نشست امنیتی سنگاپور در حالی برگزار شد که یکی از محورهای اصلی آن را اقدام علیه چین تشکیل میداد.
یکی از نکات قابل توجه در این نشست مواضع فرانسه است چنانکه فلورانس پارلی وزیر دفاع فرانسه، استراتژی "هند - اقیانوس آرام" خود را در نشست امنیتی «شانگری لا» در سنگاپور که نشست سالیانه کارشناسان امنیتی و مقامات آسیا است، به تفصیل شرح داد.
در این نشست وزیر دفاع فرانسه به همتایان خود گفت: ما دارای سرزمینهایی با بیش از ۱.۶ میلیون نفر سکنه، چندین جزیره از موقعیتهای مختلف، مناطق گسترده اقتصادی منحصر به فرد و مسئولیتهای مواجه با آن هستیم. این مواضع در حالی مطرح میشود که بیستم اردیبهشت، فرانسه و هند بزرگترین رزمایش دریایی مشترک خود را برگزار کردند. نیروی دریایی فرانسه ناو هواپیمابر شارل دوگل را در این مانور دریایی شرکت داد.
در همین حال یک سال پس از سخنرانی رئیسجمهوری فرانسه که بر اصطلاح آمریکایی "هند - اقیانوس آرام" به منظور ترویج محور راهبردی "پاریس - دهلی - کانبرا" علیه چین صحه گذاشته بود و در حالیکه رئیسجمهوری آمریکا به ناتو نیز فشار میآورد، با رکوردشکنی تهدیدات چین، فرانسه "نقش خود را" در منطقه ایفا میکند. با توجه به این شرایط این سوال مطرح میشود که چرا فرانسه چنین رویکردی در پیش گرفته و چه اهدافی را این اقدامات دنبال میکند؟ نگاهی بر رفتارهای فرانسه نشان میدهد که این کشور به دنبال توسعه نظامیگریاش در عرصه جهانی است چنانکه بودجه وزارت دفاع فرانسه برای سال ۲۰۱۸ میلادی ۳۴ میلیارد و چهارصد هزار یورو اعلام شده است. بودجه دفاعی این کشوردر سال ۲۰۱۷ ۳۲ میلیارد و هفتصد هزار یورو بود. فرانسه سعی دارد از افول قدرت جهانی آمریکا و نیز چالشهای پیشروی انگلیس برای توسعه نظامی خود بهره گیرد و لذا مواضع مطرح شده از سوی فرانسه در اجلاس سنگاپور را میتوان در این چارچوب دانست. در این میان فرانسه نیز مانند آمریکا بر این نظرند که چین رقیب اقتصادی غرب است و مهار آن اولویت اروپا و آمریکاست لذا همگرایی همهجانبهای میان این کشورها برای مقابله با چین وجود دارد و تحرکات آنها در دریای جنوبی چین نمودی از آن است. نکته دیگر آنکه فرانسه زنجیرهای از نظامیگری را در جهان دنبال میکند چنانکه به بهانه مقابله با تروریسم در سوریه حضور نظامی دارد، نیروهای اطلاعاتی و نظامی فرانسه با ادعای حمایت از خلیفه حفتر در لیبی فعال شدهاند فرانسه در همین حال به صورت نیابتی با فروش تسلیحات به سعودی و امارات مشارکت دارد. زنجیره رفتارهای فرانسه نشانگر آن است که این کشور سودای بازگشت به دوران ناپلئونها، دوگلها و... را دارد و تحرکات ادعایی آن در برابر چین نیز را نیز باید در این عرصه جستوجو کرد تا مولفه ای برای نفوذ فرانسه در شرق آسیا شود.
نویسنده: علی تتماج