بخش مقدماتی مسابقه عصر جدید یکشنبه شب گذشته تمام شد و سازندگان آن وعده دادند که به زودی بخش نهایی آن ساخته خواهد شد.
صرف نظر از اینکه چقدر از این مسابقه خوشمان آمده باشد، چقدر این شو تلویزیونی طبق معمول چند سال اخیر سازمان صداوسیما، کپیکاری از برنامهها و مسابقات شبکههای خارجی باشد و جدا از اینکه شاید خیلیها مثل نگارنده از اجرای مجری این برنامه خوششان نیامده باشد و برخی رفتارهای او را ماه عسلی بدانند باید پذیرفت که این برنامه، برنامه موثری بود.
شاید خیلیها از چیدمان داوری این مسابقه و نحوه داوری آنها و حتی برخوردهای سلیقهای برخی داوران رنجیده باشند، اما اینها هم مهم نیست.
آنچه مهم است و موثر بودن این برنامه را نمایان میکند، فرصتی بود که در اختیار استعدادهای مختلف این کشور قرار گرفت. آدمهایی که تا پیش از این احتمالا جز خود و خانواده و بچهمحلهایشان کس دیگری از هنر و توانایی و استعدادشان خبر نداشت. اما همین برنامه با همه ضعفهایش و با همه انتقاداتی که به آن وارد است، توانست این فرصت را به آنها بدهد که دیده شوند و خودشان را اثبات کنند.
واقعیت آن است که توی این مملکت پر است از جوانانی که میتوانند خودشان را اثبات کنند. میتوانند مفید و موثر باشند و این برنامه مشتی نمونه خروار بود. اما مشکل از جایی است که سالهاست ساختار اجرایی کشور فرصت را بیشتر از دیگران به همان به اصطلاح «ژن خوب»هایی میدهد که از فضل پدر بهره میبرند و میتوانند به هرجایی که اراده میکنند برسند. اما بچههای مناطق مختلف ایران، از سیستان بلوچستان گرفته تا کرمانشاه، ایلام، بجنورد، اردبیل و... این امکان را ندارند که خودشان را به جامعه و مسئولان اثبات کنند. حتی اگر به دنیا هم اثبات کنند، اینجا کسی تحویلشان نمیگیرد. کم بودند بچههایی که در همین عصر جدید از رکوردهای جهانیشان و در عین حال بیتوجهی داخلی گفتند.
دم «عصر جدید»یها گرم که به ما و از همه مهمتر به مسئولان (اگر تلویزیون داخلی ببینند) فهماندند که این خاک زرخیز آدمهایش هم پر از انرژی و استعداد و تلاش برای بهتر بودن است و باید قدرشان را دانست. و همین یک اتفاق برای این برنامه کپی شده از شبکههای خارجی، پرزرق و برق، با برخی داوریهای عجیب و غریب کفایت میکرد و اجر فراوانی خواهد داشت.
نویسنده: مهدی رجبی