رژیم صهیونیستی طی روزهای اخیر تحرکات گستردهای در منطقه داشته است که محور آن را نیز اقدامات نظامی و البته برخی تحرکات دیپلماتیک تشکیل میدهد. گزارشها نشان می دهد که این رژیم در انفجارهای خبرابکارانه در انبارهای مهمات ارتش و نیروهای مردمی عراق دست داشته است. در همین حال این رژیم تجاوز پهپادی و نظامی به سوریه و لبنان داشته است. در همین حال برخی منابع خبری از هماهنگی این رژیم با سعودی برای حمله به یمن خبر دادهاند. حال این سوال مطرح میشود که چرا این رژیم در مقطع کنونی چنین رویکردی را در پیش گرفته که حلقه تکمیلی آن نیز بمباران غزه و تشدید بازداشتها در کرانه باختری و قدس است. هر چند که خوی تجاوزگری و اشغالگری از درون مایه و ماهیت این رژیم است اما تشدید چنین رویکردی در مقطع کنونی میتواند برگرفته از هدفی خاص و شرایطی ویژه باشد. نگاهی بر تحولات داخلی رژیم صهیونیستی نشان میدهد که به زودی انتخابات زودهنگام در این رژیم تکرار خواهد شد.
نتانیاهو که در انتخابات قبلی نتوانست کابینه را تشکیل دهد این انتخابات را آفرین فرصت برای ادامه حضور در صحنه سیاسی می داند لذا به دنبال افزایش آرا است. این سیاست در حالی پیگیری میشود که پرونده فساد نتانیاهو و همسرش و نارضایتی ساکنان اراضی اشغالی از وضعیت اقتصادی و البته نژادپرستی حاکم علیه سیاه پوستان و آفریقایی تبارها عملا نتانیاهو را در وضعیت بحرانی قرار داده است. از سوی دیگر در عرصه خارجی نیز ناتوانی این رژیم در مقابله با جبهه مقاومت بویژه در برابر توان ایران به چاشی بزرگ برای او مبدل شده است. نتانیاهو امیدوار بود که با اقدامات آمریکا و اروپا بتواند مانع تقویت موقعیت ایران شود اما سرنگون سازی پهپاد آمریکایی، توقیف نفت کش متخلف انگلیسی در هرمز و نیز ناتوانی انگلیس برای ادامه دزدی دریایی علیه نفت کش ایرانی و نیز اجرای گامهای تعلیق تعهدات برجامی توسط ایران، عملا این رویا را به کابوس نتانیاهو مبدل ساخت.
با این شرایط میتوان گفت که نتانیاهو با تشدید تحرکات نظامی و امنیتی کردن فضا، سعی دارد در کنار حاشیه ساختن پرونده فساد خود و خانوادهاش، اهمیت زدایی از بحران نژادپرستی و اقتصادی در این رژیم، و نمایش یک اقتدار ظاهری در مقابله با آنچه تهدیدات امنیتی مینامد، رای دهندگان را به سمت خود سوق دهد.
به عبارتی دیگر میتوان گفت که تحکراتی که نتانیاهو صورت میدهد نه از روی قدرت و توانایی این رژیم بلکه برگرفته از چالشها و بحرانهای درونی و البته اهداف انتخاباتی نتانیاهو است چنانکه نتانیاهو با نسبت دادن این بحرانها به مقابله با ایران سعی دارد تا خود را تنها قهرمان مقابله با ایران معرفی نماید. روندی که البته به دلیل قاطعیت مقاومت در پاسخگویی به تهدیدات نمیتواند کارکرد چندانی برای نتانیاهو به همراه داشته باشد و همچنان سرنوشت سیاسی وی در ابهام باقی خواهد ماند.
نویسنده: علی تتماج