیه انقلابی، بیان مظلومیت و دستاوردهای انقلاب نیز امری مهم و ضروری در مقابله با دشمنان انقلاب است که از تکالیف نیروهای انقلابی است.
نویسنده: مهدیس پارسا