در پانزده گزاره قبل قسمتی از خاطرات تلخی که آب فای اصفهان وبخصوص دریازده سال سپری شده برای مردم این کلان شهر ودرادامه کل استان بهمراه داشته به تفسیر بیان نمودیم تا مشتی باشد از خروار همانند موریانه ای که به مرور زمان دست رنج یک استاد زبر دست زمانه را می جود تا متلاشی شود و فروریزد وهمانگونه که جای جای شهردر حال فرونشست است.
سرچشمه های ماده حیاتی یعنی شرب استان را که از کوهرنگ می آمد بر اثر ساده انگاری ها وبی توجهی ها وکودک اندیشی‌ها به بازی گرفته تا اصل سرمایه به انحطاط کشیده شود و امروز سردر لاک های خود فروبرند ونگران وپشیمان از این باشند که چرا در تمامی طول این سالهای طلایی بجای افزایش مشترکان وبالطبع کسب در آمدهای نجومی از محل حراج آب نتوانستند فرهنگ حراست ومراقبت را نه از طریق جایزه و کادودادن به این وآن وبرگزاری« شو» باحضور خوانندگان در محیط بزرگ وبا صفای این شرکت و تهیه کلیپ و ارائه رپورتاژآگهی های انبوه بلکه بواسطه آموزش مستمر خانه به خانه ودر نهایت فشار وتنبیه ومجازات های اقتصادی و اجتماعی قانع سازند. اسراف درمصرف آب بمعنی نوعی خود کشی دسته جمعی است که نمونه آن چند سال پیش در یکی از جزایر کوچک آمریکا اتفاق افتاد ! شاید بعضی از آنهایی که این نقد ها را مطالعه کرده و می کنند نویسند را مرتجع وزوز گو خطاب نمایند اما فراموش نکنیم زمانی که فرزندانمان زیر بار نصحیت های دلسوزانه وپدرانه نمی روند ناچاریم به تادیب آنها بپردازیم و اگر قرار شد مجازاتشان کنیم .
قطعا اکثریت جامعه ایران وقسمتی از جهان میرزا تقی خان امیر کبیر را به عنوان صدراعظمی مدبرومعاصر می شناسند که در زمان او بیماری مالاریا کشور را فرا گرفته بود وناچار شد با لطایف الحیل واکسن مورد نیاز را از خارج تهیه ووبا مشقت وارد کند اما در اولین گام با مقاومت ها روبرو شد تا اعلام کند هر ایرانی از تزریق آن سرباز زد باید پنج تومان معادل بیست میلیون تومان امروز جریمه پرداخت نماید و چون تامین چنین رقمی برای آحاد جامعه غیر ممکن به نظر می رسید و امکان داشت به زندان بروند. پذیرفتند تا واکسن را تزریق نمایند و اینگونه مالاریا از کشور ریشه کن شد.
ازاین نمونه های موجه و موجود در طول تاریخ کشور بسیار است که نشان می دهد مدیریت باید منافع جامعه را بر خود ترجیح دهد هرچند از او بعنوان متولی خشن وزور گو یاد شود که مرور زمان گواهی خواهد داد خیر جامعه را می طلبیده همانگونه که شاعر شیرین سخن می گوید« جور استاد به زمهر پدر». بعضی از مدیران باید با خود خلوت کنند و فارغ از تعاریف بادمجان دور قاب چین ها بتوانند به محاسبه ومجازات عملکرد خود طی تمامی اعصار گذشته بپردازند و بپذیرند چه اشتباهات و خطاهای کلانی را مرتکب شده اند که دود آتش آن امروز چشم ها را بسوزاند . سرچشمه کوهرنگ خشکیده واعتراضات داخل کلان شهر وهمچنین در استان همجوار که مبدا تولید آب است مشکل تازه ای نیست که صرفا مسئله آب را برای دولت تازه نفس وبالطبع نظام دو چندان می کند زیرا برای رسیدن آب از خلیج فارس باید تا سال ۱۴۰۴ صبر وتحمل نمود که این هم حاصل بی تدبیری در دولت تدبیر وا مید یود تا نتوانست ویا نخواست ادامه طرح واجرایی کردن پروژه انتقال آب از شمال وچنوب را به استانهای مرکزی بموقع عملیاتی شود.
