آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا در سفری دوره‌ای به شرق آسیا راهی اندونزی، مالزی و تایلند شده است. حال این سوال مطرح است که محور این سفر چیست و وی چه اهدافی را دنبال می‌کند؟ هر چند که حفظ موقعیت آمریکا در اقتصاد جهانی در برابر اقتصاد نوظهور همچون آسه آن و چین، بریکس و... از محورهای رایزنی‌های مقامات آمریکایی با کشورهای شرقی است اما محور سفر بلینکن را در قالب سیاست‌های ضد چینی آمریکا می‌توان تعریف کرد.
واشنگتن بر آن است تا دیواری چند لایه را در برابر چین ایجاد نماید که بخشی از آن در قابل بحران‌سازی علیه چین واحد است که در حمایت از ویتنام ، سین‌کیانگ، تبت و هنگ کنگ صورت می‌گیرد چنانکه اخیرا گروهی از نمایندگان کنگره به تایوان سفر کرده‌اند. لایه دوم را تحریم کره جنوبی و ژاپن به عنوان رقبای اصلی چین در منطقه تشکیل می‌دهد چنانکه اخیرا نخست وزیر ژاپن از رویکرد به تبدیل شدن به قدرت اول نظامی منطقه خبر داده است. حلقه تکمیلی این رویه اقدام علیه کره شمالی به عنوان متحد اصلی چین در منطقه است. لایه سوم را رویکرد به کشورهای همسایه چین و منطقه شرق آسیا تشکیل می‌دهد. بر اساس این رویکرد آمریکا تلاش دارد تا کشورهایی مانند مالزی، اندونزی، فیلیپین، تایلند و حتی هند را در برابر چین قرار دهد و از آنها به عنوان ابزاری برای اعمال فشار بر چین بهره برداری نماید.
بر اساس همین رویکرد است که بلینکن در سفر به جاکارتا پایتخت اندونزی چین را به انجام اقدامات تهاجمی در منطقه آسیا-اقیانوسیه متهم کرد. احیای پایگاه‌های نظامی آمریکا و نیز ایجاد رقابت تسلیحاتی در شرق آسیا به عنوان مولفه‌ای برای سایش قوای اقتصادی منطقه در نظامی گری از دیگر اهداف مهم آمریکا در منطقه است. بر این اساس می‌توان گفت که سفر بلینکن بیشتر با رویکرد بحران‌سازی و اختلاف افکنی در منطقه صورت می‌گیرد هر چند در ظاهر ادعای رویکرد تعاملی و همگرایی با کشورهای این منطقه را سر می‌دهد.

^{نویسنده: علی تتماج}