زمانی با مسئله حجاب چکشی برخورد شد که عوامل آن تبدیل به اپوزیسیون شده و اکنون چند تن از آنها در خارج و در خدمت دشمنان انقلاب اسلامی ایران هستند.
از اوایل انقلاب مسئله حجاب مطرح بود، در دهه ۶۰ برخی تندروها با اقدامات افراطی خود باعث شدند تا نسبت به آن رفتارها اعتراضات زیادی شکل بگیرد. رفتارها و برخوردها خشن و غیر انقلابی و غیر اصولی بود. حتی آقایانی که آستین کوتاه و یا حتی شلوار جین پوشیده بودند از گزند رفتارهای افراطیونی که بعدها اصلاح طلب شدند در امان نبودند.
آن روزها گذشت و تأثیر منفی برخوردهای خشن آنها در اذهان باقی ماند و حتی زبان به زبان به نسل بعدی و کنونی رسید. این که مردم در چارچوب قانون باید مسئله حجاب را رعایت کنند تردیدی نیست، اما در طول ۴۳ سال از عمر انقلاب آیا در زمینه ترویج حجاب کار فرهنگی قابل توجه انجام شده است؟
هر دو طرف نسبت به یکدیگر وظایف و مسئولیت‌هایی دارند، حاکمیت نسبت به مردم و مردم نسبت به حاکمیت، اگر میان روابط این دو نقصی ایجاد شود، مناسبات به هم می‌خورد.
حال در بحث حجاب آیا می‌توان مسائل اقتصادی را نادیده گرفت؟
شاید برخی به این موضوع اعتراض کنند که مسائل اقتصادی چه ارتباطی به مسئله حجاب در کشور دارد اما ربط مستقیم آن روشن است.
ایجاد یک رفاه نسبی و آسایش خیال برای آحاد جامعه وظیفه حاکمیت است، حاکمیت که می‌گوییم همه دستگاه‌ها،سازمان‌ها و نهادهایی است که در کشور وجود دارد. آیا مسئولان در حیطه وظایف و مسئولیت خود توانسته‌اند به خوبی عمل کنند و رضایت مردم را به دست آورند؟
ضعف در میان مسئولان وجود دارد و متقابلاً در میان مردم نیز دیده میشود، در حالی که افراد جامعه و حاکمیت باید با هم همپوشانی داشته باشند و تا بتوانند بر مسائل و مشکلات فائق آیند.
جمهوری اسلامی ایران به خاطر ماهیت و ذات انقلابی خود از همان آغاز تاکنون با توطئه‌ها و دسیسه‌های زیادی همراه بوده است که شاید بتوان تهاجم و شبیخون فرهنگی را مهمترین آن اقدامات و دشمنی‌ها دانست.
فرهنگ ایرانی اسلامی بر پوشش تأکید دارد و این مسئله بارها در ادوار گوناگون با هجمه دشمن روبرو بوده است که مهمترین آن کشف حجاب اجباری در دوران رضا شاه بوده است. با آن که در آن دوران شاه سعی داشت با زور و اجبار چادر و حجاب از سر بانوان ایرانی بردارد اما مردم با این اقدام مقابله کردند چرا که این مسئله یعنی حجاب در میان افکار عمومی نهادینه شده بود.
اکنون نیز چنین است و مردم ایران و بانوان و آقایان بر حفظ حجاب اعتقاد دارند اما می‌توان یکی از دلایل تأثیر گذار در به وجود آمدن وضعیت کنونی را مسائل اقتصادی دانست.
قاعدتاً اگر مشکلات اقتصادی به حداقل برسد و مردم در شرایط معیشتی و اقتصادی مناسب نسبی قرار داشته باشند، تبعیت از قوانین نیز افزایش می‌یابد و البته حاکمیت نیز می‌تواند این مطالبه را داشته باشد که مردم جامعه نسبت به قانون و قانون پذیری اهتمام بیشتری از خود نشان دهند.
نوع رفتارها،برخوردها و تصمیماتی که در چند روز گذشته نسبت به برخورد با بدحجابی و شل حجابی دیده میشود، نمی‌تواند تأثیر مثبت داشته باشد و اتفاقاً تأثیر منفی و نامطلوب خود را در پی خواهد داشت.
این که با بانوان شل مجاب و بد حجاب اجازه ورود به اماکن عمومی همچون مترو، بانک‌ها یا هر مکان دولتی دیگر داده نشود، به نظر نمی‌رسد که برخورد مناسبی با این مسئله باشد، یا این که گشت‌های ارشاد در سطح شهرها در مکان‌های پر رفت و آمد مستقر شود و با برخی افراد که رعایت نکرده‌اند برخورد کند، رفتار مناسبی نخواهد بود و تنها در این شرایط باعث ناخرسندی بیشتر افکار عمومی خواهد شد که در شرایط کنونی که در یک جنگ تمام عیار سیاسی و اقتصادی قرار داریم،نیازمند همدلی و همراهی هر چه بیشتر مردم و حاکمیت هستیم.
قرار بود گشت ارشاد مسئولان راه اندازی شود تا نسبت به عملکرد آنها و حتی فراتر از آن خانواده‌هایشان نیز نظارت داشته باشد. مسئله نظارت و امر به معروف و نهی از منکر باید همگانی باشد تا بتوان آن را در جامعه تعمیم داد و به نتیجه مطلوب رسید.