باور کنیم که ایران همان مدینه فاضله است و حکومت ونظام آن در دستان رئوف ترین انسان وارسته ای قرار دارد که تعداد آنها در چند قرن اخیر به عدد انگشتان یک دست هم نمی رسد .و الا همه این بی تدبیری ها را می شود به حساب تضاد منافع وترک فعل ها گذاشته ومتولیان آن را به پای میز محاکمه کشاند! البته منهای آنهایی که دوستیشان به سبک خاله خرسه کتاب های درسی ابتدایی بوده وقصد و نیت تخریب نداشته باشند وبپذیرند که اشتباه کرده اند و آماده اند تا تقاص آن را پس داده وحداقل این خطای بزرگ را ادامه ندهند.
باور کنیم آب دیگر یک معضل و یا چالش وتنش و بحران نیست که می رود تا همه درها را به روی حل مسئله ببندد زیرا آنچه این روزها از استان همسایه بگوش می رسد زمزمه هایی است از خشکسالی تا آنها را ناچار به استفاده از تمامیت تولید یعنی آب هایی که صادر می کردند بنماید و اجازه ندهند این ماده حیاتی به جز برای شرب از حریم آنها خارج شود . حالا باید از شرکت آب فای اصفهان که متولی تامین وتوزیع در وسعتی با جمعیت شش میلیون نفر است سوال کرد اگر این اتفاق افتاد آیا چیزی به جز هوای آلوده سراغ دارند تا از طریق لوله های خالی راهی شیر خانه های مشترکان خود کنند ویا مدیر عامل آن در یک رپورتاژ آگهی رسانه ای اینچنین با افتخار بگوید« یک میلیون و ۴۲۱ هزار انشعاب آب در استان اصفهان نصب شده است و هم اکنون ۹۸ شهر و ۹۴۹ روستا با جمعیتی بالغ بر ۴ میلیون و ۸۶۳ هزار نفر از آب شرب سالم وبهداشتی برخوردار هستند وقبل از انقلاب اصفهان فاقد تصفیه خانه آب بود در حالیکه هم اکنون دارای سه تصفیه خانه آب و ۲ تصفیه خانه فاضلاب است و ۸۵ درصد تجهیزات صنعت آب در کشور تولید می شود وبا تشکیل مرکز جهاد آبرسانی در وزارت نیروتامین پایدار آب شرب همه مردم به ویژه روستائیان بیش از پیش وبا قوت ادامه خواهد داشت » که معلو م نیست این پارا پا گانداها را باید چگونه تفسبر نمود زیرا دم خروس در سر منشا تولیدآّب نمودار است] آیا وزارت نیرو می تواند زمانیکه در لوله ها آب نیست نیاز میلیون ها نفر در اصفهان را با تانکر تامین کند ویا بایدبه جای آب از تبلیغات رسانه ای نوش جان کرد ؟! درست در همان روز یعنی ششم آبان امسال که این رپورتاژ در صفحات ویژه بعضی از نشریات محلی و سراسری ! به چاپ رسید معاون آب و آبفای وزارت نیرو اظهار داشت« در مدت کمتر از ۳۰ سال گذشته منابع آب تجدید شونده کشور از ۱۲۰ میلیارد متر مکعب به حدود ۱۰۳ میلیارد متر مکعب کاهش یافته است ومتوقف کردن کاهش آبخوان ها در صورت اجرای سند ساز گاری پنج سال زمان خواهد برد . در شرایط فعلی راهی به جز استفاده بهینه ودقت در مصرف آب . در بخش صنعت استفاده از پساب و آب دریا وجود ندارد که باید بستر های جمع آوری فاضلاب و تصفیه خانه ها با سرعت بیشتر انجام شود تا پساب حاصل در اختیار بخش صنعت قرار بگیرد وجایگزین آب شیرین در این بخش شود . به گفته وی اکنون حدود هشت میلیارد متر مکعب آب شرب مصرف می شود که قابلیت تبدیل شدن به ۶ میلیارد متر مکعب دارد . سند سازگاری با کم ابی ضمن ۷۶ هزار ساعت کار کارشناسی در طول سه سال برای همه استانها تهیه شده که دقیق ترین سند در حال حاضر برای احیا و تعادل بخشی از منابع آب کشور است که به تصویب دولت هم رسیده وبا ید جدی گرفته شود . درا ین سند تاکید شده در مدت پنج سال باید ۹ میلیارد متر مکعب از مصارف آب های سطحی کاهش یابد واگر چنین امری محقق شود می توان به جلوگیری از فرونشست ونیز تعادل آبخوان های کشور امید وار بود».
