آمریکا از برگزاری نشستی به اصطلاح بینالمللی با عنوان دموکراسی خبر داده است. آنها مدعی هستند که ۱۱۰ کشور را به این نشست مجازی دعوت کردهاند.
نکته قابل توجه آنکه کشورهایی که آمریکا با آنها زاویه دارد در این نشست دعوت نشدهاند و در عین حال مناطقی همچون تایوان از میهمانان این نشست میباشند. حال این سوال مطرح است که هدف آمریکا از برگزاری این نشست چیست و تا چه میزان میتواند در گسترش دموکراسی تاثیرگذار باشد؟ پاسخ به این پرسش را در بررسی کارنامه آمریکا به عنوان میزبان نشست می توان جستجو کرد.
در عرصه داخلی آمریکا به اذعان مقامات این کشور تبعیض نژادی سیستماتیک همچنان ادامه دارد و رنگین پوستان همچنان از حقوق اولیه خود محروم هستند چنانکه سالیانه بیش از هزار نفر بدون هیچ جرمی به دست پلیس قتل عام میشوند. رفتار دولت در قبال بحران کرونا و وضعیت بحرانی رنگین پوستان نمودی دیگر از این وضعیت بحرانی است. نکته قابل توجه دیگر وضعیت برحاین پناهجویان در اردوگاههای آمریکا است که به اذعان سازمان ملل به قتل گاه شباهت دارد.
در حوزه سیاست خارجی نیز آمریکا از یک سو تروریسم نظامی و امنیتی را اجرا میسازد بگونهای که در کنار ایجاد و حمایت از گروههای تروریستی از رژیمهایی همچون سعودی و صهیونیستی حمایت میکند که سرمنشا نسل کشی و جنایت علیه بشریت هستند و از سوی دیگر لشکر کشیهای مسقیم آمریکا نیز جز فاجعه انسانی نتیجهای به همراه نداشته است که نمود آن را در افغانستان و عراق میتوان مشاهده کرد. از سوی دیگر آمریکا سالهاست که دلبسته تروریسم اقتصادی است بگونهای که هر کشوری که به مخالفت با سلطه گری آن بپردازد در ردیف تحریمهای این کشور قرار میگیرد. این تروریسم دولتی حتی به عرصه دارویی و غذایی نیز رسیده است چنانکه آمریکا به رغم هشدارهای جهانی در باب مرگ میلیونها افغان از بحران غذایی حاضر به لغو تحریمهای مالی این کشور نمیباشد.
در همین حال آمریکا از پیشگامان مخالفت با اعطای واکسن کرونا به کشورهای فقیر است و حتی مانع خریدهای دارویی توسط کشورهای تحت تحریم برای بیماریهای خاص میشود. روند رفتاری آمریکا در صحنه جهانی نشان میدهد که این کشور نه تنها صلاحیت میزبانی نشست دموکراسی را ندارد بلکه به جرم نسل کشی در داخل و خارج از آمریکا باید مورد بازخواست جهانی قرار گیرد تا گامی برای بهبود صلح و امنیت جهانی باشد.
نویسنده: علی تتماج
نکته قابل توجه آنکه کشورهایی که آمریکا با آنها زاویه دارد در این نشست دعوت نشدهاند و در عین حال مناطقی همچون تایوان از میهمانان این نشست میباشند. حال این سوال مطرح است که هدف آمریکا از برگزاری این نشست چیست و تا چه میزان میتواند در گسترش دموکراسی تاثیرگذار باشد؟ پاسخ به این پرسش را در بررسی کارنامه آمریکا به عنوان میزبان نشست می توان جستجو کرد.
در عرصه داخلی آمریکا به اذعان مقامات این کشور تبعیض نژادی سیستماتیک همچنان ادامه دارد و رنگین پوستان همچنان از حقوق اولیه خود محروم هستند چنانکه سالیانه بیش از هزار نفر بدون هیچ جرمی به دست پلیس قتل عام میشوند. رفتار دولت در قبال بحران کرونا و وضعیت بحرانی رنگین پوستان نمودی دیگر از این وضعیت بحرانی است. نکته قابل توجه دیگر وضعیت برحاین پناهجویان در اردوگاههای آمریکا است که به اذعان سازمان ملل به قتل گاه شباهت دارد.
در حوزه سیاست خارجی نیز آمریکا از یک سو تروریسم نظامی و امنیتی را اجرا میسازد بگونهای که در کنار ایجاد و حمایت از گروههای تروریستی از رژیمهایی همچون سعودی و صهیونیستی حمایت میکند که سرمنشا نسل کشی و جنایت علیه بشریت هستند و از سوی دیگر لشکر کشیهای مسقیم آمریکا نیز جز فاجعه انسانی نتیجهای به همراه نداشته است که نمود آن را در افغانستان و عراق میتوان مشاهده کرد. از سوی دیگر آمریکا سالهاست که دلبسته تروریسم اقتصادی است بگونهای که هر کشوری که به مخالفت با سلطه گری آن بپردازد در ردیف تحریمهای این کشور قرار میگیرد. این تروریسم دولتی حتی به عرصه دارویی و غذایی نیز رسیده است چنانکه آمریکا به رغم هشدارهای جهانی در باب مرگ میلیونها افغان از بحران غذایی حاضر به لغو تحریمهای مالی این کشور نمیباشد.
در همین حال آمریکا از پیشگامان مخالفت با اعطای واکسن کرونا به کشورهای فقیر است و حتی مانع خریدهای دارویی توسط کشورهای تحت تحریم برای بیماریهای خاص میشود. روند رفتاری آمریکا در صحنه جهانی نشان میدهد که این کشور نه تنها صلاحیت میزبانی نشست دموکراسی را ندارد بلکه به جرم نسل کشی در داخل و خارج از آمریکا باید مورد بازخواست جهانی قرار گیرد تا گامی برای بهبود صلح و امنیت جهانی باشد.
نویسنده: علی تتماج