انگليس امروز ميزبان نشست به اصطلاح مبارزه با داعش است. براساس گزارش‌هاي منتشره ۲۰ کشور غربي و عربي در اين نشست حضور خواهند داشت تا به اصطلاح چگونگي مقابله با داعش را مورد بررسي قرار دهند.
مهمترين نکته در قبال اين نشست آن است که در نشست‌هاي قبلي نظير نشست پاريس ۶۰ کشور حضور داشتند و آمريکا ادعاي ائتلاف ۶۰ کشوري را مطرح مي‌ساخت حال آنکه تعداد اين کشورها به ۲۰ تقليل يافته است. اين امر خود نشانگر بي‌اعتمادي جهاني به ائتلاف آمريکايي ضد داعش است که انگليس نيز خود را بخش مهمي از اين ائتلاف مي‌داند. حال اين سوال مطرح است که چرا انگليس در مقطع کنوني اقدام به برگزاري اين نشست مي‌‌نمايد؟ بخشي از پاسخ به اين پرسش برگرفته از تحولات فرانسه است. کشورهاي غربي همواره از تروريسم خوب و بد براي رسيدن به اهداف خود بهره گرفته‌اند. چنانکه تروريست‌هايي که در ۴ سال اخير در سوريه و عراق به کشتار مردم پرداخته‌اند تروريسم خوب هستند اما تروريست‌هايي که تهديد‌کننده منافع غرب باشند تروريست بد عنوان مي‌شوند.
نشست پاريس درباره مقابله با داعش پس از اعلام خبر سربريدن خبرنگاران انگليس و آمريکا صورت گرفت و نشست امروز نيز پس از حوادث پاريس است. غرب با برگزاري اين نشست‌ها ضمن پنهان کردن ماهيت تروريستي خود به سرکيسه کردن ساير کشورها به بهانه مقابله با تروريسم مي‌پردازد. اکنون نيز همين اقدام در نشست لندن تکرار مي‌گردد در حالي که غرب نظامي‌گري جديد خود در جهان را نيز توجيه مي‌کند. نکته مهم ديگري که در نشست لندن مطرح است طرح انگليس براي بهره‌گيري از اين نشست در جهت اهداف ضد اسلامي و تشديد فضاي امنيتي در داخل است، سخنان روزهاي اخير سران لندن در باب آزادي‌بيان و آزادي اهانت به مقدسات اسلامي گواهي بر اين سياست است.
لندن با اين اقدامات به دنبال سرکوب صداي اعتراض مردم به بهانه مقابله با تروريسم است. نکته قابل توجه ديگري که در اين نشست مطرح است رقابت پيدا و پنهان کشورهاي غربي است. فرانسه با بهره‌گيري از حملات پاريس به دنبال جلب ترحم جهاني و باج‌گيري از جهان است و سعي دارد خود را محور مبارزه با تروريسم معرفي کند.
آلماني‌ها با حضور در تظاهرات حاميان اسلام و نمايش چهره بشردوستانه از خود اين سياست را پيگيري مي‌کنند و انگليس اکنون به دنبال تقويت موقعيت خود در برابر رقبا است که برگزاري نشست لندن را مي‌توان گامي در اين عرصه دانست. به عبارتي ادعاي مبارزه با تروريسم اکنون به عرصه رقابت کشورهاي غربي مبدل گرديده در حالي که هدف آنها کسب منافع استعماري بيشتر در جهان است نه مبارزه با تروريسم.