بدليل آنكه دين اسلام يك دين با برخورداري از شاخصه‌هاي سياسي است و مي‌تواند تمامي نيازهاي بشري را تامين كند غرب آنرا هميشه خطري بزرگ مي‌داند و براي مقابله با آن اقدام به توطئه و تبليغ اسلام هراسي در دنيا داشته است. اكنون با تحريك تشكلهاي سلفي و تكفيري در قالب القاعده در افغانستان و پاكستان ،ويا دولت اسلامي عراق و شام (داعش ) در عراق هدفهاي متعددي را در كشورهاي اسلامي از جمله اختلاف بين شيعه و سني و بدست آوردن قدرت منطقه را بوسيله اين عاملهاي تندرو فكري و اعتقادي داشته است .
غرب و رژيم صهيونيستي اينگونه برداشت دارند كه شكست حزب الله ،حماس، سوريه و عراق در شرايط فعلي غير ممكن است بهترين راه جهت برهم زدن اين اتحاد در منطقه بوجود آوردن اختلافات مذهبي و به تصوير كشاندن چهره خشونت از مسلمانان و ايجاد اختلافات است .
غرب در استراتژي اول خود، با بوجود آوردن جنگ در سوريه تصميم تغيير دولت سوريه را در سر داشت كه به رغم تبليغات و ايجاد جنگ گسترده عليه دولت بشار اسد ، تمامي اين تلاشها ناكام ماند . پس از آن با توطئه چيني عليه عراق با توجه به موقعيت ژئوپلتيكي آن و ايجاد شرايط ناپايدار با تحريك و تجهيز گروهگ داعش در عراق تلاششان بر اين گرديد تا شرايط تجزيه عراق به سه بخش كرد ،شيعه و سني نشين را فراهم آورند.
اما با فتواي مراجع تقليد خصوصا فتواي آيت الله سيستاني و با توجه به اتحاد چند ميليوني جهت مبارزه با گروهكهاي تروريستي، امكان تجزيه در عراق فراهم نمي باشد .البته طرح تجزيه عراق پيش از اينها بارها كليد خورده است اما تاكنون با توجه به اتحاد اكثريت مردم عراق هميشه ناكام مانده است .
اكنون سران امريكا و انگليس با سفرهاي اخير خود به عراق سعي دارند با ادعاي حمايت از عراق در برابر داعش خود را حامي عراق در مبارزه با تروريسم معرفي كنند و افكار عمومي را نسبت به آنچه خود ساخته و پرداخته‌اند دور كنند.
دراين ميان نيز اذعان به ناتواني دولت عراق در برابر مبارزه با گروهكهاي تروريستي از استراتژي ديگر غرب نسبت به عراق است تا تمامي اينها حاكي از انگيزه غربيها جهت بدست گرفتن قدرت در منطقه باشد .
تمامي اين استراتژي غربي ها همان است كه مقام معظم رهبري در جمع خانواده شهدا و ايثارگران صراحتا اشاره نمودند (آنچه در عراق مي‌گذرد جنگ با تروريسم و دلبستگان به غرب با مخالفان تروريسم و طرفداران استقلال ملتها )است.
بررسي تحولات عراق نشان مي‌دهد دولت عراق به اين نتيجه رسيده است كه با حضور سران غربي در منطقه درگيري در عراق شدت و حدت بيشتري پيدا كرده است تماما نشان از رهبري عامرانه نامحسوس اين سران نسبت به عاملان خارجي در منطقه مي‌باشد. برترين راه براي پايان اين وضعيت، تقويت دولت عراق در ايجاد امنيت ، بكار گيري تمامي ظرفيت‌هاي اجتماعي و بويژه بهره گيري از جايگاه مرجعيت ديني عراق در مهار ناامني ها مي باشد.

^{محمد رضا آدين}