بان کی مون دبیر کل سازمان ملل از غزه و فلسطین اشغالی دیدار داشته است. این سفر در حالی صورت گرفته که به اذعان نهادهای حقوق بشری و سازمان ملل فلسطین بویژه غزه به دلیل سالها محاصره در بدترین شرایط انسانی به سر میبرد. نوع رفتارهای مون و عدم توجه وی به این بحرانها و بسنده کردن او به ابراز تاسف ساده نشانگرمحور نبودن کمکهای انسان دوستانه در این سفر است. این سفر در قالب رفتارهای غرب برای آنچه روند سازش مینامد صورت گرفته که همزمان با اعلام عادی شدن روابط ترکیه با صهیونیستها و نیز آمادگی کشورهای عربی برای روند سازش و نیز انتشار اخباری در باب تحرکات عربستان در سینای مصر برای بازسازی این منطقه به عنوان مرحلهای از روند سازش است که احتمالا برای افزودن غزه به مصر صورت میگیرد. این روزها مسئله فلسطین به یکی از ارکان تحولات منطقهای و جهانی مبدل شده بگونهای که کشورهای غربی نیز تحرکاتی در این زمینه داشتهاند. دیدار کری وزیر خارجه آمریکا با نتانیاهو نخست وزیر صهیونیستها و نیز برگزاری اجلاس پاریس با حضور سران برخی کشورهای عربی و غربی را میتوان در این چارچوب دانست. با توجه به اعتراضهای گسترده جهانی به روند سازشکاری مذکور، سفر مون را میتوان اقدامی تبلیغاتی دانست که با هدف انحراف افکار عمومی از حقایق جاری در این روند صورت میگیرد.
در اصل مون فضایی رسانهای را برای هماهنگ نشان دادن روند سازش مذکور با طرحهای سازمان ملل ایجاد میکند درحالی که یک ماموریت را در ورای آن انجام میدهد و آن اینکه نقش محوری آمریکا را در روند مذاکرات حفظ میکند. در اصل طرحهای سازش را صهیونیستها مینویسند، آمریکا تکمیل و سازمان ملل و ارتجاع عربی اجرا میسازند. یک نکته کلیدی در باب روند سازشهای صورت گرفته و نیز سفر مون مشاهده میشود و آن تقارن آن با روز جهانی قدس است. ا
ین سناریو مطرح است که ائتلافی صهیونیستی ، عربی و آمریکایی برای اهمیت زدایی از روز قدس و در حاشیه قرار دادن آن نزد افکار عمومی و بیتفاوت سازی جهانیان نسبت به مسئله فلسطین به برجسته سازی روند سازش و نیز اقدامات سازمان ملل با عنوان حل مسئله فلسطین میپردازند. به هر تقدیر میتوان گفت که سفر مون به سرزمینهای اشغالی صرفا یک اقدام تشریفاتی در قبال فلسطینیان و البته همسو با منافع صهیونیستها است که برآنند تا چنان وانمود سازند که سازمان ملل نیز با آنها همسو هستند و اشغالگری آنان با حمایت جهانی همراه است.