نویسنده: سیاوش کاویانی
از اوایل انقلاب مسئله حجاب مطرح بود، در دهه ۶۰ برخی تندروها با اقدامات افراطی خود باعث شدند تا نسبت به آن رفتارها اعتراضات زیادی شکل بگیرد. رفتارها و برخوردها خشن و غیر انقلابی و غیر اصولی بود. حتی آقایانی که آستین کوتاه و یا حتی شلوار جین پوشیده بودند از گزند رفتارهای افراطیونی که بعدها اصلاح طلب شدند در امان نبودند.
آن روزها گذشت و تأثیر منفی برخوردهای خشن آنها در اذهان باقی ماند و حتی زبان به زبان به نسل بعدی و کنونی رسید. این که مردم در چارچوب قانون باید مسئله حجاب را رعایت کنند تردیدی نیست، اما در طول ۴۳ سال از عمر انقلاب آیا در زمینه ترویج حجاب کار فرهنگی قابل توجه انجام شده است؟
هر دو طرف نسبت به یکدیگر وظایف و مسئولیت‌هایی دارند، حاکمیت نسبت به مردم و مردم نسبت به حاکمیت، اگر میان روابط این دو نقصی ایجاد شود، مناسبات به هم می‌خورد.
حال در بحث حجاب آیا می‌توان مسائل اقتصادی را نادیده گرفت؟
شاید برخی به این موضوع اعتراض کنند که مسائل اقتصادی چه ارتباطی به مسئله حجاب در کشور دارد اما ربط مستقیم آن روشن است.
ایجاد یک رفاه نسبی و آسایش خیال برای آحاد جامعه وظیفه حاکمیت است، حاکمیت که می‌گوییم همه دستگاه‌ها،سازمان‌ها و نهادهایی است که در کشور وجود دارد. آیا مسئولان در حیطه وظایف و مسئولیت خود توانسته‌اند به خوبی عمل کنند و رضایت مردم را به دست آورند؟
ضعف در میان مسئولان وجود دارد و متقابلاً در میان مردم نیز دیده میشود، در حالی که افراد جامعه و حاکمیت باید با هم همپوشانی داشته باشند و تا بتوانند بر مسائل و مشکلات فائق آیند.
جمهوری اسلامی ایران به خاطر ماهیت و ذات انقلابی خود از همان آغاز تاکنون با توطئه‌ها و دسیسه‌های زیادی همراه بوده است که شاید بتوان تهاجم و شبیخون فرهنگی را مهمترین آن اقدامات و دشمنی‌ها دانست.
فرهنگ ایرانی اسلامی بر پوشش تأکید دارد و این مسئله بارها در ادوار گوناگون با هجمه دشمن روبرو بوده است که مهمترین آن کشف حجاب اجباری در دوران رضا شاه بوده است. با آن که در آن دوران شاه سعی داشت با زور و اجبار چادر و حجاب از سر بانوان ایرانی بردارد اما مردم با این اقدام مقابله کردند چرا که این مسئله یعنی حجاب در میان افکار عمومی نهادینه شده بود.
اکنون نیز چنین است و مردم ایران و بانوان و آقایان بر حفظ حجاب اعتقاد دارند اما می‌توان یکی از دلایل تأثیر گذار در به وجود آمدن وضعیت کنونی را مسائل اقتصادی دانست.
قاعدتاً اگر مشکلات اقتصادی به حداقل برسد و مردم در شرایط معیشتی و اقتصادی مناسب نسبی قرار داشته باشند، تبعیت از قوانین نیز افزایش می‌یابد و البته حاکمیت نیز می‌تواند این مطالبه را داشته باشد که مردم جامعه نسبت به قانون و قانون پذیری اهتمام بیشتری از خود نشان دهند.
نوع رفتارها،برخوردها و تصمیماتی که در چند روز گذشته نسبت به برخورد با بدحجابی و شل حجابی دیده میشود، نمی‌تواند تأثیر مثبت داشته باشد و اتفاقاً تأثیر منفی و نامطلوب خود را در پی خواهد داشت.
این که با بانوان شل مجاب و بد حجاب اجازه ورود به اماکن عمومی همچون مترو، بانک‌ها یا هر مکان دولتی دیگر داده نشود، به نظر نمی‌رسد که برخورد مناسبی با این مسئله باشد، یا این که گشت‌های ارشاد در سطح شهرها در مکان‌های پر رفت و آمد مستقر شود و با برخی افراد که رعایت نکرده‌اند برخورد کند، رفتار مناسبی نخواهد بود و تنها در این شرایط باعث ناخرسندی بیشتر افکار عمومی خواهد شد که در شرایط کنونی که در یک جنگ تمام عیار سیاسی و اقتصادی قرار داریم،نیازمند همدلی و همراهی هر چه بیشتر مردم و حاکمیت هستیم.
قرار بود گشت ارشاد مسئولان راه اندازی شود تا نسبت به عملکرد آنها و حتی فراتر از آن خانواده‌هایشان نیز نظارت داشته باشد. مسئله نظارت و امر به معروف و نهی از منکر باید همگانی باشد تا بتوان آن را در جامعه تعمیم داد و به نتیجه مطلوب رسید.
نویسنده: سیاوش کاویانی