حالا نوبت دستگاه های نظارتی است تا حد اقل اجازه ندهند مرغ ها از قفس پرواز کنند زیرا پس از گذشت ماه پر شور وشعف شعبان نوبت رمضان وروزه گیری های سخت طی آن فرا می رسد که باید مدیران قبلی بخصوص آنهایی که از دوران طلایی یازده ساله ریخت و پاش ها بهره برده اند نیز مراحل اجرای سخت وطاقت فرسای سند سازگاری با کم آبی را همراه با ترکش های آن در استان تفدیده اصفهان برای حد اقل ۵ سال بپذیرند تا در یک فرایند حداقلی ۳۰ ساله آبخوان ها متعادل شوند. فارغ از عوامل وزارت نیرو و شرکت مهندسی آب وفاضلاب کشوروهمچنین معاونت آب وآب فای وزارت نیرو این خواسته مردم اصفهان از والی استان است تا ضمن نظارت وبررسی دبی ورودی آب به تصفیه خانه بابا شیخ علی ومرجع اعداد در قبوض صادره برای مشترکان طی این سالها مشخص شود چند میلیارد متر مکعب آب آشامیدنی در این بین مفقود ودر جایی دیگر هزینه شده ویا بر اثر بی مبالاتی ها هرز رفته است .امیدواریم توفیق برای ادامه این سلسله مطالب همچنان در روزنامه مردمی سیاست روز بدست آید.
نویسنده: حسن روانشید
سرچشمه های ماده حیاتی یعنی شرب استان را که از کوهرنگ می آمد بر اثر ساده انگاری ها وبی توجهی ها وکودک اندیشی‌ها به بازی گرفته تا اصل سرمایه به انحطاط کشیده شود و امروز سردر لاک های خود فروبرند ونگران وپشیمان از این باشند که چرا در تمامی طول این سالهای طلایی بجای افزایش مشترکان وبالطبع کسب در آمدهای نجومی از محل حراج آب نتوانستند فرهنگ حراست ومراقبت را نه از طریق جایزه و کادودادن به این وآن وبرگزاری« شو» باحضور خوانندگان در محیط بزرگ وبا صفای این شرکت و تهیه کلیپ و ارائه رپورتاژآگهی های انبوه بلکه بواسطه آموزش مستمر خانه به خانه ودر نهایت فشار وتنبیه ومجازات های اقتصادی و اجتماعی قانع سازند. اسراف درمصرف آب بمعنی نوعی خود کشی دسته جمعی است که نمونه آن چند سال پیش در یکی از جزایر کوچک آمریکا اتفاق افتاد ! شاید بعضی از آنهایی که این نقد ها را مطالعه کرده و می کنند نویسند را مرتجع وزوز گو خطاب نمایند اما فراموش نکنیم زمانی که فرزندانمان زیر بار نصحیت های دلسوزانه وپدرانه نمی روند ناچاریم به تادیب آنها بپردازیم و اگر قرار شد مجازاتشان کنیم .
