یکی از مسئولان کشور در ادامه توصیه به مقاومت از مردم خواسته شبیه یمنیها باشند و گفته: «از یمنیها مقاومت یاد بگیریم/ به جای لباس لنگ میپوشند و نان خشک میخورند» هرچند که مردم در جمهوری اسلامی چهل سال است که مقاومت کرده و با کم و زیادها ساخته و در جنگها و نقاط حساس و حتی نقاطی که دشمن نفوذ کرده نشان دادهاند که الگوی مردم منطقه و جهان میتوانند باشند اما شاید لازم است این مسئول که اتفاقا رزومه قابل تاملی در اظهارات متناقض در کنار پستهای سازمانی متعدد دارد، پاسخ دهد چقدر حاضر است مانند الحوثی، شهید زینالدین، شهید تندگویان و... باشد.
این مسئول که روزی از مذاکرات هستهای که غنیسازی ۲۰ درصد را برایمان به ارمغان آورد به عنوان خطابهخوانی یاد کرده است!! حالا در حالی دم از مقاومت میزند که همزمان دارای پستهای متعدد بوده و هنوز مانند الحوثی یمنی نشانی از مقاومت ظاهری در او دیده نمیشود. یادمان میآید که در زمان جنگ تحمیلی افرادی مانند شهید تندگویان، شهید زینالدین و شهید بهشتی و شهید رجایی وجود داشتند که مقاومت را در عمل به مردم نشان داده و ثابت کردند که در صف اول مقاومت قرار دارند و میتوانند الگوی مردم باشند.
شاید همین رفتار الگومحور این مسئولان بوده است که باعث شده مردم در هشت سال دفاعمقدس از کوپنی شدن اجناس و نایاب شدن اقلامی همچون پنیر و شیرخشک، به ستوه نیامده و حتی داروهای خود را با هم تبادل کنند تا بتوانند از پس روزهای سخت و نفسگیر کمبود اقلام، تحریمها و جنگ توامان بر آیند.
اما نکته مهم این روزهای ما این است که چرا مسئولانی که مردم را دعوت به مقاومت میکنند و میخواهند کمبود پوشک و ۵ برابر شدن قیمتها را هنوز قبل از اجرای هر تحریمی!! تحمل کنند خود از ریخت و پاشهایی که دارند کم نمیکنند؟! چرا مسولان ما قبل از درخواست از مردم، مقاومت را با کندن کت و شلوارهای مارکدار خود شروع نکردهاند که مردم بدون نیاز به توصیه خود در مسیر مقاومت و همدلی گام بردارند؟!
بر همین اساس است که از جناب مسئول محترمی که مردم را با مردم مقاوم یمن مقایسه میکند باید پرسید، آیا دیده اید که الحوثی رهبر انصارالله یمن و رئیس کمیته مقاومت مردمی یمن که فرمان مقاومت را صادر کرده است در سه و سال نیمی که از جنگ یمن گذشته چه تغییرات ظاهری را داشته که مردم را با خود همراه کند؟! مقایسه عکسهای او در ابتدای اعلام مقاومت تا به امروز خود گواهی میدهد که رهبر مقاومت مردم یمن خود در صف نخست مقاومت ایستاده و نیازی به تذکر به مرم برای ادامه مبارزه ندارد. آیا این ضرورت را حس میکنید که به جای تذکر لسانی لازم است از الحوثیها و رجاییها برای دعوت مردم به مقاومت بیاموزید؟! آیا حاضرید مانند شهدای مقاومت زندگی کنید؟!
نویسنده: مائده شیرپور