مجيد گودرزي: آلنده بايد نابود مي‌شد چون براي آنچه كه آنان امنيت آمريكا مي‌خواندند پشيزي ارزش قائل نبود. سيا در ترتيب دادن تظاهرات خياباني در سال 1973 باز هم دست به جيب شود و با هزينه كردن 000/800 /8 دلار مي‌خواست كه تمام توان خود را به كار گيرد و اين در حالي بود كه هزينه انتخابات نيكسون در سال 1968 به چهار صد هزار دلار بالغ گشته بود و عظمت اين بودجه زماني آشكارتر مي‌شود كه بدانيم جمعيت شيلي يك بيستم جمعيت آمريكا بوده است. ولي با همه اين تلاشهاي خصمانه، در همه پرسي كه در مارس 1973 از مردم شيلي صورت گرفت و از آنها خواسته شده بود نظرشان را در مورد تحولاتي چون ملي كردن 35 درصد توليدات صنعتي و نيز 40درصد زمينهاي مزروعي اعلام كنند. اين بار مردم محكم تر از گذشته از آرمان ملي شدن دفاع كردند. نتيجه كاملا براي مخالفان غير منتظره بود 40/43 درصد از كل آراء به اضافه8 كرسي ديگر در پارلمان براي آلنده و حزب اعتماد خلق. كاميونداران يكي از اقدامات در مبارزه با دولت آلنده رقابت براي نفوذ گذاري به كاميونداران بود همانگونه كه قبلا گفته شده طول 4300 كيلومتري اين كشور و عدم وجود زير ساختهاي جايگزين حمل و نقل زميني و جاده‌اي اين بخش را به شاهرگ حياتي شيلي مبدل كرده بود سياست متلاشي كردن از درون سر لوحه اقدامات آمريكايي‌ها قرار گرفته بود و هسته مركزي اين اقدامات به روي كاميونداران متمركز شده بود. اين در حالي بود كه اتحاديه كاميونداران شيلي در اواسط سال 1972 به بهانه اينكه پيشنهاد آلنده مبني بر تاسيس شركت حمل و نقل دولتي در شهر" آي سن" منجر به ملي كردن اين صنعت در سراسر كشور خواهد شد اعتصابي به راه انداختند. توزيع مواد غذايي و ساير كالاهاي اساسي در شيلي متوقف شد كارخانجات به خاطر كمبود مواد اوليه از كار افتادند پيشه وران به علت نرسيدن انواع كالاها كارگران مراكز صنعتي در گروههاي بزرگ و وكلا و بانكداران هم به اين اعتصاب گسترده پيوستند. كمك سيا به كاميونداران باعث شده بود كه آنها تمايلي به شكست اعتصاب خود نداشته باشند. ادامه اين روند كشور را در آستانه يك نارضايتي عمومي‌قرار داده بود و روز به روز به تعداد افراد ناراضي افزوده مي‌شد. پرداختهايي كه به كنگره و كاميونداران توسط سيا انجام مي‌شد ثبات سياسي و اقتصادي را يك جا به هم زده بود به طوري كه در نوامبر 1970 ژنرال سزار روئيز توسط آلنده به فرماندهي نيروي هوايي شيلي انتخاب شد و در 1973 با يك كوشش بي ثمر براي خواباندن اعتصاب كاميونداران روئيز با بي ميلي به كابينه آلنده پيوست و در آنجا به عنوان وزير كار و امور اجتماعي و حمل و نقل به خدمت مشغول شد، از آنجا كه نتوانست شورش كاميونداران را كه از طرف سيا كمك مالي مي‌گرفتند خاموش كند در اواسط 1973 از مقام وزارت و فرماندهي نيروي هوايي توامان استعفا داد. هدف گذاري سيا درست بود دقيقا همان جايي را نشانه رفته كه همه كاري مي‌توانست انجام دهد و همه فكر را مي‌توانست در مورد آنها به اجرا گذارد از جمله سقوط آلنده. بالاخره شيلي نتوانست در مقابل كينه توزي‌هاي آمريكا دوام آورد و بالاخره در 11 سپتامبر 1973 در پي كودتاي خونين "پينوشه، "جسد آلنده نقش بر زمين شد در حالي كه تا آخرين لحظه براي آزادي و استقلال ملت خويش از پاي ننشست و همانند او سازمان سيا براي خاموشي صداهاي استقلال طلب و مخالف منافع آمريكا در سرتاسر جهان از پاي نشسته و هميشه در پي اجراي نقشه‌هاي شوم خود بوده است.