قطعا اکثریت جامعه ایران وقسمتی از جهان میرزا تقی خان امیر کبیر را به عنوان صدراعظمی مدبرومعاصر می شناسند که در زمان او بیماری مالاریا کشور را فرا گرفته بود وناچار شد با لطایف الحیل واکسن مورد نیاز را از خارج تهیه ووبا مشقت وارد کند اما در اولین گام با مقاومت ها روبرو شد تا اعلام کند هر ایرانی از تزریق آن سرباز زد باید پنج تومان معادل بیست میلیون تومان امروز جریمه پرداخت نماید و چون تامین چنین رقمی برای آحاد جامعه غیر ممکن به نظر می رسید و امکان داشت به زندان بروند. پذیرفتند تا واکسن را تزریق نمایند و اینگونه مالاریا از کشور ریشه کن شد.
ازاین نمونه های موجه و موجود در طول تاریخ کشور بسیار است که نشان می دهد مدیریت باید منافع جامعه را بر خود ترجیح دهد هرچند از او بعنوان متولی خشن وزور گو یاد شود که مرور زمان گواهی خواهد داد خیر جامعه را می طلبیده همانگونه که شاعر شیرین سخن می گوید« جور استاد به زمهر پدر». بعضی از مدیران باید با خود خلوت کنند و فارغ از تعاریف بادمجان دور قاب چین ها بتوانند به محاسبه ومجازات عملکرد خود طی تمامی اعصار گذشته بپردازند و بپذیرند چه اشتباهات و خطاهای کلانی را مرتکب شده اند که دود آتش آن امروز چشم ها را بسوزاند . سرچشمه کوهرنگ خشکیده واعتراضات داخل کلان شهر وهمچنین در استان همجوار که مبدا تولید آب است مشکل تازه ای نیست که صرفا مسئله آب را برای دولت تازه نفس وبالطبع نظام دو چندان می کند زیرا برای رسیدن آب از خلیج فارس باید تا سال ۱۴۰۴ صبر وتحمل نمود که این هم حاصل بی تدبیری در دولت تدبیر وا مید یود تا نتوانست ویا نخواست ادامه طرح واجرایی کردن پروژه انتقال آب از شمال وچنوب را به استانهای مرکزی بموقع عملیاتی شود.
باور کنیم که ایران همان مدینه فاضله است و حکومت ونظام آن در دستان رئوف ترین انسان وارسته ای قرار دارد که تعداد آنها در چند قرن اخیر به عدد انگشتان یک دست هم نمی رسد .و الا همه این بی تدبیری ها را می شود به حساب تضاد منافع وترک فعل ها گذاشته ومتولیان آن را به پای میز محاکمه کشاند! البته منهای آنهایی که دوستیشان به سبک خاله خرسه کتاب های درسی ابتدایی بوده وقصد و نیت تخریب نداشته باشند وبپذیرند که اشتباه کرده اند و آماده اند تا تقاص آن را پس داده وحداقل این خطای بزرگ را ادامه ندهند.
باور کنیم آب دیگر یک معضل و یا چالش وتنش و بحران نیست که می رود تا همه درها را به روی حل مسئله ببندد زیرا آنچه این روزها از استان همسایه بگوش می رسد زمزمه هایی است از خشکسالی تا آنها را ناچار به استفاده از تمامیت تولید یعنی آب هایی که صادر می کردند بنماید و اجازه ندهند این ماده حیاتی به جز برای شرب از حریم آنها خارج شود . حالا باید از شرکت آب فای اصفهان که متولی تامین وتوزیع در وسعتی با جمعیت شش میلیون نفر است سوال کرد اگر این اتفاق افتاد آیا چیزی به جز هوای آلوده سراغ دارند تا از طریق لوله های خالی راهی شیر خانه های مشترکان خود کنند ویا مدیر عامل آن در یک رپورتاژ آگهی رسانه ای اینچنین با افتخار بگوید« یک میلیون و ۴۲۱ هزار انشعاب آب در استان اصفهان نصب شده است و هم اکنون ۹۸ شهر و ۹۴۹ روستا با