فلسطین به عنوان کانون اصلی تحولات غرب آسیا در سالهای اخیر به دلیل تروریسم اجارهای در منطقه به حاشیه رفته است حال آنکه مقابله با رژیم صهیونیستی و اشغالگری آن میتواند کانون اصلی حل بحرانهای منطقه باشد. این روزها سالگرد روزی است که قدرتهای بزرگ رای به تاسیس رژیم جعلی صهیونیستی دادند و بحران را در منطقه نهادینه کردند. در سال ۱۹۴۸ سازمان ملل ماهیت اشغالگر صهیونیستها را رسمیت داد و اکنون ۷۱ سال از آن زمان میگذرد در حالی که تحولات فلسطین نکات قابل توجهی در خود دارد. اقدام قدرتهای بزرگ در ایجاد رژیم صهیونیستی مغایر با خواست ساکنان واقعی سرزمین فلسطین بوده و غیر قابل پذیرش است ملتها حق تعیین سرنوشت خود را دارند اما این حق از فلسطینیها گرفته شده است پیامدهای سازش از اسلو گرفته تا امروز با محوریت اشغالگری بیشتر صهیونیست ها و نابودی بیشتر حقوق فلسطینیها بوده است حال آنکه مقاومت این روند را تغییر داد. نکته دیگر آنکه حق بازگشت میلیونها فلسطینی به وطن حقی انکار ناپذیر و غیر قابل انکار است که باید اجرایی شود بویژه اینکه طرح های سازش همچون معامله قرن ادامه مسیر نابود سازی حقوق ملت فلسطین است که از سوی فلسطینیها نیز مردود است در این میان کشورهای عربی با رویکرد به روند سازش به فلسطین و جهان اسلام خیانت کرده اند سازشکاری برخی کشورهای عربی نظیر امارات، بحرین و عربستان و بعضا رویکرد تعاملی آنها به صهیونیستها انزجار ملتهای منطقه را به همراه داشته است البته سازشکاری و خیانت به فلسطین تاثیری در روحیه مقاومت فلسطین ندارد چنانکه در جنگ اخیر طی ۲ روز صهیونیستها وادار به آتش بس شدند شکست صهیونیستها در جنگ اخیر در برابر غزه نشان داد که ادعای عربی مبنی بر سازش به خاطر ناتوانی نظامی ادعایی واهی است چنانکه غزه با دستان خالی ایستاد. نکته مهم آنکه محاصره ۱۰ ساله غزه جنایت علیه بشریت است و جهان مسئول این جنایت است در حالی که همزمان هزاران فلسطینی در زندانهای رژیم صهیونیستی در اسارت هستند که حتی برخی از آنها کودکان شیر خواره هستند که بر اساس قوانین ۴ گانه ژنو حقوقشان رعایت نمی شود .نکته دیگر آنکه اقدامات صهیونیستها علیه مقدسات اسلامی از جمله تخریب مساجد، تغییر کاربری مسجد الاقصی و نابودسازی قدس رفتارهای نژادپرستانه بوده و سکوت سازمان ملل در برابر آن جای تامل دارد .نکته مهم دیگر آنکه رژیم صهیونیستی تنها دارنده سلاح هسته ای در منطقه است که آژانس باید آن را مجازات کند که تاکنون اقدامی صورت نداده که جای تامل دارد نکته قابل توجه آنکه سکوت سازمان ملل و قدرتهای بزرگ زمینه ساز گستاخی صهیونیستها در تجاوز به لبنان و سوریه شده است در حالی که این کشورها حق پاسخگویی به این تجاوزات را دارا هستند حال آنکه رژیم صهیونیستی محور حمایت از تروریسم است چنانکه عملا تروریستهای سوریه در اراضی اشغالی مداوا می شوند .
در جمع بندی نهایی از آنچه ذکر شد میتوان گفت که فلسطین در هفتاد و یکمین سال اشغال این درس را دارد که مقاومت تنها گزینه برای پایان دادن به اشغالگری صهیونیستهاست که میتواند تحقق بخش حقوق ملت فلسطین یعنی تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شریف باشد.
نویسنده : فرامرز اصغری