فلسطین به رغم آنکه مسئله اول جهان اسلام است اما بحرانهای منطقه از جمله تروریسم اجارهای و طراحی دشمنان برای سلطه بر منطقه عملا مسئله فلسطین را به امری حاشیهای مبدل ساخته است. این روند چنان است که امروز در حالی محاصره غزه با بحرانهای شدید انسانی ادامه دارد و مسئله اسرای فلسطینی اعتصاب غذا کرده در زندانهای رژیم صهیونیستی شدت گرفته که کمتر در محافل رسانهای و سیاسی جهان سخنی از این وضعیت نابسامان به میان میآید. به رغم تمام این تفاسیر بررسی تحولات فلسطین نشان میدهد که زنجیرهای از تحرکات سیاسی و نظامی در جریان است. از یکسو حماس اساسنامه جدید خود را منتشر ساخته و تغییراتی در ساختار سیاسی آن صورت گرفته چنانکه اسماعیل هنیه به جای خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی حماس شد. اساسنامهای که با واکنشهای مثبت و منفی بسیاری در عرصه فلسطین و جهان مواجه شد.
این تغییرات در حالی صورت گرفته که همزمان تشکیلات خودگردان با محوریت ابومازن در کنار برخی اقدامات در داخل برای برهم زدن روند انتخابات پارلمان فلسطین، به رایزنیهای جهانی نیز روی آورده است که سفر دورهای ابومازن به روسیه و آمریکا و تحرکاتش در اروپا برای کسب حامیان احیای روند سازش نمودی از این رفتارها است. در حوزه فلسطین نکته مهم اوجگیری اعتصاب غذای بیش از ۲۰۰۰ اسیر فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی است. اقدامی که بسیاری آن را انتفاضهای میدانند که بازتابها و دستاوردهای جهانی بسیاری داشته چنانکه در بسیاری از کشورها مردم و حتی مقامات در حمایت از اعتصابکنندگان فلسطینی در برگزاری اعتصاب کالاهای صهیونیستی را تحریم کردهاند.
در عرصه بیرونی نیز تحرکات قابل توجهی در جریان است. از یکسو کشورهای عربی با محوریت سعودی عملا مسئله فلسطین را به امری فلسطینی مبدل کردهاند چنانکه در باب هیچ کدام از مسائل آن حتی اسرا مواضعی نداشته و راه سکوت درپیش گرفتهاند در حالی که کشورهایی مانند عربستان، بحرین و امارات به صورت پنهان و آشکار در مسیر سازش با صهیونیستها قرار دارند.
از سوی دیگر در عرصه قدرتهای جهانی نیز تحرکاتی شاهد هستیم که اقدامات اخیر روسیه در دیدار پوتین با سران رژیم صهیونیستی و فلسطین، تحرکات آمریکا در افزایش حمایتهای اقتصادی و نظامی از صهیونیستها و نیز مواضع اتحادیه اروپا در باب احیای روند سازش را میتوان در این چارچوب دانست. برخی بر این عقیدهاند که این کشورها برآنند تا با حضور در عرصه فلسطین به تقویت موقعیت خود در منطقه بپردازند.
به هر تقدیر میتوان گفت که فلسطین این روزها دورانی حساس را سپری میکند چراکه از یکسو در عرصه داخلی با تحولات سیاسی و امنیتی همراه شده و در عرصه جهانی تحرکاتی در قبال فلسطین صورت میگیرد در حالی که هیچ کدام از آنها گامی برای احقاق حقوق ملت فلسطین نبوده و بیشتر برای انحراف فلسطین از مسیر انتفاضه به روند سازشکاری است در حالی که ملت فلسطین تاکید دارند که تنها راه آزادی سرزمینشان انتفاضه است و هیچ راه سازشی را نمیپذیرند.