جمعیتی بالغ بر ۴ میلیون و ۸۶۳ هزار نفر از آب شرب سالم وبهداشتی برخوردار هستند وقبل از انقلاب اصفهان فاقد تصفیه خانه آب بود در حالیکه هم اکنون دارای سه تصفیه خانه آب و ۲ تصفیه خانه فاضلاب است و ۸۵ درصد تجهیزات صنعت آب در کشور تولید می شود وبا تشکیل مرکز جهاد آبرسانی در وزارت نیروتامین پایدار آب شرب همه مردم به ویژه روستائیان بیش از پیش وبا قوت ادامه خواهد داشت » که معلو م نیست این پارا پا گانداها را باید چگونه تفسبر نمود زیرا دم خروس در سر منشا تولیدآّب نمودار است] آیا وزارت نیرو می تواند زمانیکه در لوله ها آب نیست نیاز میلیون ها نفر در اصفهان را با تانکر تامین کند ویا بایدبه جای آب از تبلیغات رسانه ای نوش جان کرد ؟! درست در همان روز یعنی ششم آبان امسال که این رپورتاژ در صفحات ویژه بعضی از نشریات محلی و سراسری ! به چاپ رسید معاون آب و آبفای وزارت نیرو اظهار داشت« در مدت کمتر از ۳۰ سال گذشته منابع آب تجدید شونده کشور از ۱۲۰ میلیارد متر مکعب به حدود ۱۰۳ میلیارد متر مکعب کاهش یافته است ومتوقف کردن کاهش آبخوان ها در صورت اجرای سند ساز گاری پنج سال زمان خواهد برد . در شرایط فعلی راهی به جز استفاده بهینه ودقت در مصرف آب . در بخش صنعت استفاده از پساب و آب دریا وجود ندارد که باید بستر های جمع آوری فاضلاب و تصفیه خانه ها با سرعت بیشتر انجام شود تا پساب حاصل در اختیار بخش صنعت قرار بگیرد وجایگزین آب شیرین در این بخش شود . به گفته وی اکنون حدود هشت میلیارد متر مکعب آب شرب مصرف می شود که قابلیت تبدیل شدن به ۶ میلیارد متر مکعب دارد . سند سازگاری با کم ابی ضمن ۷۶ هزار ساعت کار کارشناسی در طول سه سال برای همه استانها تهیه شده که دقیق ترین سند در حال حاضر برای احیا و تعادل بخشی از منابع آب کشور است که به تصویب دولت هم رسیده وبا ید جدی گرفته شود . درا ین سند تاکید شده در مدت پنج سال باید ۹ میلیارد متر مکعب از مصارف آب های سطحی کاهش یابد واگر چنین امری محقق شود می توان به جلوگیری از فرونشست ونیز تعادل آبخوان های کشور امید وار بود».
حالا نوبت دستگاه های نظارتی است تا حد اقل اجازه ندهند مرغ ها از قفس پرواز کنند زیرا پس از گذشت ماه پر شور وشعف شعبان نوبت رمضان وروزه گیری های سخت طی آن فرا می رسد که باید مدیران قبلی بخصوص آنهایی که از دوران طلایی یازده ساله ریخت و پاش ها بهره برده اند نیز مراحل اجرای سخت وطاقت فرسای سند سازگاری با کم آبی را همراه با ترکش های آن در استان تفدیده اصفهان برای حد اقل ۵ سال بپذیرند تا در یک فرایند حداقلی ۳۰ ساله آبخوان ها متعادل شوند. فارغ از عوامل وزارت نیرو و شرکت مهندسی آب وفاضلاب کشوروهمچنین معاونت آب وآب فای وزارت نیرو این خواسته مردم اصفهان از والی استان است تا ضمن نظارت وبررسی دبی ورودی آب به تصفیه خانه بابا شیخ علی ومرجع اعداد در قبوض صادره برای مشترکان طی این سالها مشخص شود چند میلیارد متر مکعب آب آشامیدنی در این بین مفقود ودر جایی دیگر هزینه شده ویا بر اثر بی مبالاتی ها هرز رفته است .امیدواریم توفیق برای ادامه این سلسله مطالب همچنان در روزنامه مردمی سیاست روز بدست آید.
نویسنده: حسن روانشید